Άρειος Πάγος 633/2000

Ηθική Βλάβη από εργατικό ατύχημα.
Όταν η ηθική βλάβη του παθόντα προήλθε από τραυματισμό του σε εργατικό ατύχημα, οφειλόμενο σε πταίσμα του εργοδότη ή των προστηθέντων από αυτόν προσώπων ή σε μη τήρηση των προβλεπομένων όρων ασφαλείας, τότε η επιδίκαση χρηματικής ικανοποιήσεως σε αυτόν ρυθμίζεται από τις διατάξεις των άρθρων 299, 914 και 932 Α.Κ. – Για το ορισμένο της σχετικής αγωγής δεν είναι αναγκαίο να αναφέρονται σε αυτήν και οι ισχύοντες νόμοι, διατάξεις ή κανονισμοί που εκδόθηκαν από δημόσια αρχή και αναφέρουν ρητώς τα μέτρα που όφειλε να λάβει ο εργοδότης για την προστασία των εργαζομένων του. – Νομική αοριστία της αγωγής. – Θεωρείται αυτή που συνδέεται με τον εφαρμοστέο κανόνα δικαίου και ελέγχεται αναιρετικώς στο μέτρο που το δικαστήριο αξίωσε η αγωγή να περιέχει περισσότερα στοιχεία από όσα ο νόμος απαιτεί η αρκέστηκε σε ολιγότερα.
Κυριότερες διατάξεις: Ν. 551/1915 άρθρα 1, 2 και 16. Α.Κ. άρθρα 299, 914 και 932. Κ.Πολ. Δ. άρθρα 118 αριθμ. 4, 216 παρ. 1α και 559 αριθμ. 1.