Εφετείο Αθηνών 2230/1998

(Απόσπασμα). Εργατικό ατύχημα - Ασφάλιση στο ΙΚΑ - Αποζημίωση - Εργοδότης - Πρόστηση - Πταίσμα - Απαλλαγή - Ένσταση συνυπαιτιότητας του παθόντος. - Στην περίπτωση που ο παθών από ατύχημά που έγινε ύστερα από βίαιο συμβάν κατά την εκτέλεση της εργασίας του ή εξ αφορμής αυτής - εργατικό ατύχημα - υπάγεται στην ασφάλιση του I.Κ.Α., τότε ο εργοδότης απαλλάσσεται από κάθε υποχρέωση για αποζημίωση του παθόντος, ακόμη και στην περίπτωση της ειδικής αμέλειας κατά την οποία το ατύχημα έγινε γιατί δεν τηρήθηκαν οι διατάξεις ισχυόντων νόμων, διαταγμάτων ή κανονισμών περί των όρων ασφαλείας, εκτός αν το ατύχημα οφείλεται σε δόλο του εργοδότη ή του προσώπου που προστήθηκε από αυτόν, οπότε ο εργοδότης υποχρεούται να καταβάλει στον παθόντα την προβλεπόμενη από το παραπάνω άρθρο 34 παρ. 2 Α.Ν. 1846/1951 "διαφορά". Ο ασφαλισμένος στο Ι.Κ.Α. παθών δικαιούται στις παραπάνω, εκτός δόλου, περιπτώσεις μόνο τις παροχές που χορηγούνται από το I.Κ.Α. Όμως αυτός διατηρεί την αξίωση χρηματικής ικανοποίησης, λόγω ηθικής βλάβης, κατά του εργοδότη και του προσώπου που προστήθηκε από αυτόν, όταν το ατύχημα οφείλεται σε πταίσμα τούτων. Στην αγωγή για την εν λόγω χρηματική ικανοποίηση στην περίπτωση του εργατικού ατυχήματος, παραδεκτά προτείνεται η ένσταση συνυπαιτιότητας του παθόντος, με την αναφορά των πραγματικών περιστατικών που τη θεμελιώνουν και το σχετικό αίτημα συνυπαιτιότητας κατ' άρθρο 262 ΚΠολΔ.