Π.Δ. 213/1986 (ΦΕΚ 87/Α` 7.7.1986)
Τροποποιήθηκε από :
- Π.Δ. 132/1987, (ΦΕΚ 73/Α/25.5.1987) «Τροποποίηση του π.δ 213/86 για την ειδικότητα της ιατρικής εργασίας» (Άρθρο μόνο: κατάργηση άρθρου 4§2.β)
| Συνημμένο | Μέγεθος |
|---|---|
| ΦΕΚ 87Α_1986 | 109.09 KB |
1. Τη διάταξη της παρ. 6, του άρθρου 1 του Ν. 1579/1985 «Ρυθµίσεις για την εφαρµογή και ανάπτυξη του Εθνικού Συστήµατος Υγείας και άλλες διατάξεις» (ΦΕΚ Α΄ 217/85).
2. Την από 18.10.1985 γνωµοδότηση του Κεντρικού Συµβουλίου Υγείας.
3. Τη 293/1986 γνωµοδότηση του Συµβουλίου της Επικρατείας, µε πρόταση του Υπουργού Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, αποφασίζουµε:
1. Καθιερώνεται η ιατρική ειδικότητα της Ιατρικής της Εργασίας για τη λήψη της οποίας ο χρόνος άσκησης ορίζεται σε τέσσερα (4) χρόνια, ως εξής:
α. 28 µήνες κλινικής άσκησης από τους οποίους:
15 µήνες αφορούν κλινική άσκηση στην παθολογία, σε οποιαδήποτε κλινική είναι αναγνωρισµένη για χορήγηση τόσου χρόνου ειδικότητας.
6 µήνες αφορούν κλινική άσκηση στην πνευµονολογία, σε οποιαδήποτε κλινική είναι αναγνωρισµένη για χορήγηση τόσου χρόνου ειδικότητας.
1 µήνας αφορά κλινική άσκηση σε εξωτερικό οφθαλµολογικό ιατρείο νοσοκοµείου.
2 µήνες αφορούν κλινική άσκηση σε εξωτερικό δερµατολογικό ιατρείο νοσοκοµείου.
1 µήνας αφορά κλινική άσκηση σε εξωτερικό Ω.Ρ.Λ. ιατρείο.
3 µήνες αφορούν άσκηση σε εξωτερικά ιατρεία επειγόντων και τακτικών περιστατικών ορθοπεδικών νοσοκοµείων ή ορθοπεδικών κλινικών τριτοβαθµίων νοσοκοµείων.
β. 12 µήνες θεωρητική κατάρτιση, στους οποίους περιλαµβάνονται:
- θεωρητική διδασκαλία,
- εργαστηριακή εκπαίδευση,
- προετοιµασία διπλωµατικής εργασίας,
- επισκέψεις στους χώρους εργασίας επιχειρήσεων πρωτογενούς ή δευτερογενούς και τριτογενούς τοµέα.
γ. 8 µήνες πρακτική άσκηση από τους οποίους οι 6 σε επιχείρηση ή υπηρεσία όπου λειτουργεί οργανωµένη υπηρεσία ιατρικής της εργασίας και οι 2 σε επιθεωρήσεις εργασίας ή στο Κ.Υ.A.Ε. του Υπουργείου Εργασίας. Οι µονάδες αυτές αναγνωρίζονται ως κατάλληλες για άσκηση των γιατρών µε απόφαση του Υπουργού Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων µετά γνώµη του ΚΕ.Σ.Υ.
1. Φορείς της θεωρητικής εκπαίδευσης είναι η Υγειονοµική Σχολή Αθηνών και τα Ιατρικά Τµήµατα των Πανεπιστηµίων που ορίζονται µε απόφαση του Υπουργού Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων µετά γνώµη του ΚΕ.Σ.Υ.. Οι ως άνω φορείς θα πρέπει να υποβάλλουν στο ΚΕ.Σ.Υ. το πρόγραµµα εκπαίδευσης για έγκριση. Με απόφαση του ίδιου Υπουργού είναι δυνατόν να ανατεθεί σε επιτροπή ο συντονισµός της εκπαίδευσης και η επιλογή των διδασκόντων.
2. Οι ειδικευόµενοι υποχρεούνται να προετοιµάσουν διπλωµατική εργασία κατά τη διάρκεια της θεωρητικής τους εκπαίδευσης µε θέµα που να αφορά την βιοµηχανική υγιεινή, την εργονοµία, την παθολογία της εργασίας και τη νοµοθεσία της εργασίας.
3. Μετά την ολοκλήρωση της θεωρητικής εκπαίδευσης οι ειδικευόµενοι υποβάλλονται σε γραπτή δοκιµασία ενώπιον της επιτροπής της επόµενης παραγράφου. Μόνο η επιτυχής δοκιµασία δίνει στους ειδικευόµενους το δικαίωµα να προχωρήσουν στην πρακτική άσκηση.
4. Μετά την ολοκλήρωση και της πρακτικής άσκησης ακολουθεί προφορική δοκιµασία ενώπιον τριµελούς επιτροπής που συγκροτείται µε απόφαση του Υπουργού Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων και που αποτελείται από γιατρούς του δηµοσίου τοµέα ή γιατρούς που έχουν την ειδικότητα της Ιατρικής της Εργασίας και από την οποία αξιολογείται η διπλωµατική άσκηση του υποψηφίου, οι επιµέρους γνώσεις του και η σφαιρική αντίληψη για τον τρόπο προάσπισης και προαγωγής της υγείας των εργαζοµένων.
1. Η τοποθέτηση των γιατρών γίνεται µε ενιαίο διορισµό σε θέσεις ειδικευοµένων που συνιστώνται σε Νοσηλευτικά Ιδρύµατα σύµφωνα µε τις ισχύουσες διατάξεις ή σε υπηρεσίες του δηµοσίου τοµέα, σύµφωνα µε την παράγραφο 6 του άρθρου 3 του Ν. 1579/85.
2. Επιφυλασσοµένης της διάταξης του τελευταίου εδαφίου της παρ. 3 του άρθρου 2 του παρόντος, η σειρά εκπαίδευσης και άσκησης των ειδικευµένων καθορίζεται µε απόφαση του Υπουργού Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων.
3. Η εκπαίδευση σε περιστατικά εφηµερίας γίνεται σε όποιες κλινικές, εργαστήρια ή τµήµατα ειδικεύεται ο γιατρός, σε περίπτωση δε που ασκείται σε τµήµατα που δεν έχουν πρόγραµµα εφηµερίας, µπορεί για κάλυψη αναγκών του ΕΚΑΒ ή του ΚΑΒ.
1. Η ειδικότητα της Ιατρικής της Εργασίας αναγνωρίζεται σε όσους γιατρούς έχουν αποδεδειγµένο δικαίωµα άσκησης της ειδικότητας αυτής σε χώρες της Ε.Ο.Κ. Η αναγνώριση αυτή γίνεται µε απόφαση του οικείου Νοµάρχη, µετά σύµφωνη γνώµη Επιτροπής του ΚΕ.Σ.Υ. που συγκροτείται µε απόφαση του Υπουργού Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων.
2. Για δύο (2) χρόνια από τη δηµοσίευση του παρόντος είναι δυνατή η χορήγηση της ειδικότητας της Ιατρικής της Εργασίας, σε γιατρούς οι οποίοι :
α) ∆ιαθέτουν µεταπτυχιακό τίτλο ή πτυχίο ειδικότητας Ιατρικής της Εργασίας στην αλλοδαπή ή το πτυχίο της Βιοµηχανικής Υγιεινής του άρθρου 2, παράγραφος 2 του Π.∆. 1233/81 για την απόκτηση του οποίου απαιτήθηκε τουλάχιστον δέκα (10) µηνών πλήρους φοίτησης, καθώς και διετή άσκηση σε Παθολογική ή Πνευµονολογική Κλινική κατάλληλη για άσκηση των γιατρών.
β) Έχουν ειδικότητα Παθολογίας και έχουν παρακολουθήσει ειδικό σεµινάριο Ιατρικής της Εργασίας, σύµφωνα µε τις διατάξεις του άρθρου 13 του Νόµου 1568/85
γ) Έχουν ειδικότητα Παθολογίας ή Πνευµονολογίας και διετή τουλάχιστον εµπειρία σε επιχείρηση κατά τη δηµοσίευση του παρόντος.
δ) Έχουν ασκήσει καθήκοντα γιατρού Εργασίας, στο Υπουργείο Εργασίας, για χρονικό διάστηµα, τουλάχιστον, πέντε (5) χρόνων
3. Η χορήγηση της ειδικότητας αυτής, σύµφωνα µε την προηγούµενη παράγραφο, θα γίνει µετά από γνώµη της κατά την παραγρ. 1 του παρόντος άρθρου Επιτροπής του ΚΕ.Σ.Υ. και επιτυχή εξέταση ενώπιον της αρµόδιας επιτροπής της παραγρ. 4 του άρθρου 2 του παρόντος.
Στο Υπουργό Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων αναθέτουµε τη δηµοσίευση και εκτέλεση του παρόντος διατάγµατος.
Αθήνα, 16 Ιουνίου 1986
Ο ΠΡΟΕ∆ΡΟΣ ΤΗΣ ∆ΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΝΤ. ΣΑΡΤΖΕΤΑΚΗΣ
Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΥΓΕΙΑΣ, ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ
Ακολουθήστε μας
- Facebook share
- Copy URL