Άρειος Πάγος 1720/1997, Τμήμα Β’

ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ
Εργατικό ατύχημα υπάρχει και όταν επιδεινώθηκε η ήδη νοσηρή κατάσταση του οργανισμού του εργαζομένου, λόγω εκτάκτων και εξαιρετικών συνθηκών εργασίας ή μετά την εκδήλωση προϋπαρχούσης νοσηράς καταστάσεως εξακολούθησε η ίδια όπως και πριν απασχόληση του παθόντος, με αποτέλεσμα να επιδεινωθεί περαιτέρω η κατάσταση της υγείας του, εφ’ όσον η εξακολούθηση αυτής της εργασίας του δεν επιτρέπετο να αξιωθεί από αυτόν.- Σε μια τέτοια όμως περίπτωση, τίθεται ως αναγκαία προϋπόθεση η γνώση της ασθενείας του εργαζομένου από τον εργοδότη, η οποία δημιουργεί την υποχρέωση του να μην αξιώσει τη συνέχιση της υπό τις αυτές συνθήκες.- Ο παθών από εργατικό ατύχημα διατηρεί σε κάθε περίπτωση, δηλ. ακόμη και όταν ο εργοδότης υπό ορισμένες προϋποθέσεις απαλλάσσεται της υποχρεώσεως του προς αποζημίωση, την αξίωση του για χρηματική ικανοποίηση της ηθικής του βλάβης, εφ’ όσον το ατύχημα οφείλεται σε πταίσμα αυτού ή προστηθέντος του.
Κυριότερες διατάξεις: Ν. 551/ 1915 άρθρα 1 και 2. Κ.Ι.Ν.Δ. άρθρο 66 παρ. Ρ. Α.Κ. άρθρα 288, 662 και 932.