1.  Τις διατάξεις των άρθρων 3, 4 και 5 του Ν. 1650/1986 «Για την προστασία του Περιβάλλοντος» (ΦΕΚ 160/ Α/86).
2. Τις διατάξεις της υπ’ αριθ. 69269/5387/90 κοινής Υπουργικής Απόφασης (ΦΕΚ 678/Β/90).
3.  Τις διατάξεις του 1558/1985 «Κυβέρνηση και Κυβερνητικά Όργανα» (ΦΕΚ 137/Α/85).
4.  Τις διατάξεις του Π.Δ. 375/95 (ΦΕΚ 203/Α/95).
5.  Την Κ.Υ.Α. 95209/94 (ΦΕΚ 871/Β/94).
6. Το Π.Δ. 27 ΦΕΚ 19Α/1.2.96 Συγχώνευση των Υπ. Τουρισμού, Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας και Εμπορίου στο Υπουργ. Ανάπτυξης.
7. Την ανάγκη να υπάρξει διαχωρισμός των έργων που δημιουργούν σημαντική περιβαλλοντική όχληση, από αυτά που δεν επιβαρύνουν σημαντικά το περιβάλλον.
8. Την ανάγκη προώθησης της χρήσης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας για την παραγωγή ηλεκτρισμού.
9.  Το γεγονός ότι από τις κανονιστικές διατάξεις της απόφασης αυτής δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του Κρατικού Προϋπολογισμού, αποφασίζουμε:
 

Το εδάφιο 3α της Ομάδας II του Πίνακα του άρθρου 4 της Κοινής Υπουργικής Απόφασης με αριθμό 69269/5387/90 τροποποιείται ως προς τις εγκαταστάσεις παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και συμπληρώνεται, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 2 της παρούσας απόφασης. Ως προς τις βιομηχανικές εγκαταστάσεις για την παραγωγή ατμού και θερμού ύδατος το εδάφιο αυτό εξακολουθεί να ισχύει.

Μετά το εδάφιο 3α της Ομάδας II του άρθρου 4 προστίθενται υπεδάφια α1, α2 και α3, ως εξής:
«α1. Εγκαταστάσεις παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, πλην εκείνων που λειτουργούν με χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, που έχουν θερμική ισχύ μικρότερη από 300 MW και μεγαλύτερη από 1 MW.
«α2. Εγκαταστάσεις παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας αποτελούμενες από:
- αιολικούς σταθμούς όταν ο αριθμός των ανεμογεννητριών ανά σταθμό υπερβαίνει τις 5 μονάδες ή η συνολική ισχύς κάθε σταθμού είναι μεγαλύτερη από 2 MW και μικρότερη από 50 MW,
-  από θερμικά ηλιακά συστήματα όταν η ισχύς τους είναι μεγαλύτερη από 2 MW και μικρότερη από 50 MW,
- από φωτοβολταϊκά συστήματα όταν η ισχύς τους είναι μεγαλύτερη από 20 KW και μικρότερη από 50 MW,
-  από γεωθερμικούς σταθμούς και από σταθμούς χρήσης βιομάζας (περιπτώσεις άμεσης καύσης βασικών και αγροτικών απορριμμάτων, ενεργειακών φυτών και βιοαερίου, καθώς και αεριοποίησης βιομάζας και πυρόλυσης), όταν η ισχύς τους είναι μεγαλύτερη από 2 MW και μικρότερη από 50 MW.
«α3. Εγκαταστάσεις παραγωγής ενέργειας με χρήση στερεών ή/και υγρών αποβλήτων».

Το άρθρο 4 της Κ.Υ.Α. 69269/90 συμπληρώνεται με τις ακόλουθες παραγράφους:
«13.Σε όσες από τις δραστηριότητες των υπεδαφίων α1, α2 και α3 του εδαφίου 3α της Ομάδας II του Πίνακα του παρόντος άρθρου έχουν τεθεί κατώτατα όρια (αριθμός σταθμών ή ισχύς κατά περίπτωση) για την υπαγωγή τους στην Ομάδα All, νοείται ότι οι δραστηριότητες μικρότερου μεγέθους, από τα τεθέντα κατώτατα όρια κατατάσσονται στην Β’ κατηγορία έργων και δραστηριοτήτων.
14. Οι πειραματικοί ή ερευνητικοί σταθμοί ανανεώσιμων πηγών ενέργειας που εγκαθίστανται από εκπαιδευτικούς φορείς και για όσο χρονικό διάστημα διεξάγεται η έρευνα ή το πείραμα, δεν εμπίπτουν στις διατάξεις της Κ.Υ.Α. 69269/5387/90.
Το ίδιο ισχύει, για τους σταθμούς που εγκαθίστανται από το ΚΑΠΕ, για λόγους πιστοποίησης ή μετρήσεων και για όσο χρονικό διάστημα διεξάγονται οι μετρήσεις ή η πιστοποίηση.
Όταν ολοκληρωθεί η προαναφερόμενη λειτουργία τους και αποκτήσουν μόνιμο χαρακτήρα απαιτείται η τήρηση των διαδικασιών που ορίζει η απόφαση 69269/5387/90».

Στο τέλος της παραγρ. 3 του άρθρου 8 της Κ.Υ.Α. 69269/90 προστίθεται τρίτο εδάφιο με την ακόλουθη διατύπωση.
«Δεν απαιτείται προέγκριση χωροθέτησης για την εγκατάσταση γραμμών μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας υψηλής τάσης μέχρι και 150 KV με εναέρια καλώδια του εδαφίου 3β του άρθρου 4 της παρούσας απόφασης, εφόσον δεν διέρχονται από προστατευόμενες περιοχές (αρχαιολογικές, ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους, εθνικών δρυμών, από διεθνείς συμβάσεις κ.λπ.).
 

Η ισχύς της παρούσας απόφασης αρχίζει από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Αθήνα, 13 Φεβρουάριου 1996
ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ