Επικίνδυνες ουσίες

Οι περιορισμένοι χώροι περιέχουν συχνά επικίνδυνες ουσίες (τοξικές, ερεθιστικές, διαβρωτικές κ.λπ.), όπως αναθυμιάσεις, καπνούς ή αέρια από υλικά που είχαν προηγουμένως αποθηκευτεί στον χώρο ή από τη χρήση χρωμάτων, αντισηπτικών και διαλυτών και ουσιών που σχετίζονται με συγκεκριμένες παραγωγικές διαδικασίες. Εργασίες, όπως οι συγκολλήσεις, παράγουν, επίσης, τοξικά αέρια όπως το μονοξείδιο του άνθρακα. Οι επικίνδυνες ουσίες συχνά είναι αόρατες και άοσμες. Ορισμένες συνηθισμένες επικίνδυνες ουσίες είναι: υδρόθειο, διοξείδιο του θείου, μονοξείδιο του άνθρακα, οξείδια του αζώτου, όζον, μόλυβδος στον αέρα, διοξείδιο του θείου, αμμωνία, χλώριο κ.ά.
Σε ορισμένες συγκεντρώσεις στον αέρα, κάποιες ουσίες γίνονται αμέσως επικίνδυνες για την ασφάλεια και τη ζωή του εργαζόμενου. Σε αυτά τα επίπεδα συγκέντρωσης, ακόμη και μια σύντομη έκθεση μπορεί να προκαλέσει μόνιμες επιπτώσεις στην υγεία, όπως βλάβες στον εγκέφαλο, την καρδιά ή τους πνεύμονες. Επιπλέον, η ουσία μπορεί να προκαλέσει ζάλη ή λιποθυμία στους εργαζόμενους, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να διαφύγουν από τον περιορισμένο χώρο. 

Βασικά μέτρα προστασίας!
Κανείς δεν θα πρέπει να βασίζεται μόνο στις αισθήσεις του, για να καταλάβει αν υπάρχει κίνδυνος από επικίνδυνες ουσίες. Πριν την είσοδο στον περιορισμένο χώρο, πρέπει να διασφαλιστεί ότι: 

• είναι γνωστές, τόσο οι επικίνδυνες ουσίες που υπάρχουν στο χώρο όσο και τα αποδεκτά όρια συγκέντρωσης για την είσοδο σ’ αυτόν
• είναι γνωστές, τόσο οι επιπτώσεις στον εργαζόμενο από την έκθεση στις ουσίες αυτές όσο και οι πρώτες βοήθειες που μπορεί να απαιτηθούν
• χρησιμοποιούνται τα κατάλληλα ΜΑΠ
• ο χώρος αερίζεται, αν αυτό απαιτείται
• η ατμόσφαιρα παρακολουθείται, τόσο πριν την είσοδο όσο και κατά τη διάρκεια της εργασίας 
• δεν πραγματοποιείται η εργασία, όταν δεν μπορεί να διασφαλισθεί με λήψη μέτρων η ασφάλεια του εργαζόμενου.