Είναι πολύ σημαντικό να αναγνωριστούν οι «περιορισμένοι χώροι» σε ένα περιβάλλον εργασίας, δηλαδή να ορίζεται σαφώς εάν ένας χώρος ανήκει στην ειδική αυτή κατηγορία. Στη συνέχεια πρέπει να προσδιορίζονται οι κίνδυνοι που μπορεί να προκύψουν και να καταρτίζονται οι διαδικασίες για ασφαλή εργασία. Tα μέτρα προστασίας που πρέπει να λαμβάνονται πρέπει να περιγράφονται στις αντίστοιχες «διαδικασίες ασφαλούς εργασίας» ή/και τις «άδειες εργασίας» σε περιορισμένους χώρους. Aφορούν, επίσης, στις εργασίες που πραγματοποιούνται από εξωτερικά συνεργεία εργολάβων. 
Έχει σημασία να τονιστεί ότι σύμφωνα με τη διεθνή εμπειρία, στο 1/3 των ατυχημάτων με επιβλαβή αέρια ή έλλειψη οξυγόνου, ο κίνδυνος δεν ήταν παρών στον κλειστό χώρο όταν εισήλθε ο εργαζόμενος. Ήταν η εκτελούμενη εργασία που δημιούργησε την επικίνδυνη ατμόσφαιρα.
Οι βασικές πλευρές που πρέπει να εξετάζονται είναι :

• Έλεγχος του χώρου για τυχόν προβληματική πρόσβαση.
• Διερεύνηση δυνατότητας εναλλακτικού τρόπου εργασίας χωρίς, να απαιτηθεί η είσοδος σε περιορισμένο χώρο (π.χ. μια επιθεώρηση μπορεί να γίνει με τη βοήθεια κάμερας, ένας καθαρισμός είναι δυνατόν να γίνει με αυτόματο εξοπλισμό).
• Εκτίμηση κινδύνου και λήψη όλων των απαραίτητων μέτρων πρόληψης. Ο χώρος πρέπει να ελέγχεται πριν την είσοδο του εργαζόμενου, αλλά και κατά τη διάρκεια της εργασίας σε αυτόν. Οι περιορισμένοι χώροι ελέγχονται για: έλλειψη ή υπερβολική παρουσία οξυγόνου, κινδύνους πυρκαγιάς ή έκρηξης, επικίνδυνες ουσίες και άλλους κινδύνους για την ΥΑΕ.
• Σχέδιο διάσωσης κατάλληλο για την περίπτωση.
• Χρησιμοποίηση κατάλληλα εκπαιδευμένου προσωπικού και κατάλληλου εξοπλισμού.

Δείτε επίσης:

• Τσιρώνης Ι., Παπαδάκης Α., Γεωργιάδου Ε., Δουλεύοντας σε περιορισμένους χώρους. Κίνδυνοι και μέτρα προστασίας, εκδ. ΕΛΙΝΥΑΕ, Αθήνα 2008