«Στοιχεία σωματικής βλάβης εξ άνευ συνειδήσεως αμελείας.- Όταν η αμέλεια δεν συνίσταται σε ορισμένη πράξη η παράλειψη, αλλά αποτελεί σύνολο συμπεριφοράς που προηγήθηκε του αποτελέσματος, για την στοιχειοθέτηση του σχετικού εγκλήματος προσαπαιτείται η συνδρομή των όρων του αρ. 15 Π.Κ. - Έννοια ιδιαίτερης νομικής υποχρέωσης κατ’ αρ. 15 ΠΚ. - Πότε υπάρχει αιτιολογία στην καταδικαστική απόφαση. Πότε υπάρχει εσφαλμένη εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διατάξεως. - Πότε υπάρχει έλλειψη νομίμου βάσεως. - Ορθή και αιτιολογημένη καταδίκη για εξ αμελείας σωματική βλάβη τελούμενη δια παραλείψεως του αναιρεσείοντος, ο οποίος ως εργολάβος-μηχανικός υπεύθυνος για την ανέγερση οικοδομής αντί να λάβει τα κατάλληλα μέτρα προς αποτροπή ατυχήματος των διερχομένων στο πεζοδρόμιο έμπροσθεν της οικοδομής, όπου υπήρχε εκσκαφή βάθους δύο μέτρων, καθώς επίσης ξύλα και σιδηρόβεργες, αρκέσθηκε να τοποθετήσει σε αραιά διαστήματα πασσάλους με λεπτό χαρτόνι ως παραπέτασμα, με αποτέλεσμα να σκοντάψει ο παθών στις σιδηροβέργες, να πέσει εντός του ανοίγματος που είχε δημιουργηθεί από την εκσκαφή και να τραυματισθεί σοβαρά στο κεφάλι. - Οι αιτιολογίες της προσβαλλομένης δεν καθίστανται ασαφείς ή αντιφατικές α) εκ της περιεχόμενης στο σκεπτικό παραδοχής ότι και ο ίδιος ο κατηγορούμενος παραδέχεται ότι την ημέρα του ατυχήματος «είχαν πέσει τα τοιχώματα της οικοδομής», διότι η φράση «είχαν πέσει τα τοιχώματα» προδήλως σημαίνει «είχαν πέσει τα μπετά» και β) εκ της σκέψεως ότι η μέθη του παθόντος ενδεχομένως να συνιστά συντρέχον πταίσμα αυτού για τις αστικές αξιώσεις του, η οποία ωστόσο δεν αίρει την ευθύνη του κατηγορουμένου λόγω της αμελούς συμπεριφοράς του, διότι η ευθύνη του κατηγορουμένου δεν συσχετίσθηκε με την ύπαρξη ή τον βαθμό μέθης του συγκεκριμένου παθόντος ή ετέρου προσώπου, αλλά με την κατάσταση του μέσου και συνήθους νηφαλιότητας ατόμου που θα διερχόταν από το κρίσιμο σημείο».