Άρειος Πάγος 1048/1989, Τμ. Β'

Ο μισθωτός του Δημοσίου, των ΟΤΑ ή των ΝΠΔΔ που απολύεται λόγω σωματικής ανικανότητας δικαιούται αποζημιώσεως εφ' όσον δεν δικαιούται συντάξεως για υπηρεσία του στο δημόσιο. - Η απόλυσή του είναι έγκυρη αν γίνη εγγράφως και καταβληθεί η αποζημίωση. - Αν δεν τηρηθούν οι προϋποθέσεις αυτές, ο απολυθείς μισθωτός του Δημοσίου ή των ΟΤΑ (όχι των άλλων ΝΠΔΔ) δικαιούται να απαιτήσει την αποζημίωση και όχι τις αποδοχές υπερημερίας. - Πότε θεωρείται ως εργατικό ατύχημα η ασθένεια του μισθωτού. - Ο εργοδότης που γνωρίζει την ασθένεια του μισθωτού οφείλει να ρυθμίζει την εργασία του κατά τρόπο που να προστατεύεται η υγεία και η ζωή του. - Αν παραβή την υποχρεώση αυτή από αμέλεια του ιδίου ή των προστηθέντων του και προκληθή εργατικό ατύχημα στον μισθωτό, οφείλει σ' αυτόν χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης.