Ν. 3981/1912 (ΦΕΚ 21/Α` 21.1.1912)

Το άρθρον 12 του αυτού νόμου τροποποιείται ως εξής : «Αι συντάξεις και αί κατά το άρθρον 11 βοηθειαι ουτ εκχωρούνται, ούτε κατάσχονται, ή δε ενεργεθείσα εκχωρησις ή κατασχεσις είνε άκυρος αυτοδικαίως, μη αναστελλόμενης πανταπασι της καταβολής της συντάξεως εις τον δικαιούχον».

Το άρθρον 17 τροποποιείται ώς εξής:
«Το ταμείον μεταλλευτών διοικείται ύπο επταμελούς συμβουλίου, συγκιμένου εκ του Νομικού Συμβούλου του Υπουργείου της Εθνικής Οικονομίας, ως Προέδρου, του Επιθεωρητού των Μεταλλείων ή του αναπληρούντος αυτόν, ως αντιιπροέδρου, δύο αντιπροσώπων των εργατων μεταλλευτών ανώτερου υπαλλήλου των εν Αττική μεταλλευτικών ή μεταλλουργικών εργασιών και δυο Ιατρών, ενός χειρουργοϋ και ετέρου οφθαλμιάτρου καθηγητών εν τω Έθνικω Πανεπιστήμιω^. τα πέντε τελευταία μέλη δωρίζονται κατ' έτος διά Β. Δ. προτάσει του επί της Εθνικής Οικονομίας Υπουργού.

Το άρθρον 15 τροποποιείται ώς εξής :
Το 1 % του Α καί Β εδαφίου τροποποιείται εις 1 1/2% το δε 1% του καθαρού εισοδήματος των λατομείων είς 3%.
 

Το άρθρου 18 τροποποιείται ως εξής:
«Το συμβούλων εδρεϋον έν Αθήνας συνεδριάζει άπαξ του μηνός τακτικώς και θεωρείται εν απαρτία, αν τρία μόνον μέλη παρίστανται, άπαντα προσκαλούμενα προς τακτικήν και έκτακτον συνεδρίασιν υπό του Προέδρου και τούτου κωλυουμενου, ύπο του Αντιπροέδρου. Διά την απαρτίαν δέον να παρίστανται ο Πρόεδρος ή ο Αντιπρόεδρος και εις των ιατρών. Αι αποφάσεις λαμβάνονται κατά πλειονοψηφίαν των παρόντων μελών εν ισοψηφία δε νικά η ψήφος του προέδρου»· 
 

Το άρθρου 19 του αυτού νόμου τροποποιείται ώς εξής: «Άπασα ή υπηρεσία του ταμείου των Μεταλλευτών διεξάγεται υπό γραφείου αποτελουμένου έξ ενός Διευθυντού, ενός γραμματεως και ενος λογιστού. Διευθυντής του γραφείου καθίσταται ο Επιθεωρητής των Μεταλλείων και τούτου κωλυομένου ή μη υπάρχοντος ο αναπληρωτής του, όστις προετοιμάζει πάσαν εισακτέαν είς το συμβούλιον υπόθεσιν, υπογράφει την σχετικήν αλλήλογραφίαν, εισηγείται τας διαφόρους υποθέσεις είς το συμβούλιου και υπογράφει πάντα τα προς Εκτέλεσιν των αποφάσεων του συμβουλίου έγγραφα. Ο Διευθυντής του γραφείου του ταμείου των Μεταλλευτων αλληλογραφεί προς απάσας του Κράτους τας αρχάς διά τα αντικείμενα της αρμοδιότητος του.
Γραμματεύς του γραφείου του Ταμείου των Μεταλλευτών καθίσταται είς των παρά τω Ύπουργείω της Εθνικής Οικονομίας γραμματέων. Λογιστής δε εις των με βαθμον γραμματέως ή γραφέως α’ η β’ τάξεως ύπαλληλων του λογιστικού τμήματος του αυτού Υπουργείου.
Οι τελευταίοι ούτοι διορίζονται δι' αποφάσεως του έπι της Εθνικής Οικονομίας Υπουργού, προτάσει του Διευθυντού.
Τα χρέη ταμίου εκπληροΐ ο Κεντρικός Ταμίας είς των Ταμιών Αττικής»,
 

Τα εν τοϊς άρθρ. 21, 31, 34, 36, 37 και 38 του αυτού νόμου καθήκοντα, τα ανατεθειμένα εις τον Πρόεδρον, ανατίθενται εις το έξης εις τον Διευθυντήν του Γραφείου των Μεταλλευτων.

Το άρθρ. 22 τροποποιείται ως έξης:
«Ο Πρόεδρος παριστά το ταμεΐον και υπερασπίζεται τα συμφέροντα αυτού ένωπιον των δικαστηρίων και πάσης άλλης άρχης».
 

Το άρθρ. 23 τροποποιείται ούτως :
«Χορηγείται από τα κεφάλαια του Ταμείου άμοιβη δι Εκάστην τακτικήν συνεδρίασιν ανά δρχ. 20 εις τα παρόντα μέλη. Επίσης καταβάλλονται εκ των αυτών κεφαλαίων τα δικαστικά και λοιπά έξοδα επί τη βάσει καταστάσεως των δικαιούχων, εγκρίσει του Διοικητικού Συμβουλίου, διά δε γραφικά και λοιπά έξοδα καταβάλλονται είς τον γραμμιατέα του Νομικού Συμβούλου δρχ. 25 κατά μήνα, έκτος δέ τούτων εις μεν τον Διευθυντήν του Γραφείου δρχ. 40 κατά μήνα, εις τον Γραμματέα δρχ. 30 και είς τον Λογιστήν και Ταμίαν ανά δρχ. 25 κατά μήνα. Τα τριπλότυπα των γραμματίων παραλαβής, τα έντυπα των ενταλμάτων είς διπλότυπα κατηρτισμένα ως και τα βιβλία της διαχειρίσεως, χορηγεί ο Υπουργός της Εθνικής Οικονομίας».
 

Εις το τέλος του άρθρ. 28 του αυτοϋ νόμου προστίθεται νεα παράγραφος έχουσα ούτως:
«Ο κύριος της επιχειρήσεως οφείλει να βέβαιοί τα δυστυχηματα κατά το άρθρ.27 ή ενώπιον του αρμοδίου Ειρηνοδικείου προς τας Εργασίας της Επιχειρησεως ή όπου ήθελεν ορίσει τη αιτησει του Εκμεταλλευτου και Εφ’ άπαξ τούτο το διοικητικόν συμβούλιου του Ταμείου των Μεταλλευτων. Το αυτό δικαίωμα έχουσιν ο δε παθών και οι συγγενείς αυτοϋ και πας πολίτης και αι αρχαί Εξ Επαγγέλματος διά την κατά την προηγουμένην παράγραφον του αυτού άρθρ. 27 βεβαίωσιν».
 

Η πρώτη παράγραφος του άρθρ. 30 του αυτού νόμου τροποποιείται ως έξης:
«Ό παθών ή οι συγγενείς αυτού, ο σύνδεσμος των εργατών, πας Ενδιαφερόμενος πολίτης και πάσα αρχή διευθύνουσι τα έγγραφα ταύτα συνοδεύομενα με αίτησιν περί απονομές συντάξεως προς τους δικαιούχους εις τον Διευθυντήν του Γραφείου του Ταμείου των Μεταλλευτων»
 

Το άρθρον 31 τροποποιείται ούτως:   
« Ο διευθυντής  άμα λαβών την αίτησιν καταχωρίζει ταύτην εν περιλήψει  εν βιβλίω πρωτοκόλλου, συμπληροί και συλλέγει πάσαν άναγκαίαν πληροφορίαν και υποβάλλει την αίτησιν εις το διοικητικόν συμβούλιον κατά την αμέσως πρώτην αυτοϋ συνεδρίασιν μετά την συγκέντρωσιν απάντων των δικαιολογητικών, καθ’ ήν καλεϊ και τον παθόντα εν περίπτώσει διαφωνίας προς την ιατρικήν εκθεσιν, προσερχόμενον δαπάναις της Επιχειρήσεως».

Το άρθρον 32 τροποποιείται ούτως:
«Μετά την υποβολήν της αιτήσεως το διοικητικόν συμβούλιου λαμβάνον υπ' όψει τα υποβληθέντα έγγραφα αποφαίνεται περί της απονεμητέας συντάξεως δι' αποφάσεως ητιολογημένης και καταχωριζομένης εν τοίς πρακτικούς των συνεδριάσεων».
 

Το άρθρ. 33 τροποποιείται ούτως :
«Ο παθών ή οι συγγενείς τούτου, αν η αιτησις δεν υποβληθή εντός της εν τω άρθρ. 31 προθεσμίας και η απόφασις δεν δημοσιευθη κατά το άρθρ. 32, δικαιούνται να εγείρωσιν αγωγήν ενώπιον των τακτικών δικαστηρίων προς απόληψιν των εκ του παρόντος νόμου δικαιωμάτων κατά του Ταμείου των Μεταλλευτων ευθυνομένου εις ολόκληρον έναντι του δικαιούχου».
 

Εις το τέλος του άρθρ. 34 δέον να προστεθη «και εκτελείται κατά του υποχρέου προς πληρωμήν διευθυντοϋ ή ιδιοκτήτου της Επιχειρήσεως δι’ ολόκληρον την απαίτησιν και καθ’ ο μέρος βαρύνει το Ταμεΐον των Μεταλλευτων συμφώνως προς το άρθρ. 36. Το Έφετειον διατάσσον αποδείξεις δεν κωλύεται να ορίση συμφώνως προς τας διατάξεις της Πολίτικης Δικονομίας την διεξαγωγήν αυτών».

Εΐς το τέλος του άρθρ. 36 προστίθεται τελευταία παράγραφος έχουσα οΰτως:
«Δύναται η επιχείρησις τα σχετικά Εντάλματα να καταβάλλη αντί μετρητών προς πληρωμήν των φορών οικείου μεταλλείου ή λατομείου οιασδήποτε χρήσεως υποχρεουμένου του Ταμίου να δεχθή ταύτα».
 

Το άρθρ 37 τροποποιείται ούτως:
«Αν ο διευθυντής ή ο Ιδιόκτητης της Επιχειρήσεως αναβάλλη πέραν των δέκα ημερών, χωρίς να υποβάλλη είς το Ταμεΐον των Μεταλλευτων δικαιολογικήν αιτησιν εκδικαζομένην κατά τα άρθρ. 31, 32 και 33, την πληρωμήν συντάξεως τίνος ή των βοηθημάτων των αναφερομένων εν τοϊς άρθρ. 2 και 10, πας Ενδιαφερόμενος δικαιούται ν’ αναφέρη είς τον Διευθυντήν του Ταμείου των Μεταλλευτων, όστις αυθωρεί εντέλλεται εις τον χρέη ταμίου εκπληροϋντα Ταμίαν να καταβάλη τω δικαιούχω την σύνταξιν και να είσπραξη καταναγκαστικώς το αντίτιμον της καθυστερουμενης συντάξεως ή βοηθήματος μετά προστίμου ίσου προς το δέκατον της αξίας αυτής υπέρ του Ταμείου των Μεταλλευτών».
 

Το αρθρ. 38 τροποιείται ούτως:

«Έν περίπτώσει καθ' ήν ο ιδιοκτήτης της επιχειρήσεις περιπέση εις χρηματικήν στενοχωρίαν και η εϊσπραξις των συντάξεων καθίσταται αδύνατος, ο Διευθυντής του Ταμείου των Μεταλλευτων λαμβάνει άπαντα τα εξασφαλιστικά μέτρα κατά της επιχειρήσεων και κατ’ αίτησιν τον συνταξιούχου κατά το άρθρ. 31, 32 και 33 προκαλεί απόφασιν του συμβουλίου, διατάσσοντας την υπό του Ταμίου των Μεταλλευτών πληρωμήν εις τους δικαιούχους».

Το άρθρον 42 αντικαθίσταται ούτως:

«Πάσα επιχείρησις μεταλλείων, μεταλλουργείων και λατομείων, κρατούσα εκ του μισθού ή ημερομησθίου των υπαλλήλων, εργολάβων ή εργατών ποσοστόν τι, οφείλει νά συστήση ταμείον αλληλοβήθειας, υπαλλήλων, εργολάβων ή εργατών δικαιούμενον υπό συμβουλίου, ου το 1/2 τουλάχιστον αποτελείται εκ μελών και εκλέγεται υπό των εργατών μελών αυτού, άπονεμει αναλόγως των πόρων του βοηθήματα εις τους ενέκεα ασθενείας, γήρατος ή πολυχρονίου εργασίας καθισταμένους ανικάνους, συμφωνως προς καταστατικά, τα συνταχθησόμενα υπό των εκμεταλλευτών συμφώνως προς τας διατάξεις του εκδιδομένου Β. διατάγματος.

Τα Ταμεία ταύτα αποτελούνται ιδια νομικά πρόσωπα, υπάγονται εις τας διατάξεις των περί σωματείων νόμων εξελεγχομένης προσθέτως της διαχειρίσεως αυτων κατά ετος υπό του Γραφείου των Μεταλλευτών. Τα δ'υφιστάμενα τοιαύτα συμμορφούμενα προς την παρούσαν διάταξιν θέλουσιν εξακολουθήσει καταβάλλοντα τα μέχρι της ισχυος συντάξεις εις τούς εις τους παθόντας προς της ισχύος του ΒΩΜΑ νόμου, τας χορηγηθείσας επί τη βάσει του άρθρου 42 του αυτού νόμου, διαγραφομένης πάσης μέχρι τουδε απαιτήσεως του ταμείου των μεταλλευτών κατά των ανωτερω ταμείων αλληλοβοηθείας ».

 

Ο Διευθυντής του Γραφειου του Ταμείου των Μεταλλευτών εινε υπεύθυνος ενώπιον του Συμβουλίου και του προϊσταμένου του Υπουργού διά πασαν παράβασιν ή αδικαιολόγητον αμέλειαν περί την έκπληρωσιν των δια του παρόντος νόμου επιβαλλομένων αυτώ καθηκόντων, υποκείμενος είς τας νενομισμένας πειρθαρχικάς ποινας.
Ο παρών νόμος, ψηφισθείς υπό της Βουλής και παρ΄Ημών σήμερον κυρωθείς, δημοσιευθήτω δια της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως και εκτελεσθήτω ως νόμος του Κράτους.

Εν Αθήναιας τη 7  Ιανουαρίου1912
ΓΕΩΡΓΙΟΣ
Εθεωρηθη καί ετέθη η μεγάλη του Κράτους σφραγις
Έν Άθήναις τη 10 Ιανουάριου 1912.
Ο επί της Δικαοσύνης Υπουργός
Ν. Π. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ