ΑΚΥΡΩΣΗ ΑΠΟΛΥΣΕΩΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ ΛΟΓΩ ΨΥΧΙΚΗΣ ΝΟΣΟΥ
Σε περίπτωση δημοσίου υπαλλήλου πάσχοντος από ανίατη νόσο η οποία δικαιολογεί την απόλυσή του από την ενεργό υπηρεσία, η κρίση περί της φύσεως της νόσου, του ιατού ή όχι αυτής και περί της καταλληλότητάς του για περαιτέρω παραμονή στην υπηρεσία ανήκει στο αρμόδιο υγειονομικό όργανο. Η αρμοδιότητα όμως για να κριθεί περαιτέρω, επί τη βάσει των ανωτέρω διαπιστώσεων του αρμοδίου υγειονομικού οργάνου, η δυνατότητα, ή μη απρόσκοπτης για τη δημόσια υπηρεσία συνεχίσεως των καθηκόντων του υπαλλήλου, ανήκει στο αρμόδιο υπηρεσιακό συμβούλιο, το οποίο, εν όψει της φύσεως του υπό λήψη μέτρου της οριστικής απολύσεως, οφείλει να καλεί προηγουμένως σε ακρόαση τον ενδιαφερόμενο προς διατύπωση των απόψεών του και υποβολή των κατ΄ αυτόν κρισίμων στοιχείων, καθ΄ όσον σε αντίθετη περίπτωση παραβιάζεται ουσιώδης τύπος της διαδικασίας και η απόφαση του εν λόγω συμβουλίου είναι άκυρη γι΄ αυτή την αιτία.
Κυριότερες διατάξεις: Π.δ. 611/1977 (υπαλληλικός κώδικας) άρθρα 108, 111, §4 και 258 §1. Σύνταγμα άρθρο 20 §2.