την 1 παράγραφον της από 15 Σεπτεμβρίου 1922 αποφάσεως της Επαναστατικής Επιτροπής, προτάσει του Ημετέρου Υπουργικού Συμβουλίου αποφασίσομεν και διατάσσομον.

Είς το τρίτον εδάφιον του άρθρου 5 του νόμου 551 «περί ευθύνης, προς αποζημίωσιν των έξ ατυχήματος έν τη εργασία παθόντων εργατών ή υπαλλήλων», προστίθεται ως συνέχεια αυτού η επομένη περίοδος «άνευ της τοιαύτης συμβάσεως αναγνωρίζονται υπέρ του αλλοδαπού, άνευ περιορισμού, τα δικαιώματα του αριθμού 3, 4, και 5 του άρθρου 3, εφ’ όσον η σχετική νομοθεσία της πολιτειάς αυτού, προνοει, υπό το πνεύμα της παρούσης διατάξεως, υπέρ των εν αυτή αλλοδαπών εργατιών».

Πάσαι αι προ των δικαστηρίων κατά την δημοσίευσιν του παρόντος, εκκρεμούσαι σχειτικαί υποθέσεις, ήτοι μη τελεσιδίκως κριθεισαί, αλλοδαπών εργατών, κρίνονται επί τη βάσει αυτού.
Εις τον Ημέτερον επί της Εθνικής Οικονομίας Υπουργόν ανατίθεμεν την δημοσίευσιν και έκτέλεσιν του παρόντος.

Έν Αθήναις τή 20 Ιανουάριου,1923.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ Β'
Το Υπουργικόν Συμβούλων

Ό Πρόεδρος Σ. Γονατάς
Τα Μέλη
Α. Αλεξανδρή, Μ. Μίσιος, Γ. Παπανδρέου,I. Σιώτη , Γ. Κοφινάς, Α. Χατζηκυριάκος, Λ. Σακελλαρόπουλο , Γ. Σίδερη , Α. Δοξιάδη , Γ. Εμπειρικό, Π. Μαυρομιχάλη , Κ. Βούλγαρη.