το άρθρον 75 του Συντάγματος, εκδίδομεν τον επόμενον Νόμον, ψηφισθέντα υπό της Βουλής και της Γερουσίας.

Εις το τέλος του άρθρ. 6 του από 24 Ίουλίου-25 Αυγούστου 1920 Β. Δ. «περί κωδικοποιήσεως των νόμων περί ευθύνης προς αποζημίωσιν των ές ατυχήματος έν τή εργασία παρόντων εργατών ή υπαλλήλων» προστίθεται ή έξης παράγραφος:
«Μεταξύ των δικαιούχων των προβλεπομένων ανώτεροι υπό μέν του έδαφ. 2α περιλαμβάνονται και κατιοΰσαι χήραι ύπο δέ του έδαφ. 2γ και αί έν χειρεία τελούσαι αδελφαί».
 

Ή διά του άρθρου 2 παράγρ. 3 του Νόμου 5598 προστεθείσα διάταξις εις το τέλος της 2ας περιόδου του άρθρου 16 του Β. Δ. τής 24 Ιουλίου1125 Αύγουστου 1920 «περί κωδικοποιήσεως των νόμων «περί ευθύνης των έξ ατυχήματος έν τη εργασίοι παθόντων εργατών ή υπαλλήλων» απαλειφομένου αναδρομικώς από τής 5ης Σεπτεμβρίου 1932 του όρου «τα δέ άχρι τούδε καθ' υπέρβασιν του ορίου τούτου τυχόν καταβληθέντα δεν αναζητούνται» καταργείται από τής ισχύος του παρόντος νόμου.
Ο παρών Νόμος ψηφισθείς ύπο τής Βουλής και τής Γερουσίας και παρ’ Ημών σήμερον εκδοθείς δημοσιευθήτω διά της Εφημερίδος τής Κυβερνήσεως και εκτελεσθήτω ώς νόμος τουΰ Κράτους.

Έν Δεκελεία τη 6 Αύγουστου 1934.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΖΑΪΜΗΣ
Ό επί της Έθν. Οικονομίας Υφυπουργός
ΣΤ. ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΣ
Εθεωρήθη και ετέθη ή μεγάλη του Κράτους σφραγις.
Έν Αθήναις τη 9 Αύγουστου 1934.
Ό Υπουργός της Δικαιοσύνης
ΣΠ. ΤΑΛΙΑΔΟΥΡΟΣ