ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ – ΕΥΘΥΝΗ ΠΡΟΣΤΗΣΑΝΤΟΣ ΕΡΓΟΔΟΤΗ – ΠΡΟΣΤΗΣΗ – ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΙΣΧΥΡΙΣΜΩΝ
Εργατικό ατύχημα. – Ευθύνη του εργοδότη από πταίσμα προστηθέντος του κατά την επέλευση του ατυχήματος. – Για να ιδρυθεί ευθύνη του προστήσαντος από αδικοπραξία του προστηθέντος είναι ανάγκη να τελεί ο τελευταίος υπό τις εντολές και οδηγίες του προστήσαντος ως προς τον τρόπο εκπληρώσεως των καθηκόντων του, υποχρεούμενος σε συμμόρφωση. – Ειδικώς δε επί μισθώσεως έργου, πρόστηση του εργολάβου από τον εργοδότη κατ’αρχήν μεν δεν υπάρχει, γιατί ο εργολάβος δεν ευρίσκεται σε σχέση εξαρτήσεως, όμως υφίσταται πρόστηση όταν στη συγκεκριμένη περίπτωση ο εργοδότης ρητώς ή σιωπηρώς, ιδίως ως εκ της φύσεως του έργου, επεφύλαξε στον εαυτό του τη διεύθυνση και την επίβλεψη της εκτελέσεως του έργου, και ειδικότερα το δικαίωμα παροχής οδηγιών στον εργολάβο, στις οποίες ο τελευταίος είναι υποχρεωμένος να υπακούει. – Λόγος αναιρέσεως εκ της Κ. Πολ.Δ. 559 αριθμ. 5. – Πότε ιδρύεται. – Η επιβαλλόμενη από το άρθρο 240 Κ.Πολ.Δ. ρύθμιση της επαναφοράς προτάσεων προηγουμένων συζητήσεων αφορά τους ισχυρισμούς οι οποίοι υποβάλλονται στο δικαστήριο με τις προτάσεις, όχι δε και εκείνους οι οποίοι περιέχονται στην αγωγή. – Συνεπώς, για την από το Εφετείο λήψη υπ’όψιν των αγωγικών ισχυρισμών δεν είναι αναγκαίο να επαναφέρονται κατά τα οριζόμενα στην προαναφερθείσα διάταξη.