Αρείου Πάγου 1005/2010 (Ζ, ΠΟΙΝΙΚΕΣ)

Αιτιολογίας επάρκεια, Ανθρωποκτονία από αμέλεια.
Καταδικαστική απόφαση για ανθρωποκτονία από αμέλεια, που τελέσθηκε με παράλειψη. Στοιχεία εγκλήματος. Ιδιαίτερη νομική υποχρέωση των αναιρεσειόντων - κατηγορουμένων εργοταξιάρχη και υπευθύνου εργοδηγού. Αναφορά του επιτακτικού κανόνα από τον οποίο πηγάζει αυτή (υπουργικής αποφάσεως, η οποία δεν ήταν αναγκαίο να μνημονεύεται στο κλητήριο θέσπισμα). Αιτιώδης συνάφεια μεταξύ παραλείψεων και αποτελέσματος, ανεξαρτήτως της αμελούς συμπεριφοράς και του θύματος. Αιτιολογία επιμετρήσεως ποινής με την παραδοχή ότι, για την εκτίμηση της βαρύτητας του εγκλήματος, το δικαστήριο απέβλεψε, μεταξύ άλλων, και στο βαθμό αμελείας των υπαιτίων, χωρίς να είναι αναγκαίο να αναφέρεται ρητά ότι συνέτρεχε και συνυπαιτιότητα του θύματος. Απόρριψη λόγων αιτήσεων αναιρέσεως για έλλειψη ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας και νόμιμης βάσης.