Άρειος Πάγος 699/1995

Εργατικό ατύχημα - Αδικοπραξία - Θάνατος Μισθωτού. Σε περίπτωση εργατικού ατυχήματος που έχει ως αποτέλεσμα τη θανάτωση προσώπου, το δικαστήριο μπορεί να επιδικάσει, κατά την κρίση του, εύλογη χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης στην οικογένεια του θύματος, ανεξαρτήτως λοιπών αξιώσεων.
Απαραίτητη προϋπόθεση για την εν λόγω αξίωση αποτελεί η αδικοπραξία του εργοδότη ή των υπ' αυτού προστηθέντων προσώπων, που θα πρέπει να συνετέλεσε στην επέλευση του εργατικού ατυχήματος.
Η εν λόγω αδικοπραξία μπορεί επίσης να στοιχειοθετηθεί κι όταν ακόμη δεν υπάρχει η ειδική αμέλεια που προβλέπουν οι σχετικές διατάξεις του Ν. 551/1915, η οποία θεμελιώνει την από τους κανόνες του κοινού αστικού δικαίου αξίωση αποζημίωσης, οπότε στην περίπτωση αυτή η αξίωση για τη χρηματική ικανοποίηση μπορεί να συρρέει με την περιορισμένη αποζημίωση που προβλέπει ο νόμος αυτός.
Πότε υπάρχει ο αναιρετικός λόγος εσφαλμένης ερμηνείας λόγω παραβίασης των διδαγμάτων κοινής πείρας.