Π.Δ. της 12.1/1934 (ΦΕΚ 20/Α` 17.1.1934)

Απαγορεύεται η ανάθεσις εργασίας επικινδύνου ή απαιτούσης ιδιαιτέραν προσοχήν εις εργάτας, προ της βεβαιώσεως ότι γνωρίζουσι καλώς τας σχετικάς προς την υπηρεσίαν ταύτην διατάξεις του Κανονισµού και της εξακριβώσεως της πνευµατικής και σωµατικής ικανότητος αυτών προς τας εργασίας ταύτας.

Έκαστον συνεργείον δέον να θεωρήται τουλάχιστον άπαξ της ηµέρας υπό του επιστάτου, άπαξ δε της εβδοµάδος υπό του µηχανικού.
Οι επί κεφαλής επιστάται και µηχανικοί οφείλουσι διαρκώς να καθοδηγώσι τους εργάτας περί του τρόπου και της προόδου των εργασιών του.
Όταν η εργασία διεξάγεται κατά τας νυκτερινάς ώρας, δέον όπως οι τόποι εργασίας φωτίζονται ισχυρώς.

Πάντα τα επισφαλή ή προεξέχοντα τµήµατα βράχων, λίθων ή χωµάτων, άτινα δύνανται εκ τυχαίας πτώσεως να προξενήσωσιν ατυχήµατα εις τους πλησίον εργαζοµένους εργάτας δεον να κατακρηµνίζωνται υπό την οδηγίαν εµπείρου προσώπου, να µη επιτρέπηται δε η ανάληψις εργασίας προ της βεβαιώσεως υπό του αρµοδίου επιστάτου ή µηχανικού ότι υπάρχει η απαιτούµενη ασφάλεια.

Κατά τας εκχωµατώσεις των τάφρων, δέον αι πλευραί τούτων να στερεώνται δι’ αντερεισµάτων, όπως µη εκ της τυχαίας πτώσεως ή υποχωρήσεως αυτών προξενηθούν ατυχήµατα εις τους εργαζοµένους εργάτας. Εφ’ όσον δε πρόκειται περί εργασιών επί εδαφών ελωδών ή υποχωρούντων, δέον όπως οι εργάτες εργάζωνται επί κινητών σανιδωµάτων αποκλειόντων την καταβύθισιν αυτών.
Εφ’ όσον πρόκειται περί εκσκαφής φρεάτων εις εδάφη µαλακά ελώδη ή υποχωρούντα, δέον οι εργάται να είναι προσδεδεµένοι δια σχοινίων ούτως ώστε να ανασύρωνται αµέσως ευθύς ως οι πόδες τούτων εισχωρήσωσιν εις το έλος.

Κατά τας εκσκαφάς δέον να αποφεύγηται η πλησίον των ανοιγµάτων συσσώρευσις των υλικών της εκσκαφής ή εργαλείων ή άλλων βαρών, να τοποθετώνται δε ταύτα κατά τάξιν και υπό κατάλληλον κλίσιν εις τρόπον ώστε να αποκλείηται κίνδυνος κατολισθήσεως και καταρρεύσεως αυτών εντός του εκσκαπτοµένου χώρου.

Οι πλησίον ιστοί, φανοστάται, δένδρα και λοιπά καθηλωµένα εντός του εδάφους αντικείµενα, εφ’ όσον εκ της εκσκαφής προφανώς εκλονίσθησαν, δέον να στηρίζωνται προσωρινώς δι’ αντερεισµάτων µέχρι πέρατος της εργασίας.

Αι, παρειαί των φρεάτων δέον να επιθεωρώνται τακτικώς και να λαµβάνωνται όλα τα µέτρα προς πρόληψιν καταπτώσεων ουδεµία δε εργασία επιτρέπεται να γίνη εν φρέατι, προτού οι άνωθεν ιστάµενοι εργάται βεβαιωθώσιν ότι ουδείς ευρίσκεται εντός αυτού.
Οι κάδοι ή κόφινοι εξαγωγής της εκσκαπτοµένης ύλης δέον να ανασύρωνται δια βαρούλκων ή ενδεδειγµένης ανυψωτικής µηχανής και να µη πληρώνται µέχρι των χειλέων. Επιβάλλεται µεγάλη προσοχή όπως η ανάρτησις τούτων είνε τελείως κατακόρυφος και εκ τω κέντρω της εκσκαπτοµένης κοιλότητος.

Οσάκις εις τα φρέατα υπάρχωσιν εγκατεστηµέναι κλίµακες, αύται δέον να ώσιν ασφαλώς προσηρµοσµέναι και αι βαθµίδες αυτών να µη απέχωσιν αλλήλαις πλέον των 25 εκ. του µέτρου.
Εις την είσοδον (αρχήν) του φρέατος και εις τα ενδιάµεσα αναπαυτήρια δέον αι κλίµακες να υπερβαίνωσι το δάπεδον κατά εν τουλάχιστον µέρον ή να υπάρχωσιν εις το αυτό ύψος χειρολαβαί.
Αι εντός των φρεάτων τοποθετηµέναι κλίµακες εφ’ όσον υπερβαίνουν τα 15 µέτρα δέον όπως τουλάχιστον ανά δέκα µέτρα φέρουν αναυπαυτήρια (κεφαλόσκαλα).
Κλίµακες εκ σχοινίου δεν επιτρέπονται ή εις φρέατα βάθους µικροτέρου των 10 µέτρων, πάντως δε δέον να είναι στερεώς προσηρµοσµέναι κατ’ αµφότερα τα άκρα αυτών.

Κατά την δια κλιµάκων κυκλοφορίαν των εργατών απαγορεύεται εις αυτούς να κρατώσιν εις τας χείρας των εργαλεία ή άλλα βαρέα αντικείµενα, ταύτα δέον να προσδένωνται στερεώς εις το σώµα των ή να φέρωνται εντός σάκκου καλώς κεκλεισµένου και προσδεδεµένου εις το σώµα των.

∆ια την κυκλοφορίαν των διαβατών και αµαξών άνωθεν εσκαπτοµένων τάφρων δέον να αφήνωνται εις ενδεδειγµένα µέρη στερεαί διαβάσεις ή να κατασκευάζωνται ανθεκτικά γεφυρώµατα.
Πάντως εξ αµφοτέρων των πλευρών των διαβάσεων δέον να υπάρχουν κιγκλιδώµατα εξασφαλίζοντα τους διερχοµένους από της πτώσεως εντός των ανοιγµάτων.
Πέριξ των εκσκαπτόµενων φρεάτων ή βαθέων τάφρων δέον να τίθενται προσωρινά κιγκλιδώµατα µετ’ ενδείξεων κινδύνου κατά δε την νύκτα να φωτίζωνται δια φανών ερυθρού φωτός.

Κατά την εκτέλεσιν εργασιών εντός φρεάτων, τάφρων, αγωγών, φωταερίων κεκαλυµµένων διακλαδώσεων και άλλων παροµοίων τόπων όπου αναδίδονται επιβλαβή αέρια, ή ασφυκτικά, οι εργοδηγοί υποχρεούνται να µεριµνώσιν όπως οι τόποι ούτοι αερίζωνται καταλλήλως προ της ενάρξεως της εργασίας και να βεβαιώνται ότι η εργασία δύναται ν’ αναληφθή εν πάση ασφαλεία. Αι εργασίαι αύται θα εκτελώνται υπό την επίβλεψιν ενός προσώπου υπευθύνου και ειδικώς εντεταλµένου.

Εν περιπτώσει εγκαταστάσεως χειροκινήτου βαρούλκου, τούτο εφ’ όσον χρησιµεύει δια βάρη ανώτερα των δέκα χιλιογράµµων δέον να είναι εφοδιασµένον µε οδοντωτόν τρεχόν µετ’ όνυχος (καστάνια) εµποδίζοντος την αντίθετον στροφήν ή άλλου µηχανήµατος δυναµένου να εµποδίση εν στιγµή ανάγκης την απότοµον εκτύλιξιν του σχοινίου. ∆ια µεγαλύτερα βάρη ή ύπαρξις πέδης είναι επιβεβληµένη. Εν πάση περιπτώσει πρέπει να εξασφαλίζηται η µη ολίσθησις του σχοινίου επί του τυµπάνου.

Απαγορεύεται η εις φρέατα βάθους µεγαλυτέρου των 20 µέτρων κάθοδος ή άνοδος βαρών µεγαλυτέρων των 250 χιλιογράµµων εάν δεν υπάρχει εγκατάστασις οδηγών ξυλίνων ή µεταλλικών.
Εάν εις φρέαρ υπάρχει εγκατάστασις κλιµάκων ή µηχανηµάτων εξαγωγής υλών εκσκαφής απαγορεύεται η άνοδος ή κάθοδος των εργατών καθ’ ην ώραν αι µηχαναί εξαγωγής λειτουργούσιν.
Επίσης απαγορεύεται η εις φρέατα βάθους µεγαλυτέρου των 10 µέτρων κυκλοφορία ανθρώπων δια βαρούλκου άνευ εγκαταστάσεων οδηγών ή µηχανηµάτων εµποδιζόντων την αντίθετον στροφήν.
Φρέατα βάθους µεγαλυτέρου των 8 µέτρων δέον να φωτίζωνται δια τεχνητού φωτισµού. Προς τούτο χρησιµοποιούνται ειδικαί λυχνίαι µε προστατευτικόν συρµάτινον πλέγµα.

Όταν φυλάσσεται εις το ύπαιθρον άσβεστος κονιοποιηµένη δέον να καλύπτεται αύτη δια στρώµατος άµµου, ίνα παρεµποδισθή η διασκόρπησίς της υπό του πνέοντος ανέµου.
Οι ασχολούµενοι µε την απόσβεσιν της ασβέστου εργάται δέον να φέρουν, ειδικάς διόπτρας εξ υάλου παρεχοµένας αυτοίς παρά της επιχειρήσεως και δαπάναις αυτής.

Εφ’ όσον η εργασία διεξάγεται εν υπαίθρω, καθίσταται δε αδύνατος η υπό των εργατών καταφυγή υπό στέγην εν περιπτώσει βροχής, ο εργοδότης υποχρεούται εις την κατασκευήν προχείρου προς τον σκοπόν τούτον.
Εν περιπτώσει επειγούσης ανάγκης επιβαλλούσης την συνέχειαν του έργου υπό βροχήν δέον όπως οι εργάται εφοδιάζωνται παρά της επιχειρήσεως και δαπάναις αυτής δια καταλλήλων αδιαβρόχων µανδυών.
Εν περιπτώσει υπάρξεως υδάτων εντός των εκσκαφών, τάφρων και άλλων εκχωµατώσεων δέον όπως οι εν αυταίς εργαζόµενοι εργάται εφοδιάζωνται παρά της επιχειρήσεως και δαπάναις αυτής δι’ ειδικών αδιαβρόχων υποδηµάτων.

Οι λιθοξόοι και σκιροθραύσται δέον να είναι εφωδιασµένοι δια στερεών διοπτρών προφυλασσοµένων δια λεπτού συρµατίνου δικτύου δαπάναις της επιχειρήσεως. Προς δε δύο πλησίον εργαζόµενοι εργάται δέον να χωρίζωνται απ’ αλλήλων δια κινητού διαχωρίσµατος εκ κανναβίνου υφάσµατος ή λεπτής σανίδος.

Οι εις επικινδύνους θέσεις (γεφύρας, φρέατα κλπ.) εργαζόµενοι δέον να εφοδιάζωνται δια ζώνης ισχυράς και προσδένωνται εις σχοινίον καλώς συνδεδεµένον µετά στερεού µέρους της γεφύρας ή του φρέατος.

Κατά την µεταφοράν µακρών σιδηρών ράβδων ή δοκών, δέον να συνίσταται εις τους εκτελούντας την µεταφοράν εργάτας όπως κρατώσι ταύτα κεκλιµένα προς τα οπίσω προς πρόληψιν τραυµατισµού των αντιθέτως ερχοµένων ή των απαντωµένων εις τας διαφόρους καµπάς των γωνιών.

Η ξυλεία εκ των ξυλοτύπων και γενικώς η ξυλεία των αντερεισµάτων, κατασκευής προχείρων διαβάσεων κλπ., ευθύς µετά την αποσύνθεσίν της, τακτοποιείται εις παρακείµενον χώρον κατά τρόπον αποκλείοντα τον εκ πτώσεως ταύτης τραυµατισµόν εργατών ή διαβατών, καταβάλλεται δε µέριµνα όπως αφαιρώνται πάντες οι επ’ αυτών πεπηγµένοι ήλοι, οι οποίοι δυνατόν να τραυµατίσωσι τους κυκλοφορούντας ή χειριζοµένους τα ανωτέρω υλικά εργάτας. 

Τα µηχανικά εργαλεία (συµπιεσταί, µηχανήµατα αναλήψεως σκιροκονιάµατος, θραυστήρες, εκσκαφείς κλπ.) δέον όπως φέρουν τας απαιτουµένους προστατευτικάς διατάξεις δια τους οδοντωτούς τροχούς, σφονδύλους, ιµάντας, σχοινία και κώνους τριβής.
Οι χειριζόµενοι τα µηχανικά εργαλεία εργάται οφείλουν να φέρουν ενδυµασίας τοιαύτας, ώστε να µην υπάρχωσιν άκρα αυτών εξέχοντα, προς δε αι χείρες αυτών µέχρι του αγκώνος να είναι γυµναί.

Εν η περιπτώσει γίνεται χρήσις τετηγµένου µολύβδου κράµµατος αυτού ή πίσσης δέον να λαµβάνηται µέριµνα προς αποφυγήν ανατροπής του λέβητος ή του δοχείου τήξεως δια στερεώσεως τούτου επί σταθεράς βάσεως.
Κατά την µεταφοράν του τετηγµένου µολύβδου ή πίσσης τα δοχεία δέον όπως µη είναι υπερπληρωµένα προς δε οι εις τούτο απασχολούµενοι να είναι εφωδιασµένοι δι’ ειδικών δερµατίνων περικνηµίδων.
Οι µεταχειριζόµενοι οξείδια µολύβδου ή κράµµατα µολύβδου οφείλουσι να νίπτωνται επιµελώς µετά το πέρας της εργασίας ως και προ της λήψεως πάσης τροφής και να µη καπνίζωσι µε ακαθάρτους χείρας.

Έκαστον εργοστάσιον δέον να εφοδιάζηται δια κιβωτίου πρώτων βοηθειών περιέχον:
1. Φιαλίδιον βάµµατος ιωδίου 2.100 (20 γραµµάρια).
2. Φιάλην γουλαρδίου ύδατος (50 γραµµάρια).
3. Φιαλίδιον πικρικού οξέος (10 γραµµάρια).
4. Φιαλίδιον πτητικών αλάτων.
5. Φιαλίδιον υγράς αµµωνίας.
6. Είκοσι γραµµάρια βάµβακος υπερχλωριούχου σιδήρου.
7. Εξ δέµατα απεστειρωµένης γάζης.
8. Εξ δέµατα απεστειρωµένου βάµβακος υδροφίλου των 25 γραµµαρίων.
9. ∆έκα επιδέσµους διαφόρου πλάτους.
10. Ποσότητός τινός συγκολλητικού εµπλάστρου (τσιρότου).
11. Μίαν δωδεκάδα καρβελονών ασφαλείας (παραµάνες)
12. Σύριγγα δι’ υποδορείους ενέσεις µετ’ αριθµού τινός φυσίγγων (αµπούλες) θειικού αιθέρος, καµφορούχου ελαίου, µορφίνης, εργοτίνης, αντιτετανικού ορρού. Το τελευταίον επιβάλλεται εις εργοστάσια χρησιµοποιούντα πλέον των 50 εργατών.

Πάσα παράβασις των διατάξεων του παρόντος ∆ιατάγµατος τιµωρείται κατά τας διατάξεις των άρθρων 3 και 4 του νόµου ΓΠΛ∆΄ της 19 Νοεµβρίου 1911.
Εις τον Ηµέτερον επί της Εθνικής Οικονοµίας Υπουργόν ανατίθεµεν την δηµοσίευσιν και εκτέλεσιν του παρόντος ∆ιατάγµατος.

Εν Αθήναις τη 12 Ιανουαρίου 1934
Ο Πρόεδρος της ∆ηµοκρατίας
ΑΛΕΞΑΝ∆ΡΟΣ ΖΑΪΜΗΣ
Ο επί της Οικονοµίας Υφυπουργός
ΣΤ. ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΣ