Υ.Α. Φ1/18/1990 (ΦΕΚ 548/Β` 30.8.1990)

1. Το Ν. 1558/85 «Κυβέρνηση και Κυβερνητικά Όργανα».
2. Το Π∆ 397/88 «Οργανισµός του Υπουργείου Εµπορίου», όπως τροποποιήθηκε µεταγενέστερα.
3. Το άρθρο 1 του Ν∆ 136/46 «Περί Αγορανοµικού Κώδικος», όπως τροποποιήθηκε µεταγενέστερα.
4. Το άρθρο 42 της 14/89 Α∆ «Κωδικοποίηση Αγοραν. ∆/ξεων, που εκδόθηκαν µέχρι 16.2.89» µε το οποίο ενσωµατώθηκε στην παραπάνω κωδικοποίηση η Α∆ 47/87 (απόφαση Φ1/3550/16.7.87 του Υπουργού Εµπορίου).
5. Τις διαµορφωθείσες σε Κοινοτικό Επίπεδο θέσεις, αποφασίζουµε: 

Το άρθρο 42 του Κεφαλαίου 3 της Αγορανοµικής ∆ιάταξης 14/89 αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 42
Ενδείξεις στη συσκευασία κάθε είδους προϊόντος πλην τροφίµων
1. Στη συσκευασία κάθε είδους προϊόντος, πλην τροφίµων και µε την µορφή µε την οποία αυτό πρόκειται να διατεθεί στον τελικό καταναλωτή ή µε την οποία θ διατεθεί σε αυτόν το περιεχόµενο προϊόν χύµα, πρέπει να αναγράφονται µε τρόπο ευκρινή και ευανάγνωστο στην ελληνική γλώσσα, οι παρακάτω ενδείξεις:
α) Το ονοµατεπώνυµο ή η εµπορική επωνυµία και η διεύθυνση του παρασκευαστή ή του συσκευαστή (εφόσον πρόκειται για εγχώρια προϊόντα) ή του εισαγωγέα ή αντιπροσώπου ή ενός πωλητή εγκατεστηµένου σε χώρα µέλος των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.
Σε περίπτωση που το εργοστάσιο παραγωγής έχει δύο αντιπροσώπους στην Ελλάδα (π.χ. Βόρεια και Νότια Ελλάδα) τα στοιχεία του αντίστοιχου αντιπροσώπου.
β) Το είδος του προϊόντος που περιέχεται.
γ) Η ονοµαστική ποσότητα περιεχοµένου, που εκφράζεται σε µάζα για τα στερεά και σε όγκο για τα υγρά.
δ) Η χώρα παραγωγής, εφόσον το προϊόν παράγεται σε χώρα εκτός Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.
Η υποχρέωση αναγραφής της ένδειξης αυτής αρχίζει από 1ης /1ου/1991.
2. Τις παραπάνω ενδείξεις µπορούν να φέρουν τα προϊόντα κατά οποιοδήποτε στάδιο εµπορίας, υποχρεωτικά όµως µόνο κατά το στάδιο της διάθεσής τους στον τελικό καταναλωτή. Την υποχρέωση για την αναγραφή των παραπάνω ενδείξεων έχει εκείνος ο οποίος κατά τα συναλλακτικά ήθη και την τρέχουσα εµπορική πρακτική µπορεί εξ αντικειµένου να το κάνει, εκτός εάν µε ειδική συµφωνία, την οποία συνάπτουν µεταξύ τους τα ενδιαφερόµενα µέρη, ένα από αυτά αναλαµβάνει την υποχρέωση αυτή.
3. Από τα πιο πάνω µέτρα εξαιρούνται τα προϊόντα εκείνα για τα οποία υπάρχουν ειδικές διατάξεις για τον τρόπο επισήµανσής τους.