Σκοπός του παρόντος είναι η αντιμετώπιση επειγόντων ζητημάτων για τη διασφάλιση της ορθής λειτουργίας της αγοράς ενέργειας και την προστασία του φυσικού και χωροταξικού περιβάλλοντος.

Αντικείμενο του παρόντος είναι η θέσπιση επιμέρους παρεμβάσεων για την επίλυση ζητημάτων που εμπίπτουν στις αρμοδιότητες του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας.

Η παρ. 6 του άρθρου 21 του ν. 4951/2022 (Α’ 129) τροποποιείται ως προς την παραπομπή της σε άρθρο του ίδιου νόμου, και η παρ. 6 διαμορφώνεται ως εξής:
«6. Στον Κανονισμό της παρ. 1 του άρθρου 51, δύναται να ορίζονται επιπλέον αποστάσεις ασφαλείας Α/Γ, καθώς και να τροποποιούνται οι υφιστάμενες αποστάσεις και οι περιορισμοί που ορίζονται στο παρόν για το γήπεδο ασφαλείας.»

1. Στην παρ. 2 του άρθρου 29 του ν. 4495/2017 (Α’ 167) προστίθεται περ. μγ) σχετικά με την έγκριση εργασιών μικρής κλίμακας για εργασίες εγκατάστασης σταθμών αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας ως εξής:
«μγ) εργασίες εγκατάστασης σταθμών αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας τεχνολογίας συσσωρευτών.»
2. Οι ελάχιστες αποστάσεις των εγκαταστάσεων και των οικίσκων στέγασης ηλεκτρομηχανολογικού εξοπλισμού των σταθμών αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας που τηρούνται από τα όρια των γηπέδων, ορίζονται σε μία και μισή φορά (1,5) του ύψους της εγκατάστασης. Η ελάχιστη απόσταση δεν μπορεί να είναι μικρότερη από δύομιση (2,5) μέτρα.

Οι ελάχιστες αποστάσεις των εγκαταστάσεων και των οικίσκων στέγασης ηλεκτρομηχανολογικού εξοπλισμού των σταθμών αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας που τηρούνται από τα όρια των γηπέδων, ορίζονται σε μία και μισή φορά (1,5) του ύψους της εγκατάστασης. Η ελάχιστη απόσταση δεν μπορεί να είναι μικρότερη από δύομιση (2,5) μέτρα.

Στο τέλος της παρ. 7 του άρθρου 6 του ν. 2244/1994 (Α’168), περί προσλήψεων στη Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού (Δ.Ε.Η.), συγγενών θανόντων σε εργατικά ατυχήματα, προστίθεται εδάφιο, και η παρ. 7 διαμορφώνεται ως εξής:
«7. Επίσης, με αποφάσεις του Δ.Σ. της Δ.Ε.Η., στις οποίες θα καθορίζονται οι ειδικότεροι όροι, διαδικασίες και προϋποθέσεις, δύναται να προσλαμβάνεται στη Δ.Ε.Η., κατά παρέκκλιση των διατάξεων του ν. 2190/1994, ένα μέλος της οικογένειας μισθωτού, με οποιαδήποτε σχέση εργασίας, θανόντος συνεπεία εργατικού ατυχήματος.
Με τη διαδικασία του ανωτέρου εδαφίου δύναται, κατά παρέκκλιση των διατάξεων της κείμενης νομοθεσίας, να προσλαμβάνεται στη Δ.ΕΗ. το με οποιαδήποτε σχέση εργασίας έκτακτο προσωπικό της, το οποίο έχει υποστεί μόνιμη σωματική αναπηρία σε ποσοστό τουλάχιστον 50% συνεπεία εργατικού ατυχήματος στην Επιχείρηση. Σε περίπτωση που η πρόσληψη δεν είναι δυνατή λόγω νομίμως διαπιστωθείσας ανικανότητας εκτέλεσης οποιασδήποτε εργασίας στην Επιχείρηση, έχει εφαρμογή η διάταξη του πρώτου εδαφίου της παρούσας παραγράφου. Η ισχύς των ανωτέρω εδαφίων αρχίζει από 1ης Ιανουαρίου 2008. Ομοίως, με αποφάσεις του Δ.Σ. της Δ.Ε.Η., στις οποίες καθορίζονται οι ειδικότεροι όροι, διαδικασίες και προϋποθέσεις, δύναται να προσλαμβάνεται στη Δ.Ε.Η., κατά παρέκκλιση των διατάξεων της κείμενης νομοθεσίας, ένα μέλος της οικογένειας θανόντος, του οποίου ο θάνατος επήλθε συνεπεία εργατικού ατυχήματος, το οποίο έλαβε χώρα στο πλαίσιο εκτέλεσης της εργασίας του, σε εργολάβο, στις εγκαταστάσεις της Δ.Ε.Η..»
 

Στο άρθρο 16 του ν. 4710/2020 (Α’ 142), περί ανάπτυξης δημοσίως προσβάσιμων υποδομών επαναφόρτισης ηλεκτροκίνητων οχημάτων, το τρίτο εδάφιο της παρ. 1 τροποποιείται ως προς τον φορέα εκπόνησης του Εθνικού Σχεδίου για την Ηλεκτροκίνηση, στο δεύτερο εδάφιο της παρ. 2 αντικαθίσταται η λέξη «ενδεικτικές προδιαγραφές» με τις λέξεις «πρότυπα τεύχη που περιλαμβάνουν τις προδιαγραφές», προστίθεται τέταρτο εδάφιο σχετικά με τη διαδικασία έγκρισης των πρότυπων τευχών, στο πρώτο εδάφιο της παρ. 3 προστίθεται η αναφορά στα δεδομένα που λαμβάνονται υπόψη κατά την αξιολόγηση της ανάπτυξης των σημείων επαναφόρτισης, και το άρθρο 16 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 16
Ανάπτυξη δημοσίως προσβάσιμων υποδομών επαναφόρτισης Η/Ο
1. Η ανάπτυξη των δημοσίως προσβάσιμων υποδομών επαναφόρτισης Η/Ο πραγματοποιείται κατά προτεραιότητα ελεύθερα, μετά από πρωτοβουλία όσων ενδιαφέρονται να δραστηριοποιηθούν στην αγορά. Δύναται επίσης, να πραγματοποιείται μέσω διαφανών και χωρίς διακρίσεις διαγωνισμών παραχώρησης του δικαιώματος ανάπτυξης, διαχείρισης και λειτουργίας τέτοιων υποδομών, σύμφωνα με τις παρ. 2 και 4. Η ανάπτυξη των υποδομών γίνεται βάσει του Εθνικού Σχεδίου για την Ηλεκτροκίνηση που εκπονείται από το Αυτοτελές Τμήμα Ηλεκτροκίνησης και εγκρίνεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Υποδομών και Μεταφορών, Εσωτερικών και του κατά περίπτωση αρμόδιου Υπουργού και βάσει των σχεδίων φόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων του άρθρου 17. Κατά την εκπόνηση του Εθνικού Σχεδίου για την Ηλεκτροκίνηση λαμβάνεται υπόψη η κοινή υπουργική απόφαση της παρ. 2 του άρθρου 8 του ν. 4439/2016 (Α’ 222).
2. Για την ανάπτυξη, διαχείριση και λειτουργία των δημοσίως προσβάσιμων υποδομών επαναφόρτισης Η/Ο, βάσει των σχεδίων φόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων του άρθρου 17, οι δήμοι δύνανται να διενεργούν ανοιχτούς διαγωνισμούς παραχώρησης του δικαιώματος αυτού σε δημόσιους ή ιδιωτικούς χώρους, που προβλέπονται στην κατά περίπτωση πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος.
Το Αυτοτελές Τμήμα Ηλεκτροκίνησης του άρθρου 40 καταρτίζει πρότυπα τεύχη που περιλαμβάνουν τις προδιαγραφές για την πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος για τους διαγωνισμούς παραχώρησης του προηγούμενου εδαφίου. Μεταξύ των κριτηρίων αξιολόγησης των προσφορών περιλαμβάνονται υποχρεωτικά το κόστος των παρεχόμενων υπηρεσιών, ο χρόνος υλοποίησης, η λειτουργική διαθεσιμότητα των υποδομών και η εν γένει ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών και, δυνητικά, ιδίως το πλήθος, η γεωγραφική κατανομή των σημείων επαναφόρτισης και τα βασικά ποιοτικά χαρακτηριστικά των υποδομών. Τα ως άνω πρότυπα τεύχη εγκρίνονται με κοινή απόφαση των Υπουργών Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Εσωτερικών και Υποδομών και Μεταφορών.
3. Το Αυτοτελές Τμήμα Ηλεκτροκίνησης του άρθρου 40 προβαίνει ετησίως σε αξιολόγηση της ανάπτυξης των σημείων επαναφόρτισης Η/Ο, βάσει των δεδομένων που καταγράφονται στο Μητρώο Υποδομών και Φορέων Αγοράς Ηλεκτροκίνησης του άρθρου 13, προκειμένου να διαπιστώσει το επίπεδο ανάπτυξης στην αγορά ηλεκτροκίνησης, καθώς και την επάρκεια των υποδομών επαναφόρτισης Η/Ο, λαμβάνοντας υπόψη, μεταξύ άλλων, την αναλογία δημοσίως προσβάσιμων υποδομών επαναφόρτισης Η/Ο, σε σχέση με το πλήθος
των Η/Ο που κυκλοφορούν στην Ελληνική Επικράτεια και ανά γεωγραφική περιοχή. Στην ετήσια αξιολόγηση επισημαίνονται και τα προβλήματα που έχουν παρουσιαστεί στην ανάπτυξη των υποδομών επαναφόρτισης Η/Ο σε σχέση με τα προβλεπόμενα στο Εθνικό Σχέδιο για την Ηλεκτροκίνηση και στα Σχέδια Φόρτισης Η/Ο των δήμων της Χώρας και προτείνονται σχετικές παρεμβάσεις, λαμβανομένων υπόψη των ιδιαιτεροτήτων που παρουσιάζονται ανά γεωγραφική περιοχή.
4. Αν, λαμβάνοντας υπόψη τους στόχους του Εθνικού Σχεδίου για την Ηλεκτροκίνηση, ιδίως για το πλήθος, τη γεωγραφική κατανομή και τον χρόνο υλοποίησης, δεν καταστεί εφικτή η ανάπτυξη επαρκούς δικτύου δημοσίως προσβάσιμων υποδομών επαναφόρτισης Η/Ο, μέσω του ανταγωνιστικού μοντέλου αγοράς και των διαγωνιστικών διαδικασιών της παρ. 2, το αρμόδιο όργανο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας κατά το άρθρο 37 του ν. 4622/2019 (Α’ 133) δύναται, μετά από συμφωνία με τον κατά περίπτωση κύριο ή έχοντα το δικαίωμα χρήσης των χώρων, να διενεργεί διαφανή και χωρίς διακρίσεις διαδικασία με πρόσκληση υποβολής προσφορών, για τη χορήγηση δικαιώματος ανάπτυξης, διαχείρισης και λειτουργίας σημείων επαναφόρτισης για Η/Ο σε γεωγραφικές ενότητες ή σε τομείς ανάπτυξης των υποδομών, όπου παρατηρείται υστέρηση. Για την αξιολόγηση των προσφορών λαμβάνονται υπόψη τα κριτήρια της παρ. 2 και δύναται να γίνεται χρήση των προδιαγραφών πρόσκλησης εκδήλωσης ενδιαφέροντος της ίδιας παραγράφου.»

Στο άρθρο 17 του ν. 4710/2020 (Α’ 142), περί χωροθέτησης σημείων στάθμευσης και επαναφόρτισης Ηλεκτρικών Οχημάτων (Η/Ο) από Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Ο.Τ.Α.), προστίθεται παρ. 2Α ως εξής: «2A. Οι Δήμοι των παρ. 1 και 2 εκκινούν τους διαγωνισμούς για την εγκατάσταση δημοσίως προσβάσιμων σημείων επαναφόρτισης Η/Ο, σε χώρους αρμοδιότητάς τους, σύμφωνα με τα εγκεκριμένα Σ.Φ.Η.Ο., έως την 31η Δεκεμβρίου 2023. Η ως άνω προθεσμία δύναται να παρατείνεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Περιβάλλοντος και Ενέργειας και Εσωτερικών.
Στις περιπτώσεις διενέργειας διαγωνισμών παραχώρησης της παρ. 2 του άρθρου 16, χρησιμοποιούνται υποχρεωτικά από τις αναθέτουσες αρχές τα πρότυπα τεύχη της παρ. 2 του άρθρου 16.»

Στην παρ. 1 του άρθρου 43 του ν. 4710/2020 (Α’ 142), περί εκπόνησης του Εθνικού Σχεδίου για την Ηλεκτροκίνηση, προστίθεται η εισήγηση του Αυτοτελούς Τμήματος Ηλεκτροκίνησης, η παρ. 2 καταργείται και το άρθρο 43 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 43
Αξιολόγηση εφαρμογής Εθνικό Σχέδιο για την Ηλεκτροκίνηση
Για την παρακολούθηση της υλοποίησης των σκοπών του παρόντος εκπονείται Εθνικό Σχέδιο για την Ηλεκτροκίνηση, το οποίο εγκρίνεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Υποδομών και Μεταφορών, Εσωτερικών και του κατά περίπτωση αρμόδιου Υπουργού, μετά από εισήγηση του Αυτοτελούς Τμήματος Ηλεκτροκίνησης του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας.»

Για το παρόν κεφάλαιο ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:
1) οικοσύστημα: δυναμικό σύμπλεγμα κοινοτήτων φυτών, ζώων και μικροοργανισμών, καθώς και του αβιοτικού περιβάλλοντός τους, που αλληλοεπηρεάζονται ως μια λειτουργική μονάδα, το οποίο περιλαμβάνει τύπους οικοτόπων, οικοτόπους ειδών και πληθυσμούς ειδών,
2) οικότοπος (ενδιαίτημα) ενός είδους: όπως ορίζεται στην περ. στ) του άρθρου 2 της υπ. αρ. 33318/3028/11.12.1998 κοινής απόφασης των Υπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Ανάπτυξης, Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, Γεωργίας, Εμπορικής Ναυτιλίας και Πολιτισμού (Β’ 1289),
3) αποκατάσταση: η διαδικασία ενεργητικής ή παθητικής υποβοήθησης της ανάκαμψης ενός οικοσυστήματος προς την επίτευξη καλής κατάστασης, ενός τύπου οικοτόπου, στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο κατάστασης που μπορεί να επιτευχθεί και για την ικανοποιητική έκταση αναφοράς του οικοτόπου του είδους, με επαρκή ποιότητα, ποσότητα και πληθυσμούς ειδών, σε ικανοποιητικά επίπεδα, ως μέσο διατήρησης ή ενίσχυσης της βιοποικιλότητας και της ανθεκτικότητας του οικοσυστήματος,
4) καλή κατάσταση: κατάσταση κατά την οποία τα βασικά χαρακτηριστικά ενός οικοσυστήματος, ήτοι η φυσική, χημική, δομική και λειτουργική του κατάσταση και η σύνθεσή του, καθώς και τα χαρακτηριστικά του χερσαίου και του θαλάσσιου τοπίου του, αντικατοπτρίζουν το υψηλό επίπεδο οικολογικής ακεραιότητας, σταθερότητας και ανθεκτικότητας που απαιτείται για τη διασφάλιση της μακροχρόνιας συντήρησής του, συμβάλλοντας στην επίτευξη και διαφύλαξη της ικανοποιητικής κατάστασης διατήρησης, σύμφωνα με την περ. ε) του άρθρου 2 της υπ. αρ. 33318/3028/1998 κοινής υπουργικής απόφασης, για τους τύπους οικοτόπων που περιλαμβάνονται στο Παράρτημα Ι της ως άνω κοινής απόφασης,
5) ικανοποιητική έκταση αναφοράς τύπου οικοτόπου:
η συνολική έκταση ενός τύπου οικοτόπου σε μια δεδομένη βιογεωγραφική ή θαλάσσια περιοχή, σε εθνικό επίπεδο, που θεωρείται ως ελάχιστη απαραίτητη, για τη διασφάλιση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητάς αυτού και των ειδών του, καθώς και όλων των σημαντικών οικολογικών του παραλλαγών στην περιοχή της φυσικής του κατανομής, η οποία αποτελείται από την έκταση του τύπου οικοτόπου και, αν αυτή η έκταση δεν είναι επαρκής, από την έκταση που απαιτείται για την αποκατάστασή του, συμβάλλοντας στην επίτευξη και διαφύλαξη της ικανοποιητικής κατάστασης διατήρησης, σύμφωνα με την περ. ε) του άρθρου 2 της υπ. αρ. 33318/3028/1998 κοινής υπουργικής απόφασης, για τους τύπους οικοτόπων που περιλαμβάνονται στο Παράρτημα Ι της ως άνω κοινής απόφασης,
6) επαρκής ποιότητα οικοτόπου είδους: η ποιότητα οικοτόπου ενός είδους που επιτρέπει την κάλυψη των οικολογικών απαιτήσεών του, σε οποιοδήποτε στάδιο του βιολογικού του κύκλου, ώστε να διατηρείται μακροπρόθεσμα, ως βιώσιμο συστατικό του οικοτόπου του, στην περιοχή της φυσικής του κατανομής, συμβάλλοντας στην επίτευξη ικανοποιητικής κατάστασης διατήρησης του είδους, σύμφωνα με την περ. θ) του άρθρου 2 της υπ’ αρ. 33318/3028/1998 κοινής υπουργικής απόφασης, αν τα είδη περιλαμβάνονται στα Παραρτήματα ΙΙ, IV ή V της ως άνω κοινής απόφασης, καθώς και τη διασφάλιση των πληθυσμών των άγριων πτηνών που περιλαμβάνονται στην υπό στοιχεία 37338/1807/Ε.103/1.9.2010 κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (Β’ 1495),
7) «επαρκής έκταση οικοτόπου είδους»: η έκταση οικοτόπου ενός είδους που επιτρέπει την κάλυψη των οικολογικών απαιτήσεων του είδους, σε οποιοδήποτε στάδιο του βιολογικού του κύκλου, ώστε να διατηρείται μακροπρόθεσμα, ως βιώσιμο συστατικό του οικοτόπου του, στην περιοχή της φυσικής του κατανομής, συμβάλλοντας στην επίτευξη ικανοποιητικής κατάστασης διατήρησης του είδους σύμφωνα με την περ. θ) του άρθρου 2 της υπ’ αρ. 33318/3028/1998 κοινής υπουργικής απόφασης, αν τα είδη περιλαμβάνονται στα Παραρτήματα ΙΙ, IV ή V της ως άνω κοινής απόφασης, καθώς και τη διασφάλιση των πληθυσμών των άγριων πτηνών που περιλαμβάνονται στην υπό στοιχεία 37338/1807/Ε.103/1.9.2010 κοινή υπουργική απόφαση,
8) αρχέγονα δάση: υφιστάμενα παλαιά δάση τα οποία παραμένουν άθικτα από την επίδραση των ανθρώπων.
Η λειτουργία και η σύνθεσή τους καθορίζονται απλώς από τα αποτελέσματα των φυσικών διεργασιών, με συνέπεια την παρουσία παλαιών δέντρων, την ουσιαστική ποικιλότητα στις ηλικίες, τη μόνιμη ύπαρξη νεκρών δένδρων, καθώς και έναν παχύ δασοτάπητα με πεσμένα δέντρα στα διάφορα στάδια της αποσύνθεσης,
9) παλαιά δάση: τα δάση που έχουν φτάσει σε μεγάλη ηλικία με ελάχιστες διαταραχές λόγω ανθρώπινων παρεμβάσεων και ως εκ τούτου παρουσιάζουν μοναδικά οικολογικά χαρακτηριστικά,
10) πόλεις: δήμοι όπου τουλάχιστον το πενήντα τοις εκατό (50%) του πληθυσμού ζει σε ένα (1) ή περισσότερα αστικά κέντρα, όπως υπολογίζεται με χρήση του βαθμού αστικοποίησης που καθορίζεται σύμφωνα με την περ. α) της παρ. 3 του άρθρου 4β του Κανονισμού (ΕΕ) 1059/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 26ης Μαΐου 2003, περί κοινής ονοματολογίας των εδαφικών στατιστικών μονάδων («NUTS», L 154),
11) κωμοπόλεις και προάστια: δήμοι όπου λιγότερο από το πενήντα τοις εκατό (50%) του πληθυσμού ζει σε αστικό κέντρο και τουλάχιστον το πενήντα τοις εκατό (50%) σε αστικό σύμπλεγμα, όπως υπολογίζεται
με χρήση του βαθμού αστικοποίησης που καθορίζεται σύμφωνα με την περ. α) της παρ. 3 του άρθρου 4β του Κανονισμού (ΕΕ) 1059/2003,
12) αστικός χώρος πρασίνου: όλες οι αστικές περιοχές πρασίνου, δάση πλατύφυλλων και κωνοφόρων, μεικτά δάση, φυσικοί λειμώνες, βάλτοι και χερσότοποι, εκτάσεις μετάβασης μεταξύ δασικών και θαμνωδών εκτάσεων και περιοχές με αραιά βλάστηση, εντός πόλεων ή κωμοπόλεων και προαστίων που υπολογίζονται με βάση τα δεδομένα τα οποία παρέχονται από την υπηρεσία παρακολούθησης ξηράς του «Copernicus», που συστάθηκε με τον Κανονισμό (ΕΕ) 2021/696 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 28ης Απριλίου 2021 για τη θέσπιση του ενωσιακού διαστημικού προγράμματος και του Οργανισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το διαστημικό πρόγραμμα (L 170),
13) αστική συγκόμωση: η συνολική έκταση δενδροκάλυψης εντός πόλεων, κωμοπόλεων και προαστίων, που υπολογίζεται με βάση τα δεδομένα πυκνότητας δενδροκάλυψης τα οποία παρέχονται από την υπηρεσία παρακολούθησης ξηράς του «Copernicus».
 

1. Έως το 2030, τουλάχιστον το τριάντα τοις εκατό (30%) της χερσαίας έκτασης, συμπεριλαμβανομένων των αρχέγονων και παλαιών δασών, και το τριάντα τοις εκατό (30%) των χωρικών υδάτων της χώρας ορίζονται ως περιοχές προστασίας της βιοποικιλότητας, σύμφωνα με τις παρ. 1 και 2 του άρθρου 19 του ν. 1650/1986 (Α’ 160). Στις προστατευόμενες περιοχές εντάσσεται το σύνολο των Καίριων Περιοχών Βιοποικιλότητας.
2. Το σύνολο των αρχέγονων και παλαιών δασών, των μικρών νησιωτικών υγροτόπων που περιλαμβάνονται στο από 12.6.2012 π.δ. (ΑΑΠ 229), καθώς και των περιοχών «RAMSAR», τίθεται σε καθεστώς υψηλής προστασίας, ως ζώνες απολύτου προστασίας ή προστασίας της φύσης, σύμφωνα με τις περ. α) και β), αντίστοιχα, της παρ. 4 του άρθρου 19 του ν. 1650/1986.
3. Έως το 2030, το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, σε συνεργασία με το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, και κατόπιν επιστημονικής τεκμηρίωσης, μεριμνά για τη στοχευμένη λήψη μέτρων περιορισμού, της αλιείας στο δέκα τοις εκατό (10%) των χωρικών υδάτων με σκοπό την αποκατάσταση των υποβαθμισμένων θαλάσσιων οικοσυστημάτων, συμπεριλαμβανομένων των πλούσιων σε άνθρακα οικοσυστημάτων και των σημαντικών περιοχών ωοτοκίας και αναπαραγωγής ιχθύων, σύμφωνα με τους οικείους στόχους διατήρησης και τη διαφύλαξη των ιχθυαποθεμάτων σε βιώσιμα επίπεδα.
4. Έως το 2030, τουλάχιστον για το τριάντα τοις εκατό (30%) των εκτάσεων κάθε ομάδας τύπων οικοτόπων που παρατίθεται στα Παραρτήματα Ι και II και η οποία δεν βρίσκεται σε καλή κατάσταση, λαμβάνονται μέτρα αποκατάστασης για τη βελτίωση και επαναφορά τους σε καλή κατάσταση. Το ποσοστό αυτό αυξάνεται σε εξήντα τοις εκατό (60%) έως το 2040 και εκατό τοις εκατό (100%) έως το 2050.

1. Στην εξουσιοδότηση της περ. β) της παρ. 3 του άρθρου 21 του ν. 1650/1986 (Α’ 160), περί εγκρίσεως των σχεδίων διαχείρισης, προστίθενται οι στόχοι διατήρησης, και η περ. β) διαμορφώνεται ως εξής:
«β. Τα σχέδια διαχείρισης και οι στόχοι διατήρησης εγκρίνονται με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Τα σχέδια διαχείρισης των περιοχών στις οποίες περιλαμβάνονται ρυθμίσεις που αφορούν στη γεωργική, αλιευτική και υδατοκαλλιεργητική δραστηριότητα, εγκρίνονται με κοινή απόφαση των Υπουργών Περιβάλλοντος και Ενέργειας και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.»
2. Στο τέλος της παρ. 6 του άρθρου 21 του ν. 1650/1986 επεκτείνεται χρονικά η δυνατότητα παράτασης σύμφωνα με την υπουργική απόφαση της ίδιας παραγράφου, η παρ. 7 αντικαθίσταται και οι παρ. 6 και 7 διαμορφώνονται ως εξής:
«6. Για περιοχές, στοιχεία ή σύνολα της φύσης και του τοπίου, για τα οποία αρχίζει η διαδικασία χαρακτηρισμού με προεδρικό διάταγμα και έως ότου εκδοθεί η πράξη χαρακτηρισμού, ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας με απόφασή του, που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, μπορεί να καθορίζει όρους και περιορισμούς για επεμβάσεις και δραστηριότητες που είναι δυνατόν να έχουν βλαπτική επίδραση στις παραπάνω περιοχές, στοιχεία ή σύνολα και να υλοποιεί διαχειριστικές δράσεις της υποπαρ. α’ της παρ. 3 και συγκεκριμένες διαχειριστικές δράσεις που αποσκοπούν στη βελτίωση και διατήρηση της κατάστασης των προστατευτέων αντικειμένων. Η ισχύς της υπουργικής αυτής απόφασης δεν μπορεί να υπερβαίνει τα δύο (2) έτη. Αν συντρέχουν εξαιρετικοί λόγοι, η προθεσμία αυτή μπορεί να παρατείνεται, με όμοια υπουργική απόφαση, για τέσσερα (4) ακόμη έτη.
7. Με απόφαση του αρμοδίου οργάνου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας διενεργούνται οι χαρακτηρισμοί των καταφυγίων άγριας ζωής και των προστατευόμενων τοπίων και φυσικών σχηματισμών, αν αυτές δεν εμπίπτουν σε περιοχές προστασίας της βιοποικιλότητας και εθνικά πάρκα. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας προβλέπονται όροι και περιορισμοί στις δραστηριότητες που ασκούνται εντός των ανωτέρω καταφυγίων άγριας ζωής και προστατευόμενων τοπίων και φυσικών σχηματισμών.
Στα καταφύγια άγριας ζωής απαγορεύονται η θήρα και η επαγγελματική αλιεία.»

Καταργούνται από την έναρξη ισχύος του παρόντος:
1. Η παρ. 4 του άρθρου 18 του ν. 1650/1986 (Α’ 160), περί οργάνωσης μέτρων προστασίας της βιοποικιλότητας, ανά ζώνες.
2. Τα άρθρα 1 έως και 9, το άρθρο 10 πλην της παρ. 4 αυτού, οι παρ. 1, 4, 5 και 6 του άρθρου 11 και 21 του ν. 4519/2018 (Α’ 25), περί διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών.
3. Οι παρ. 7 και 10 του άρθρου 15 του ν. 2742/1999 (Α’ 207), περί φορέων διαχείρισης.
4. Η παρ. 2 του άρθρου 6 της υπ’ αρ. 33318/3028/1998 κοινής απόφασης των Υπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Ανάπτυξης, Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, Γεωργίας, Εμπορικής Ναυτιλίας και Πολιτισμού, περί χωροθέτησης έργων και έγκρισης σχεδίων επί ειδικών ζωνών προστασίας (Β’ 1289).

Στο άρθρο 21 του ν. 4014/2011 (Α’ 209), περί διοικητικών κυρώσεων για περιβαλλοντικές παραβάσεις:
αα) στην περ. α) της παρ. 1 προστίθεται η υποχρέωση αποκατάστασης της περιβαλλοντικής βλάβης, εφόσον αυτή είναι αναστρέψιμη, αβ) το μέγιστο ύψος προστίμου της περ. β) της παρ. 1 αυξάνεται, αγ) στην ίδια παράγραφο προστίθεται περ. ε), αδ) στο υφιστάμενο δεύτερο εδάφιο της παρ. 1, αφαιρείται η αναφορά σε ελαφρυντικούς και επιβαρυντικούς παράγοντες και προστίθεται ως νέο τρίτο εδάφιο, β) η παρ. 1α, πλην των δύο εισαγωγικών της εδαφίων, αντικαθίσταται, γ) προστίθενται παρ. 1β, 1γ, 1δ και 1ε και οι παρ. 1 έως 1ε διαμορφώνονται ως εξής:
«1. Σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα που προκαλούν οποιαδήποτε ρύπανση ή άλλη υποβάθμιση του περιβάλλοντος ή παραβαίνουν τις διατάξεις του παρόντος ή των κατ’ εξουσιοδότησή του εκδιδόμενων διαταγμάτων ή υπουργικών αποφάσεων ή αποφάσεων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης ή της Περιφέρειας, ανεξάρτητα από την αστική ή ποινική ευθύνη, επιβάλλονται τα ακόλουθα διοικητικά μέτρα και κυρώσεις:
α) Πλάνο Διορθωτικών Ενεργειών της υποπερ.  ββ’ της περ. β’ της παρ. 15γ του άρθρου 6 του ν. 1650/1986 (Α’ 160), που επέχει τη θέση του μέτρου της γραπτής σύστασης της περ. α’ της παρ. 5 του άρθρου 151 του ν.  4512/2018 (Α’  5), υποχρέωση αποκατάστασης του περιβάλλοντος, εντός προθεσμίας, αν η βλάβη είναι αναστρέψιμη, πιθανός επανέλεγχος εντός προθεσμίας, προειδοποίηση επιβολής κυρώσεων.
β) Πρόστιμο από πεντακόσια (500) έως και σαράντα εκατομμύρια (40.000.000) ευρώ, σύμφωνα με την παρ. 1α ή και Πλάνο Διορθωτικών Ενεργειών.
γ) Προσωρινή ή οριστική διακοπή λειτουργίας, όπως προβλέπεται στην παρ. 6, μετά από εισήγηση της αρμόδιας για την περιβαλλοντική επιθεώρηση αρχής.
δ) Διοικητικά μέτρα και κυρώσεις που προβλέπονται από την περιβαλλοντική νομοθεσία.
ε) Υποχρέωση αποζημίωσης των δαπανών που συνδέονται με τη βλάβη στο περιβάλλον, όταν η βλάβη είναι μη αναστρέψιμη και η παράβαση κατατάσσεται στις κατηγορίες «ΣΗΜΑΝΤΙΚΗΣ» και «ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗΣ» σοβαρότητας της παρ. 1α, με την επιφύλαξη εφαρμογής του π.δ. 148/2009 (Α’ 190).
Τα εν λόγω μέτρα και οι κυρώσεις είναι αναλογικά και εύλογα, στηρίζονται δε στην αξιολόγηση του κινδύνου που η παράβαση επιφέρει στην προστασία του δημοσίου συμφέροντος σύμφωνα με την παρ. 1α και επιβάλλονται, σύμφωνα με την απόφαση της παρ. 21 του άρθρου 20, ανάλογα με τη σοβαρότητα της παράβασης, τη συχνότητα ή την χρονική διάρκεια, την υποτροπή και το ιστορικό συμμόρφωσης, τη συμπεριφορά και τον βαθμό συνεργασίας του ελεγχόμενου οικονομικού φορέα, το ύψος υπέρβασης των θεσμοθετημένων ορίων εκπομπών και την παραβίαση των περιβαλλοντικών όρων και προτύπων περιβαλλοντικών δεσμεύσεων, λόγους δημοσίου συμφέροντος, καθώς και του άμεσου ή έμμεσου κέρδους που η παράβαση απέφερε στον φορέα του έργου ή της δραστηριότητας. Επιπρόσθετα, λαμβάνονται υπόψη συντρέχοντες ελαφρυντικοί ή επιβαρυντικοί παράγοντες και περιστάσεις, σύμφωνα με τις παρ. 1γ και 1δ.
Τα πρόστιμα της περ. β’ επιβάλλονται μετά από ενιαία αξιολόγηση της σοβαρότητας του συνόλου των παραβάσεων, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην παρ. 1α. 
Εφόσον από τη νομοθεσία προβλέπεται ποινική κύρωση για τη συγκεκριμένη παράβαση, σύμφωνα με το άρθρο 3 του ν. 4042/2012 (Α’ 24), η πράξη βεβαίωσης παράβασης διαβιβάζεται στην αρμόδια Εισαγγελική Αρχή.
1α. Οι παραβάσεις κατατάσσονται σε τέσσερις κατηγορίες ΧΑΜΗΛΗΣ, ΜΕΤΡΙΑΣ, ΣΗΜΑΝΤΙΚΗΣ και ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗΣ σοβαρότητας, σύμφωνα με την υπουργική απόφαση της παρ. 21 του άρθρου 20. Τα επιβαλλόμενα πρόστιμα της περ. β) της παρ. 1 κατανέμονται, ανάλογα
με την κατηγορία της παράβασης, ως ακολούθως:
α) για τις παραβάσεις «ΧΑΜΗΛΗΣ» σοβαρότητας, το πρόστιμο δεν υπερβαίνει το μηδέν κόμμα πέντε τοις εκατό (0,5%), επί του συνολικού κύκλου εργασιών της τελευταίας χρήσης του φορέα του έργου ή της δραστηριότητας, βάσει του κύκλου εργασιών της τελευταίας υποβληθείσας δήλωσης φορολογίας εισοδήματος, και κυμαίνεται από πεντακόσια (500) έως και εκατό χιλιάδες (100.000) ευρώ,
β) για τις παραβάσεις «ΜΕΤΡΙΑΣ» σοβαρότητας, το πρόστιμο δεν υπερβαίνει το δύο τοις εκατό (2%), επί του συνολικού κύκλου εργασιών της τελευταίας χρήσης του φορέα του έργου ή της δραστηριότητας, βάσει του κύκλου εργασιών της τελευταίας υποβληθείσας δήλωσης φορολογίας εισοδήματος, και κυμαίνεται από χίλια (1.000) έως και πεντακόσιες χιλιάδες (500.000) ευρώ, γ) για τις παραβάσεις «ΣΗΜΑΝΤΙΚΗΣ» σοβαρότητας, το πρόστιμο δεν υπερβαίνει το έξι τοις εκατό (6%), επί του συνολικού κύκλου εργασιών της τελευταίας χρήσης του φορέα του έργου ή της δραστηριότητας, βάσει του κύκλου εργασιών της τελευταίας υποβληθείσας δήλωσης φορολογίας εισοδήματος, και κυμαίνεται από δέκα χιλιάδες (10.000) έως και δύο εκατομμύρια (2.000.000) ευρώ,
δ) για τις παραβάσεις «ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗΣ» σοβαρότητας, το πρόστιμο δεν υπερβαίνει το δέκα τοις εκατό (10%), επί του συνολικού κύκλου εργασιών της τελευταίας χρήσης του φορέα του έργου ή της δραστηριότητας, βάσει του κύκλου εργασιών της τελευταίας υποβληθείσας δήλωσης φορολογίας εισοδήματος, και κυμαίνεται από είκοσι χιλιάδες (20.000) έως και σαράντα εκατομμύρια (40.000.000) ευρώ.
Αν το ποσό του προστίμου που αντιστοιχεί στο ανώτατο ποσοστό, επί του συνολικού κύκλου εργασιών της τελευταίας χρήσης του φορέα του έργου ή της δραστηριότητας, βάσει του κύκλου εργασιών της τελευταίας υποβληθείσας δήλωσης φορολογίας εισοδήματος, είναι μικρότερο του ελάχιστου προβλεπόμενου προστίμου της κατηγορίας παράβασης, τότε το ποσό ισούται με το ελάχιστο προβλεπόμενο πρόστιμο της εκάστοτε κατηγορίας παράβασης.
Εάν συντρέχουν μία ή περισσότερες επιβαρυντικές περιστάσεις της παρ. 1δ, τα ελάχιστα πρόστιμα και τα ποσοστά των περ. α) έως και δ), επί του συνολικού κύκλου εργασιών της τελευταίας χρήσης του φορέα του έργου ή της δραστηριότητας, διπλασιάζονται, ενώ αν συντρέχουν μία ή περισσότερες ελαφρυντικές περιστάσεις της παρ. 1γ, τα ελάχιστα πρόστιμα και τα ποσοστά των περ. α) έως και δ), μειώνονται στο ήμισυ. Σε περίπτωση υποτροπής, τα ελάχιστα πρόστιμα και τα ποσοστά των περ. α) έως και δ), επί του συνολικού κύκλου εργασιών της τελευταίας χρήσης του φορέα του έργου ή της δραστηριότητας, διπλασιάζονται. Για τον υπολογισμό του προστίμου λαμβάνονται υπόψη σωρευτικά και τα δύο προηγούμενα εδάφια.
Το κριτήριο του ποσοστού, επί του συνολικού κύκλου εργασιών της τελευταίας χρήσης του φορέα του έργου ή της δραστηριότητας, δεν εφαρμόζεται σε έργα και δραστηριότητες που δεν έχουν οικονομικό χαρακτήρα. 
Για έργα και δραστηριότητες που υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις διεξαγωγής παράνομης οικονομικής δραστηριότητας, η οποία οδηγεί σε απόκρυψη μέρους ή του συνόλου του κύκλου εργασιών, για τον υπολογισμό του προστίμου δεν λαμβάνεται υπόψη ο εκτιμώμενος κύκλος εργασιών και δεν ισχύει ο περιορισμός του ανώτατου ποσοστού του συνολικού κύκλου εργασιών της τελευταίας χρήσης του φορέα του έργου ή της δραστηριότητας, βάσει του κύκλου εργασιών της τελευταίας υποβληθείσας δήλωσης φορολογίας εισοδήματος.
1β. Αν η διοικητική παράβαση συνίσταται στην έλλειψη Πρότυπων Περιβαλλοντικών Δεσμεύσεων (ΠΠΔ), θεωρείται «ΜΕΤΡΙΑΣ» σοβαρότητας και επιβάλλεται πρόστιμο δύο τοις εκατό (2%), επί του συνολικού κύκλου εργασιών της τελευταίας χρήσης του φορέα του έργου ή της δραστηριότητας, με βάση τον κύκλο εργασιών της τελευταίας υποβληθείσας δήλωσης φορολογίας εισοδήματος, το οποίο δεν είναι κατώτερο των χιλίων (1.000) ευρώ. Το κριτήριο του ποσοστού, επί του συνολικού κύκλου εργασιών της τελευταίας χρήσης του φορέα του έργου ή της δραστηριότητας, δεν εφαρμόζεται σε έργα και δραστηριότητες που δεν έχουν οικονομικό χαρακτήρα. Σε περίπτωση υποτροπής, το πρόστιμο διπλασιάζεται. Σε περίπτωση τρίτης συνεχόμενης παράβασης έλλειψης ΠΠΔ επιβάλλεται αναστολή λειτουργίας, σύμφωνα με την παρ. 6.
1γ. Ως ελαφρυντικοί παράγοντες ή περιστάσεις θεωρούνται:
α) όταν ο παραβάτης επαναφέρει, οικεοθελώς και αμελλητί, τη φύση στην προηγούμενη κατάστασή της,
β) όταν ο παραβάτης παρέχει στις διοικητικές ή δικαστικές αρχές χρήσιμες πληροφορίες, τις οποίες δεν θα μπορούσαν να αποκτήσουν διαφορετικά και οι οποίες βοηθούν τις εν λόγω αρχές, να αναγνωρισθούν ή να αχθούν ενώπιον της Δικαιοσύνης οι υπόλοιποι παραβάτες.
1δ. Ως επιβαρυντικοί παράγοντες θεωρούνται:
α) αν η παράβαση περιελάμβανε τη χρήση πλαστών ή παραποιημένων εγγράφων από τον παραβάτη,
β) αν το αδίκημα διαπράχθηκε στο πλαίσιο εγκληματικής οργάνωσης, κατά την έννοια της απόφασης - πλαίσιο 2008/841/ΔΕΥ του Συμβουλίου της 24ης Οκτωβρίου 2008 «για την καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος» (L 300), σχετικά με παραβάσεις που κατατάσσονται στις κατηγορίες «ΣΗΜΑΝΤΙΚΗΣ» και «ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗΣ» σοβαρότητας της παρ. 1α.
1ε. Εκκρεμείς υποθέσεις επιβολής διοικητικών κυρώσεων για περιβαλλοντικές παραβάσεις καταλαμβάνονται από τις διατάξεις του παρόντος.

Στην περ. α) της παρ. 2 του άρθρου 18 του ν. 4736/2020 (Α’ 200), περί διοικητικών κυρώσεων λόγω παραγωγής απαγορευμένων πλαστικών προϊόντων μιας χρήσεως:
α) προβλέπεται ότι η διάταξη αφορά γενικότερα τους παραγωγούς, β) αυξάνεται το ποσοστό του προστίμου και τίθεται ελάχιστο ύψος αυτού, γ) προβλέπεται δεύτερο εδάφιο, περί κυρώσεων σε περίπτωση υποτροπής, και η περ. α) διαμορφώνεται ως εξής:
«α) Στους παραγωγούς που δεν συμμορφώνονται με την παρ. 1 του άρθρου 5, επιβάλλεται πρόστιμο ύψους δέκα τοις εκατό (10%) επί του συνολικού κύκλου εργασιών της τελευταίας χρήσης της επιχείρησης, με βάση τον κύκλο εργασιών της τελευταίας υποβληθείσας δήλωσης φορολογίας εισοδήματος, το οποίο δεν μπορεί να είναι μικρότερο από εκατό χιλιάδες (100.000) ευρώ.
Σε περίπτωση υποτροπής για τις ως άνω παραβάσεις εντός τριετίας:
αα) το ελάχιστο πρόστιμο διπλασιάζεται σε διακόσιες χιλιάδες (200.000) ευρώ, και
αβ) εφόσον ο παραγωγός κατασκευάζει τα πλαστικά προϊόντα μιας χρήσης της παρ. 1 του άρθρου 5, ανακαλείται οριστικά η άδεια λειτουργίας του.»
 

Στο άρθρο 20 του ν. 4067/2012 (Α’ 79), περί κατασκευών σε δημόσιους κοινόχρηστους χώρους, προστίθεται παρ. 9, και το άρθρο 20 διαμορφώνεται ως εξής:
«9. Κάτωθι των δημόσιων κοινόχρηστων χώρων του οικισμού επιτρέπεται η εγκατάσταση υπογείων ή ημιυπογείων χώρων στάθμευσης και των συνοδευτικών σε αυτές διαμορφώσεων, εφόσον η στάθμη των υπερκείμενων δημόσιων κοινόχρηστων χώρων δεν ξεπερνά το ενάμιση μέτρο (1,50) από τη στάθμη του διαμορφωμένου εδάφους του περιβάλλοντος χώρου της εν λόγω περιοχής, υπό τις εξής προϋποθέσεις:
α) η κλίση του εδάφους δεν ξεπερνά το έξι τοις εκατό (6%),
β) διαθέτουν τουλάχιστον πενήντα (50) θέσεις στάθμευσης,
γ) το εσωτερικό ύψος των χώρων στάθμευσης δεν ξεπερνά τα δύο μέτρα και τριάντα εκατοστά (2, 30 μ.), από τα φέροντα στοιχεία.»

Στο άρθρο 28 του ν. 4067/2012 (Α’ 79), περί εξουσιοδοτικών διατάξεων, προστίθεται παρ. 11 ως εξής:
«11. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κατόπιν γνώμης του Κεντρικού Συμβουλίου Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων, μετά από εισήγηση του Γενικού Γραμματέα Χωρικού Σχεδιασμού και Αστικού Περιβάλλοντος του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, δύνανται να εξειδικεύονται οι προϋποθέσεις της περ. θ) της παρ. 4 του άρθρου 12 και της παρ. 9 του άρθρου 20, καθώς και να θεσπίζονται νέες.»
 

Το δεύτερο εδάφιο της παρ. 27 του άρθρου 28 του ν. 4280/2014 (Α’ 159), τροποποιείται ως προς το πεδίο εφαρμογής και την εφαρμογή μειωτικού συντελεστή, και διαμορφώνεται ως εξής:
«27. Στα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια του άρθρου 7 και τα Ειδικά Πολεοδομικά Σχέδια του άρθρου 8 του ν. 4447/2016, καθώς και στα ΣΟΑ, ΕΣΧΑΣΕ και ΕΣΧΑΔΑ με τα προεδρικά διατάγματα έγκρισής τους μπορεί να καθορίζεται ο απαιτούμενος αριθμός θέσεων στάθμευσης ακινήτων, κατά παρέκκλιση των οριζόμενων στο π.δ. 111/2014 (Α’ 76), εφόσον: α) Τα ακίνητα εντός της περιοχής έγκρισης εξυπηρετούνται από Μέσα Σταθερής Τροχιάς σε ακτίνα πεντακοσίων (500) μέτρων από τον σταθμό αυτών και β) αιτιολογείται από την απαιτούμενη κυκλοφοριακή μελέτη για την έγκριση του σχεδίου.
Έως τη θέση σε ισχύ των Ειδικών Πολεοδομικών Σχεδίων για τα οποία έχει ήδη ξεκινήσει η διαδικασία έγκρισής τους, η εκπλήρωση των υποχρεώσεων των κτιρίων για τη δημιουργία θέσεων στάθμευσης κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 1 του ν. 960/1979 (Α’ 194) είναι δυνατή για τα ως άνω ακίνητα και με την καταβολή χρηματικής εισφοράς ανάλογης με τις απαιτούμενες θέσεις στάθμευσης αυτοκινήτων του εξυπηρετούμενου κτιρίου σύμφωνα με τη διαδικασία που ορίζεται στον ν. 960/1979, εφαρμοζομένου του μειωτικού συντελεστή της παρ. 3 του άρθρου 5 του ν. 960/1979.»

Στο δεύτερο εδάφιο της παρ. 3 του άρθρου 5 του ν. 4179/2013 (Α’ 175), περί απόστασης κτηρίων τουριστικών καταλυμάτων, προστίθενται οι τουριστικές επιπλωμένες κατοικίες και εντός μικτών τουριστικών καταλυμάτων μικρής κλίμακας, και η παρ. 3 διαμορφώνεται ως εξής:
«3. Τα κτήρια των τουριστικών καταλυμάτων σε οργανωμένους υποδοχείς τουριστικών δραστηριοτήτων, καθώς και σε σύνθετα τουριστικά καταλύματα τοποθετούνται σε απόσταση πενήντα (50) μέτρων τουλάχιστον από τη γραμμή αιγιαλού, όπως αυτή ορίζεται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις. Οι τουριστικές επιπλωμένες κατοικίες εντός σύνθετων τουριστικών καταλυμάτων, καθώς και εντός μικτών τουριστικών καταλυμάτων μικρής κλίμακας, οι μη αμιγώς τουριστικές εγκαταστάσεις εντός ΠΟΤΑ και οι κατοικίες εντός οργανωμένων υποδοχέων τουριστικών δραστηριοτήτων, ύψους μέχρι και 7,50 μέτρα, τοποθετούνται σε απόσταση τριάντα (30) μέτρων τουλάχιστον από τη γραμμή αιγιαλού, όπως αυτή ορίζεται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις.»

1. Οι προεγκρίσεις οικοδομικών αδειών της περ. γ) του άρθρου 28 του ν. 4495/2017 (Α’ 167) που έχουν λήξει ή λήγουν εντός του χρονικού διαστήματος από την 1η Ιανουαρίου 2022 έως την έναρξη ισχύος του παρόντος, παρατείνονται από τη λήξη τους και για ένα (1) έτος και σε κάθε περίπτωση τουλάχιστον μέχρι την 1η Μαΐου 2023.
2. Η παρ. 1 του άρθρου 42 του ν. 4495/2017 τροποποιείται ως προς τη διάρκεια ισχύος της προέγκρισης οικοδομικής άδειας και διαμορφώνεται ως εξής:
«1. Η προέγκριση οικοδομικής άδειας ισχύει για δύο (2) έτη ανεξαρτήτως επιφανείας κτιρίου.»

Στο άρθρο 88 του ν. 4759/2020 (Α’ 245), περί άρσης ρυμοτομικών απαλλοτριώσεων, προστίθεται παρ. 2α ως εξής:
«2α. Για τις ιδιοκτησίες της παρ. 2 δύναται να εκδίδεται άδεια για πάσης φύσεως εργασίες αποκαταστάσεως και αισθητικής, λειτουργικής ή ενεργειακής αναβαθμίσεως, ιδίως επισκευής, συντηρήσεως, στατικής ενισχύσεως, ανακαινίσεως, συνδέσεως με δίκτυα κοινής ωφελείας, σε νομίμως υφιστάμενες οικοδομές, εφόσον αυτές δεν κείνται στο ρυμοτομούμενο τμήμα του ακινήτου και δεν επέρχεται αύξηση των πολεοδομικών όγκων, μη λαμβανομένης υπόψη αυξήσεων στην περιμετρική φέρουσα τοιχοποιία, από εργασίες εξωτερικής θερμομονώσεως και από ανακατασκευή στέγης, κατά την παρ. 80 του άρθρου 2 του ν. 4067/2012 (Α’ 79). Για πραγματοποιηθείσες ανάλογες οικοδομικές εργασίες δύναται να υποβληθεί έως την 30ή Σεπτεμβρίου 2023, αίτηση του ιδιοκτήτη για την έκδοση κάθε απαιτούμενης αδείας.»

Στην περ. α) της παρ. 6 του άρθρου 56 του ν. 2637/1998 (Α’ 200), στο τρίτο εδάφιο αντικαθίσταται η ειδική αναφορά στον ν. 3894/2010 (Α’204) με το γενικότερο νομοθετικό πλαίσιο περί στρατηγικών επενδύσεων και προστίθενται εδάφια πέμπτο και έκτο, περί δυνατότητας εγκαταστάσεως μονάδων βιολογικού καθαρισμού σε γαίες υψηλές παραγωγικότητας, και η περ. α) της παρ. 6 διαμορφώνεται ως εξής:
«α) Σε αγροτεμάχια που χαρακτηρίζονται από τη Διεύθυνση Αγροτικής Ανάπτυξης της οικείας περιφερειακής ενότητας ως αγροτική γη υψηλής παραγωγικότητας, απαγορεύεται η άσκηση οποιασδήποτε άλλης δραστηριότητας, εκτός από την αγροτική εκμετάλλευση - αγροτική δραστηριότητα, κατά την έννοια του ν. 3874/2010 (Α’ 151), και την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από σταθμούς Α.Π.Ε. Κάθε επέμβαση στις εκτάσεις αυτές είτε για τη μεταβολή του προορισμού τους και τη διάθεσή τους για άλλες χρήσεις είτε για την εκτέλεση έργων ή τη δημιουργία εγκαταστάσεων ή παροχή άλλων εξυπηρετήσεων μέσα σε αυτές, έστω και χωρίς μεταβολή της κατά προορισμό χρήσης τους, αποτελεί εξαιρετικό μέτρο και ενεργείται πάντοτε με βάση τους όρους και τις προϋποθέσεις που ορίζονται με κοινή απόφαση των αρμοδίων οργάνων των Υπουργείων Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και Περιβάλλοντος και Ενέργειας, και μόνο για λόγους που εξυπηρετούν τον γεωργικό χαρακτήρα της αγροτικής εκμετάλλευσης ή την εγκατάσταση σταθμών Α.Π.Ε..
Η απαγόρευση αυτή δεν ισχύει εφόσον πρόκειται για εκτέλεση στρατιωτικών έργων, που αφορούν στην εθνική άμυνα της χώρας, καθώς και για την εκτέλεση μεγάλων αναπτυξιακών έργων του Δημοσίου και των Ο.Τ.Α., πρώτου και δεύτερου βαθμού, για την κατασκευή δικτύων μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου, υποσταθμών και εν γένει για την εκτέλεση κάθε έργου που αφορά στην υποδομή του ηλεκτρικού συστήματος και του δικτύου φυσικού αερίου, σταθμών αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας ή για περιπτώσεις Στρατηγικών Επενδύσεων, όπως αυτές προσδιορίζονται βάσει του οικείου νομοθετικού πλαισίου ιδίως για επενδύσεις που αφορούν και συνδέονται με τη μεταποίηση αγροτικών προϊόντων και τη βιομηχανία τροφίμων. Κτίρια και εγκαταστάσεις νομίμως υφιστάμενα προ της 3ης.12.2019 επί αγροτεμαχίων που έχουν χαρακτηρισθεί ως αγροτικές γαίες υψηλής παραγωγικότητας, μπορούν να αλλάξουν χρήση, ώστε να αξιοποιηθούν για μεταποίηση αγροτικών προϊόντων. Η ως άνω απαγόρευση δεν ισχύει και για την κατασκευή μικρών μονάδων επεξεργασίας λυμάτων, μικρής ισχύος, έως τριών χιλιάδων (3.000) ισοδυνάμων κατοίκων, από παρόχους υπηρεσιών ύδατος, σε όσες δημοτικές ενότητες, μετά από ειδική τεκμηρίωση της σκοπιμότητας και αναγκαιότητας της χωροθέτησης, κατασκευής και λειτουργίας τους, δεν υφίσταται λιγότερο περιβαλλοντικά επαχθής, τεχνικά εφικτή και βιώσιμη εναλλακτική λύση. Στην περίπτωση αυτή, οι μονάδες υποχρεούνται να διαθέτουν, κατά προτεραιότητα, προς επανάχρηση τα επεξεργασμένα λύματα για την άρδευση παρακείμενων γεωργικών εκτάσεων, σύμφωνα με τα κριτήρια της σχετικής κειμένης νομοθεσίας. Ειδικά η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από φωτοβολταϊκούς σταθμούς εγκατεστημένης ισχύος μεγαλύτερης ή ίσης του ενός μεγαβάτ (1 MW) απαγορεύεται σε αγροτεμάχια που χαρακτηρίζονται ως αγροτική γη υψηλής παραγωγικότητας, συμπεριλαμβανομένων των περιοχών της Αττικής, καθώς και των περιοχών της Επικράτειας που έχουν ήδη καθοριστεί ως αγροτική γη υψηλής παραγωγικότητας από εγκεκριμένα Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια (Γ.Π.Σ.) ή Σχέδια Χωρικής Οικιστικής Οργάνωσης Ανοιχτής Πόλης (Σ.Χ.Ο.Ο.Α.Π.) του ν. 2508/1997 (Α’ 124), σε Ζώνες Οικιστικού Ελέγχου (Ζ.Ο.Ε.) του άρθρου 29 του ν. 1337/1983 (Α’ 33), και σε Τοπικά Χωρικά Σχέδια του ν. 4447/2016 (Α’ 241), εκτός αν διαφορετικά προβλέπεται στα εγκεκριμένα αυτά σχέδια. Ειδικά η παραγωγή ενέργειας από φωτοβολταϊκούς σταθμούς εγκατεστημένης ισχύος μικρότερης ή ίσης του ενός μεγαβάτ (1 MW) επιτρέπεται σε αγροτεμάχια που χαρακτηρίζονται ως αγροτική γη υψηλής παραγωγικότητας, συμπεριλαμβανομένων των περιοχών της Αττικής, καθώς και των περιοχών της Επικράτειας που έχουν ήδη καθοριστεί ως αγροτική γη υψηλής παραγωγικότητας από εγκεκριμένα Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια (Γ.Π.Σ.) ή Σχέδια Χωρικής Οικιστικής Οργάνωσης Ανοιχτής Πόλης (Σ.Χ.Ο.Ο.Α.Π.) του ν. 2508/1997 (Α’ 124), σε Ζώνες Οικιστικού Ελέγχου (Ζ.Ο.Ε.) του άρθρου 29 του ν. 1337/1983 (Α’ 33) και σε Τοπικά Χωρικά Σχέδια του ν. 4447/2016 (Α’ 241), υπό την προϋπόθεση ότι οι φωτοβολταϊκοί σταθμοί, για τους οποίους χορηγούνται δεσμευτικές προσφορές σύνδεσης από τον αρμόδιο Διαχειριστή, μετά την έναρξη ισχύος της υπό στοιχεία ΥΠΕΝ/ ΔΑΠΕΕΚ/74123/2971/29.7.2020 κοινής απόφασης των Υπουργών Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Εσωτερικών και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (Β’ 3149), δεν υπερβαίνουν το μηδέν κόμμα οχτώ τοις εκατό (0,8%), καλύπτουν αγροτικές εκτάσεις που αθροιζόμενες με τις αγροτικές εκτάσεις που καλύπτουν φωτοβολταϊκοί σταθμοί που έχουν ήδη τεθεί σε λειτουργία ή έχουν χορηγηθεί δεσμευτικές προσφορές σύνδεσης και τις εκτάσεις που καλύπτουν φωτοβολταϊκοί σταθμοί που εγκαθίστανται σύμφωνα με την παρ. 11 του άρθρου 51 του ν. 4178/2013 (Α’ 174), δεν υπερβαίνουν το μηδέν κόμμα οχτώ τοις εκατό (0,8%) του συνόλου των καλλιεργούμενων εκτάσεων της κάθε Περιφερειακής Ενότητας. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Εσωτερικών και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, που εκδίδεται μέσα σε δύο (2) μήνες από τη θέση σε ισχύ της παρούσας διάταξης καθορίζεται η ισχύς σε MW των φωτοβολταϊκών σταθμών που επιτρέπεται να εγκατασταθούν σε αγροτική γη υψηλής παραγωγικότητας σε κάθε Περιφερειακή Ενότητα και προσδιορίζονται οι ενέργειες των αρμόδιων υπηρεσιών. Για τον ανωτέρω καθορισμό χρησιμοποιούνται τα στοιχεία της Ετήσιας Γεωργικής Στατιστικής Έρευνας του έτους 2017 της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής και λαμβάνεται υπόψη μία τυπική στρεμματική κάλυψη ανά μονάδα ισχύος των φωτοβολταϊκών σταθμών. Με την απόφαση αυτή δύναται να επιβάλλονται περιορισμοί ως προς το είδος των καλλιεργούμενων εκτάσεων, ενώ μπορεί να περιορίζεται και το ως άνω ποσοστό σε συγκεκριμένες Περιφερειακές Ενότητες. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Περιβάλλοντος και Ενέργειας και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων μπορεί να προσδιορίζονται περιορισμοί στον τρόπο θεμελίωσης των βάσεων στήριξης των φωτοβολταϊκών συστημάτων, καθώς και υποχρεώσεις για την αποκατάσταση του γηπέδου μετά την αποξήλωση φωτοβολταϊκών σταθμών.»

Στο άρθρο 22 του ν. 1068/1980 (Α’ 191), προστίθεται παρ. 4 ως εξής:
4. Με απόφαση του εποπτεύοντος Υπουργού, που εκδίδεται μετά από εισήγηση του Διοικητικού Συμβουλίου της Εταιρείας, εγκρίνεται ο Κανονισμός Διαχείρισης Εκκένωσης Βυτιοφόρων (Κ.Δ.Ε.Β.) με τον οποίο:
α) καθορίζονται οι διαδικασίες και προϋποθέσεις για την αδειοδότηση βιοτεχνικών και βιομηχανικών μονάδων και επιχειρήσεων για την απόρριψη των επεξεργασμένων υγρών αποβλήτων τους στην αδειοδοτημένη Εγκατάσταση Επεξεργασίας Λυμάτων (Ε.Ε.Λ.),
β) καθορίζονται οι διαδικασίες πιστοποίησης της προέλευσης των μεταφερόμενων από τα βυτιοφόρα βοθρολυμάτων,
γ) ρυθμίζονται η προσέλευση, είσοδος και διακίνηση των βυτιοφόρων εντός της Ε.Ε.Λ.,
δ) καθορίζονται οι διαδικασίες ελέγχου των χαρακτηριστικών και της ποιότητας των μεταφερόμενων βοθρολυμάτων,
ε) καθορίζονται τα απαιτούμενα συνοδευτικά παραστατικά,
στ) περιγράφονται οι διαδικασίες ταυτοποίησης και ελέγχου της συμβατότητας των χαρακτηριστικών και της ποιότητας των βοθρολυμάτων με τη δηλούμενη προέλευσή τους,
ζ) καθορίζονται οι κατηγορίες των αποδεκτών προς επεξεργασία βοθρολυμάτων, καθώς και οι κατηγορίες των βοθρολυμάτων που δεν είναι αποδεκτά προς επεξεργασία στην Ε.Ε.Λ.,
η) καθορίζονται οι προβλεπόμενες κυρώσεις και οι διαδικασίες επιβολής τους,
θ) καθορίζονται οι αρμόδιοι φορείς, τα όργανα και οι υπεύθυνοι.
Η παράβαση του ως άνω Κανονισμού, πλην των λοιπών κυρώσεων που προβλέπονται στον ίδιο για τους παραβάτες, εφόσον συνεπάγεται βλάβη στις εγκαταστάσεις της Ε.Ε.Λ., διώκεται σύμφωνα και με την παρ. 2 του άρθρου 378 του Ποινικού Κώδικα (ν. 4619/2019, Α’ 95).»

Η παρ. 2 του άρθρου 15 του ν. 4819/2021 (Α’ 129), περί Μητρώου Μεταχειρισμένων Οχημάτων, καταργείται.

Στο τέλος της παρ. 1 του άρθρου 8 του από 11.6.1980 προεδρικού διατάγματος (Δ’ 374), περί βιομηχανικών, βιοτεχνικών εγκαταστάσεων και περιβαλλοντικών υποδομών, χαμηλής και μέσης όχλησης, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 158 του ν. 4819/2021 (Α’ 129), συμπληρώνονται οι εφαρμοστέες διατάξεις ως προς τους όρους δόμησης, και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:
«1. Όροι και περιορισμοί δομήσεως διά την εκτός των ορίων των εν άρθρω 1 του παρόντος οικισμών αλλά εντός των διοικητικών ορίων των δήμων ή κοινοτήτων εις τους οποίους υπάγονται ούτοι, οι προβλεπόμενοι διά του από 6.10.78 προεδρικού διατάγματος «περί καθορισμού όρων και περιορισμών δομήσεως των γηπέδων των κειμένων εκτός των ρυμοτομικών σχεδίων των πόλεων και εκτός των ορίων των νομίμως υφισταμένων προ του έτους 1923 οικισμών» (Δ’ 538) εξαιρέσει του άρθρου 4. 
Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπονται βιομηχανικές και βιοτεχνικές εγκαταστάσεις και περιβαλλοντικές υποδομές, χαμηλής και μέσης όχλησης, συσκευασίας και μεταποίησης τοπικά παραγόμενων αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων και φυσικά παραγόμενων προϊόντων της περιοχής, εφαρμοζομένων των όρων δόμησης του άρθρου 1 και της παρ. 7 του άρθρου 4 του από 24.5.1985 προεδρικού διατάγματος (Δ’ 270).»

1. Ανατίθεται στο νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου «Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας» (Τ.Ε.Ε.) η υλοποίηση δράσης για τη διενέργεια πρωτοβάθμιου και δευτεροβάθμιου προσεισμικού ελέγχου των κτιρίων, στα οποία στεγάζονται φορείς της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4270/2014 (Α’143), καθώς και κρίσιμες εν γένει λειτουργίες του ιδιωτικού τομέα.
2. Ο «Οργανισμός Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας» (Ο.Α.Σ.Π.) διατηρεί την εποπτεία της υλοποίησης του πρωτοβάθμιου και δευτεροβάθμιου προσεισμικού ελέγχου των κτιρίων, στα οποία στεγάζονται φορείς της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4270/2014, καθώς και κρίσιμες εν γένει λειτουργίες του ιδιωτικού τομέα, όπως επίσης και την ανάπτυξη, συντήρηση και λειτουργία της ηλεκτρονικής πλατφόρμας καταγραφής των αποτελεσμάτων του πρωτοβάθμιου και δευτεροβάθμιου προσεισμικού ελέγχου των ανωτέρω κτιρίων.
3. Για τον σκοπό αυτόν, το Τ.Ε.Ε. και ο Οργανισμός Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας (Ο.Α.Σ.Π.) συνεργάζονται με την Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδος (Κ.Ε.Δ.Ε.). Οι παραπάνω δράσεις δύναται να χρηματοδοτηθούν από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, το ΕΣΠΑ, το Πράσινο Ταμείο, το Εθνικό Πρόγραμμα Ανάπτυξης, ειδικά αναπτυξιακά προγράμματα του άρθρου 69 του ν. 4509/2017 (Α’ 201), ειδικά προγράμματα ενίσχυσης δήμων του άρθρου 71 του ν. 4509/2017, καθώς και άλλα ευρωπαϊκά ή διεθνή προγράμματα.
4. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, Οικονομικών, Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Εσωτερικών, και Υποδομών και Μεταφορών, καθορίζονται ο τρόπος κατηγοριοποίησης και η ιεράρχηση προτεραιοτήτων των ελεγχόμενων κτιρίων, τα χρονοδιαγράμματα υλοποίησης, το περιεχόμενο του ελέγχου που διενεργεί το Τ.Ε.Ε., η διαδικασία ορισμού, επιλογής και εκπαίδευσης των μηχανικών που θα διενεργήσουν τον πρωτοβάθμιο και δευτεροβάθμιο προσεισμικό έλεγχο, καθώς και το ύψος και η διαδικασία αποζημίωσής τους, το περιεχόμενο και οι τεχνικές λεπτομέρειες λειτουργίας της ανωτέρω ηλεκτρονικής πλατφόρμας, η πηγή, το ύψος και ο τρόπος χρηματοδότησης των φορέων υλοποίησης και εποπτείας των δράσεων των παρ. 1 και 2, καθώς και κάθε άλλο ειδικότερο ζήτημα. Με την ίδια απόφαση είναι δυνατόν να ορίζεται και αποζημίωση προς τους ανωτέρω φορείς, ως ποσοστό του προϋπολογισμού των δράσεων που διαχειρίζονται, για την κάλυψη των διαχειριστικών τους δαπανών, ανάλογα με το εύρος των εργασιών που αναλαμβάνουν και σύμφωνα με το θεσμικό πλαίσιο που εφαρμόζεται για την κατά περίπτωση πηγή χρηματοδότησης.

Η υποπερ. 26 της περ. β’ της παρ. Ι του άρθρου 75 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων (ν. 3463/2006, Α’ 114), περί αρμοδιοτήτων των δήμων στον τομέα του περιβάλλοντος, αντικαθίσταται ως εξής:
«26. Η μέριμνα για την εκπλήρωση της υποχρέωσης καθαρισμού των ιδιοκτητών, νομέων, επικαρπωτών, μισθωτών και υπομισθωτών, από την 1η έως την 30ή Απριλίου εκάστου έτους, καθώς και της υποχρέωσης συντήρησης καθ’ όλη τη διάρκεια της αντιπυρικής περιόδου, ήτοι από την 1η Μαΐου έως την 31η Οκτωβρίου εκάστου έτους, για την αποτροπή κινδύνου πρόκλησης πυρκαγιάς ή ταχείας επέκτασής της, επί οικοπεδικών και λοιπών ακάλυπτων χώρων σε περιοχές εντός εγκεκριμένων ρυμοτομικών σχεδίων και εντός ορίων οικισμών χωρίς εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο, επί εκτάσεων που βρίσκονται εντός ακτίνας εκατό μέτρων (100 μ.), από τα όρια των ανωτέρω περιοχών, καθώς και επί εκτός σχεδίου γηπέδων με κτίσμα. Η ως άνω μέριμνα, περιλαμβάνει ιδίως την ενημέρωση των υπόχρεων από τον οικείο δήμο, έως την 31η Μαρτίου εκάστου έτους, με κάθε πρόσφορο μέσο για το περιεχόμενο της υποχρέωσης καθαρισμού, την εξέταση σχετικών καταγγελιών, την αυτεπάγγελτη αυτοψία και την επιβολή προστίμου κατά την παρούσα.
Ο οικείος δήμος, καθ’ όλη τη διάρκεια της αντιπυρικής περιόδου, μεριμνά για τη διενέργεια αυτοψίας. Αν οι υπόχρεοι προς καθαρισμό δεν συμμορφωθούν, ο δήμος επιβάλλει πρόστιμο πενήντα (50) λεπτών του ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο, με ελάχιστο ποσό τα διακόσια (200) ευρώ. Κατά του προστίμου ο ενδιαφερόμενος δύναται να υποβάλει ένσταση στον δήμο εντός αποκλειστικής προθεσμίας δέκα (10) ημερών. Εάν αυτή δεν γίνει αποδεκτή, εντός προθεσμίας πέντε (5) ημερών ο δήμος προβαίνει σε αυτεπάγγελτο καθαρισμό των χώρων αυτών, κατά προτεραιότητα, βάσει του κινδύνου πρόκλησης ή ταχείας επέκτασης πυρκαγιάς. Ειδικά για περιφραγμένους ή επαρκώς περιτοιχισμένους χώρους του πρώτου εδαφίου και σε περίπτωση μη συμμόρφωσης των υπόχρεων για καθαρισμό τους, ο οικείος δήμος, ταυτόχρονα με την επιβολή του προστίμου, αιτείται προς την κατά τόπο αρμόδια Πυροσβεστική Υπηρεσία τη διενέργεια αυτοψίας για τη βεβαίωση συνδρομής υψηλού κινδύνου πρόκλησης ή ταχείας επέκτασης πυρκαγιάς, και βάσει αυτής, προβαίνει σε αυτεπάγγελτο καθαρισμό των ως άνω χώρων για την άρση του κινδύνου. Αν δεν βρεθούν τα στοιχεία των υπόχρεων, ακολουθείται η διαδικασία των προηγούμενων εδαφίων, εξαιρουμένης της διαδικασίας επιβολής προστίμου. Σε επείγουσες περιπτώσεις άμεσου και ιδιαίτερα υψηλού κινδύνου πρόκλησης ή επέκτασης πυρκαγιάς, ο οποίος διαπιστώνεται με σχετικό έγγραφο της οικείας Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, επιτρέπεται, κατά παρέκκλιση της διαδικασίας των προηγούμενων εδαφίων, ο επείγων αυτεπάγγελτος καθαρισμός για την άμεση άρση του κινδύνου. Σε κάθε περίπτωση αυτεπάγγελτου καθαρισμού, καταλογίζεται εξ ολοκλήρου στους υπόχρεους, από τον οικείο δήμο, η δαπάνη καθαρισμού του χώρου και απομάκρυνσης των υλικών. Η δαπάνη και το πρόστιμο αποτελούν έσοδα του οικείου δήμου και εισπράττονται σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις.
Ειδικότερα θέματα σχετικά με τη διαδικασία εφαρμογής των ανωτέρω και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια καθορίζονται με πυροσβεστική διάταξη σύμφωνα με το άρθρο 167 του ν. 4662/2020 (Α’ 27). Με την παρούσα δεν θίγεται το από 13/22.4.1929 π.δ. (Α’ 153).»

Στο άρθρο 46 του ν. 4688/2020 (Α’ 101), τροποποιούνται: α) η περ. α’ με την αντικατάσταση της λέξης «περοσσότερες» από τη λέξη «περισσότερα» και με την αντικατάσταση της λέξης «κλίνες» από τη λέξη «δωμάτια,», β) η περ. β’με την παράταση της δυνατότητας εκτέλεσης χρεών ναυαγοσώστη από τους επόπτες ασφαλείας και η παρ. 3 διαμορφώνεται ως εξής:
«3α. Για τα καταλύματα με περισσότερα από πενήντα (50) δωμάτια και με βάθος μίας τουλάχιστον κολυμβητικής δεξαμενής μεγαλύτερο από ενάμιση (1,5) μέτρο, ο ναυαγοσώστης πισίνας, οφείλει, κατά τις ώρες λειτουργίας της πισίνας, να βρίσκεται σε ετοιμότητα, με ένδυμα κολύμβησης, καθ’ όλη τη διάρκεια της υπηρεσίας του, καθήμενος εντός του χώρου της κολυμβητικής δεξαμενής ή να περιπολεί πεζός στον χώρο ευθύνης του και να μην εκτελεί άλλη υπηρεσία.
β. Για τα καταλύματα με λιγότερα από πενήντα (50) δωμάτια ή με βάθος κολυμβητικής δεξαμενής μικρότερο από ενάμιση (1,5) μέτρο, καθώς και για κολυμβητικές δεξαμενές που βρίσκονται σε κήπους ταράτσας (roof garden) τουριστικών καταλυμάτων και για τις εσωτερικές κολυμβητικές δεξαμενές, έως την 31η.12.2023, χρέη ναυαγοσώστη εκτελεί ο επόπτης ασφαλείας, ο οποίος διαθέτει βεβαίωση σε ισχύ, παρακολούθησης προγράμματος θεωρητικής και πρακτικής εκπαίδευσης ναυαγοσώστη πισίνας από σχολή ναυαγοσωστικής εκπαίδευσης, σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις της κοινής απόφασης της παρ. 5 και ο οποίος βρίσκεται σε ετοιμότητα εντός του τουριστικού καταλύματος κατά τις ώρες λειτουργίας της κολυμβητικής δεξαμενής και καθ’ όλη τη διάρκεια της υπηρεσίας του.»
 

1. Με μη δημοσιευτέα απόφαση του Γενικού Γραμματέα Χωρικού Σχεδιασμού και Αστικού Περιβάλλοντος δύναται να συστήνονται και συγκροτούνται μικτά κλιμάκια ελέγχου. Τα κλιμάκια του πρώτου εδαφίου αποτελούνται από κατ’ ελάχιστον τρία (3) μέλη, τα οποία προέρχονται από υπαλλήλους της Γενικής Διεύθυνσης Σώματος Επιθεωρητών και Ελεγκτών του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, της Γενικής Γραμματείας Χωρικού Σχεδιασμού και Αστικού Περιβάλλοντος του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και της Διεύθυνσης Οικονομικής Αστυνομίας του άρθρου 24 του ν. 4249/2014 (Α’ 73). Η απόφαση της παρούσας κοινοποιείται αποκλειστικώς στα οριζόμενα μέλη. Η ανάκληση της ανωτέρω απόφασης πραγματοποιείται με όμοια απόφαση.
2. Τα μικτά κλιμάκια ελέγχου ασκούν το σύνολο των ελεγκτικών και διαπιστωτικών αρμοδιοτήτων της Γενικής Διεύθυνσης Σώματος Επιθεωρητών και Ελεγκτών του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, καθώς και των Ελεγκτών Δόμησης, ιδίως δε του άρθρου 92 του ν. 4495/2017 (Α’ 167), κατόπιν αυτεπάγγελτης ή μετά από έγγραφη καταγγελία εντολής ελέγχου από τον Γενικό Γραμματέα Χωρικού Σχεδιασμού και Αστικού Περιβάλλοντος του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
Τα μικτά κλιμάκια ελέγχου εκδίδουν πόρισμα - έκθεση αυτοψίας, το οποίο διαβιβάζεται στον Γενικό Γραμματέα Χωρικού Σχεδιασμού και Αστικού Περιβάλλοντος, στη Γενική Διεύθυνση του Σώματος Επιθεωρητών και Ελεγκτών του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και στην οικεία Υπηρεσία Δόμησης. Η Γενική Διεύθυνση του Σώματος Επιθεωρητών και Ελεγκτών τού Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας ασκεί συντονιστικό και εποπτικό ρόλο εφαρμογής των διατάξεων περί προστασίας του φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος και καταπολέμησης της αυθαίρετης δόμησης. Για τις ανωτέρω περιπτώσεις, ο Προϊστάμενος της Γενικής Διεύθυνσης του Σώματος Επιθεωρητών και Ελεγκτών του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας ασκεί παραλλήλως προς τις αρμόδιες Υπηρεσίες Δόμησης, το σύνολο των κυρωτικών τους αρμοδιοτήτων και ιδίως αυτές περί έκδοσης πράξης επιβολής προστίμου και αυτές του άρθρου 94 του ν. 4495/2017.
3. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας ρυθμίζεται κάθε αναγκαία λεπτομέρεια περί την εφαρμογή του παρόντος άρθρου, και ιδίως για τη συγκρότηση και λειτουργία των μικτών κλιμακίων. Με ίδια απόφαση δύνανται ν’ ανακατανέμονται αρμοδιότητες μεταξύ συναρμοδίων ή συναφών κατά το αντικείμενο υπηρεσιών.

Η ισχύς του παρόντος αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, εκτός αν ορίζεται άλλως στις επί μέρους διατάξεις του.
Παραγγέλλομε τη δημοσίευση του παρόντος στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και την εκτέλεσή του ως νόμου του Κράτους.

Αθήνα, 28 Μαρτίου 2023
Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΥ

Θεωρήθηκε και τέθηκε η Μεγάλη Σφραγίδα του Κράτους.
Αθήνα, 28 Μαρτίου 2023
Ο επί της Δικαιοσύνης Υπουργός
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ