Αποφ. Δ3/Γ/6037/2069/2016 (ΦΕΚ 849/Β` 30.3.2016)

1. Τις διατάξεις: 
α. Του Ν.δ. 714/1970, άρθρο 24 παρ. 1, περί «Ιδρύσεως Διευθύνσεως Εναέριων Μεταφορών παρά τω Υπουργείω Συγκοινωνιών και Οργανώσεως της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας» (ΦΕΚ 238A΄/1970), όπως τροποποιήθηκε και ισχύει. 
β. Του Π.δ. 56/1989 περί «Οργανισμού της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών» (ΦΕΚ 28A΄/1989) όπως τροποποιήθηκε μεταγενέστερα και ισχύει. 
γ. Του Ν. 3913/2011 (ΦΕΚ 18Α΄/2011) περί «Αναδιοργάνωσης της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας και άλλες διατάξεις». 
δ. Του Π.δ. 70/2015 (ΦΕΚ 114Α΄/22−09−2015) περί ανασύστασης των Υπουργείων. 
ε. Του Π.δ. 72/2015 (ΦΕΚ 115Α΄/23−09−2015) περί αποδοχής παραίτησης Υπουργών, αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών. 
στ. Του Π.δ. 73/2015 (ΦΕΚ 116Α΄/23−09−2015) περί διορισμού αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, Υπουργών, αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών. 
ζ. Του Π.δ. 57/2007 (ΦΕΚ Α΄59/2007) περί «Κωδικοποίησης σε ενιαίο κείμενο των διατάξεων της κείμενης νομοθεσίας, που διέπουν το Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης (Ε.Κ.Δ.Δ.Α)», όπως τροποποιήθηκε και ισχύει. 
2. Το παράρτημα 14 της Σύμβασης του Σικάγο, όπως ενσωματώθηκε στην Ελληνική έννομη τάξη με την υπ’ αριθμ. ΥΠΑ/Δ2/33387/10002/30−08−2007 (ΦΕΚ 1816 Β΄/ 2007) απόφαση Διοικητή ΥΠΑ, καθώς και το εγχειρίδιο Airport Services Manual, Part 1 Rescue and Fire Fighting, Doc9137−AN/898. 
3. Τον Κανονισμό (ΕΕ) 139/2014 της Επιτροπής για τη θέσπιση απαιτήσεων και διοικητικών διαδικασιών για τα αεροδρόμια, σύμφωνα με τον Κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 216/ 2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, καθώς και το καθοδηγητικό υλικό σε εφαρμογή του ανωτέρω Κανονισμού. 
4. Την υπ’ αριθ. Δ3/Γ/35526/8161/01−09−2008 (ΦΕΚ 1810 Β΄/ 09−09−2008) απόφαση Διοικητή ΥΠΑ περί «Έγκρισης Κανονισμού Πυρασφάλειας για αεροδρόμια−ελικοδρόμια και πεδία προσγειώσεων αεροσκαφών», όπως τροποποιήθηκε με τις υπ’ αριθ. Δ3/Γ/5741/1465/01−03−2013 (ΦΕΚ 648 Β΄/21−03−2013) και Δ3/Γ/10563/2921/10−04−2014 (ΦΕΚ 1053 Β΄/29−04−2014) αποφάσεις Διοικητή ΥΠΑ. 
5. Το από 20−07−2015 Πρακτικό Ομάδας Εργασίας ΥΠΑ− ΠΑ για την εκπαίδευση πυροσβεστών στα αεροδρόμια κοινής χρήσης συντάσσοντας σχετικό Σχέδιο Προσθήκης «2/ΣΤ» στο Πρωτόκολλο Συνεργασίας ΥΠΑ−ΠΑ. 
6. Το από 26−10−2015 πρακτικό σύσκεψης του Συντονιστικού Οργάνου Παροχής Υπηρεσιών και Μέσων Α/Δ το οποίο ενέκρινε και υπέγραψε το σχέδιο Προσθήκης «2/ΣΤ» που συνέταξε η ομάδα εργασίας, προκειμένου να δρομολογηθεί η ενσωμάτωση του στο «Πρωτόκολλο Συνεργασίας ΥΠΑ−ΠΑ», μετά την έγκριση του από το Συμβούλιο Υψηλού Επιπέδου. 
7. Το από 05−01−2016 Πρακτικό Σύσκεψης του Συμβουλίου Υψηλού Επιπέδου Πολεμικής Αεροπορίας και Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας (ΓΕΑ/Φ.292.7/ ΑΔ.279005/05−01−2016) με το οποίο εγκρίθηκε η ενσωμάτωση της Προσθήκης « 2/ΣΤ» στο Πρωτόκολλο συνεργασίας ΠΑ−ΥΠΑ. 
8. Την ανάγκη προσαρμογής στις διατάξεις του ισχύοντος Κανονισμού Πυρασφάλειας, των ήδη αδειοδοτημένων ελικοδρομίων. 
9 Το υπ’ αριθμ. Δ3/Γ/761/03−03−2016 Ενημερωτικό−Εισηγητικό Σημείωμα της Διεύθυνσης Αερολιμένων. 
10. Το γεγονός ότι από τις διατάξεις της παρούσας απόφασης δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού. 
11. Τις ανάγκες της Υπηρεσίας, αποφασίζουμε:

Τροποποιούμε τον ισχύοντα Κανονισμό Πυρασφάλειας για Αεροδρόμια−Ελικοδρόμια και Πεδία Προσγειώσεων αεροσκαφών, που εγκρίθηκε με την υπ’ αριθμ. Δ3/Γ/35526/8161/01−09−2008 απόφαση Διοικητή ΥΠΑ (ΦΕΚ 1810Β΄/09−09−2008), και τροποποιήθηκε με τις υπ’ αριθμ. Δ3/Γ/5741/1465/01−03−2013 (ΦΕΚ ΦΕΚ 648Β΄/21−03−2013) και Δ3/Γ/10563/2921/10−04−2014 (ΦΕΚ 1053Β΄/29−04−2014) αποφάσεις Διοικητή ΥΠΑ αντιστοίχως ως ακολούθως:
1. Το κεφάλαιο 13. ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ αντικαθίσταται ως κάτωθι: 
13. ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ 
13.1. Γενικά 
13.1.1. Όλο το προσωπικό που εμπλέκεται σε καθήκοντα πυρόσβεσης και διάσωσης πρέπει να υποβάλλεται σε κατάλληλη ειδική εκπαίδευση. Η επίτευξη των εκπαιδευτικών απαιτήσεων αναγνωρίζεται με την έκδοση ενός πιστοποιητικού εκπαίδευσης. Στις κατηγορίες πυρασφάλειας 1 και 2 όλο το προσωπικό που εμπλέκεται σε καθήκοντα πυρόσβεσης−διάσωσης α/φών πρέπει να έχει το κατάλληλο πιστοποιητικό εκπαίδευσης. Στις κατηγορίες 3−10 τουλάχιστον το 80% του προσωπικού που ευρίσκεται εν υπηρεσία, περιλαμβανομένων και των αξιωματικών, πρέπει να είναι εκπαιδευμένοι κατάλληλα και να διαθέτουν πιστοποιητικά των επιπέδων εκπαίδευσης που αναφέρονται στην παρ. 
13.1.2. Όλο το προσωπικό πρέπει να υποβάλλεται σε κατάλληλη εκπαίδευση παροχής Α΄ βοηθειών. Όπου απαιτείται, το προσωπικό πρέπει να κατέχει επαγγελματική άδεια οδήγησης Δ΄ κατηγορίας και χειριστού ειδικών μηχανημάτων. 
13.1.2. Όλο το προσωπικό που ασχολείται με καθήκοντα πυρόσβεσης και διάσωσης σε πολιτικά αεροσκάφη πρέπει να έχει εκπαιδευτεί στην Σχολή Πολιτικής Αεροπορίας (ΣΠΟΑ) της ΥΠΑ. Οι υποψήφιοι για εκπαίδευση πυροσβέστες πρέπει να καταθέσουν, εφόσον τούτο ζητηθεί, υπεύθυνη δήλωση (ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Λ) ότι δεν πάσχουν ή δεν έχουν ασθένειες όπως αυτές αναφέρονται στο ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Κ. Τα πιστοποιητικά εκπαίδευσης, που θα εκδίδονται από τη ΣΠΟΑ διακρίνονται ως κατωτέρω: (α) Πυροσβέστη Αεροδρομίων (β) Επικεφαλής Πυροσβέστη Αεροδρομίου (γ) Υπεύθυνου Αντιμετώπισης Εκτάκτων Καταστάσεων Ανάγκης Αεροδρομίου (Υ.Α.Ε.Κ.Α.Α) 
13.1.3. Τα πιστοποιητικά εκπαίδευσης θα ανανεώνονται με εξετάσεις μετά από επαναληπτική εκπαίδευση, θεωρητική και εκπαίδευση στη πράξη στη Σχολή Πολιτικής Αεροπορίας (ΣΠΟΑ) της ΥΠΑ (ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι). 
13.1.4. Στη ΣΠΟΑ οι πυροσβέστες και οι Υ.Α.Ε.Κ.Α.Α υπόκεινται σε βασική εκπαίδευση η οποία περιλαμβάνει μερικά από τα παρακάτω αντικείμενα: 
(α) Χημεία φωτιάς και τεχνικές κατάσβεσης 
(β) Τύποι κατασβεστικών μέσων και χρήση αυτών 
(γ) Βασικές γνώσεις και χειρισμός πυροσβεστικού και διασωστικού εξοπλισμού 
(δ) Φροντίδα του εξοπλισμού 
(ε) Ανθρώπινοι παράγοντες 
(στ) Βασικά στοιχεία αεροσκαφών, κινητήρες, σύστημα προσγείωσης, σε σχέση με την πυρόσβεση−διάσωση. 
(ζ) Βασικές γνώσεις υδραυλικής θεωρίας για τη σωστή χρήση πυροσβεστικών σωλήνων και πυροσβεστικών αντλιών. 
(η) Βασικές γνώσεις αντιμετώπισης συμβάντων με επικίνδυνα υλικά 
(θ) Τεχνικές έρευνας και διάσωσης επιβατών σε αεροσκάφος 
(ι) Χρήση αναπνευστικών συσκευών 
(κ) Τοποθέτηση οχημάτων σε περίπτωση ατυχήματος ή συμβάντος α/φους. 
(λ) Βασικές γνώσεις χρήσης ασυρμάτων 
(μ) Τεχνικές − τακτικές επέμβασης για πυρόσβεση − διάσωση. σφάλεια αεροσκαφών, emergency planning, εκκένωση κτιρίων αεροσταθμών, μετακίνηση αεροσκάφους και ανεφοδιασμό αεροσκαφών με καύσιμα, αδειοδότηση− πιστοποίηση αεροδρομίων κλπ. 
(ξ) Χρήση ασυρμάτων και σημάτων χεριού για επικοινωνία με το πλήρωμα του αεροσκάφους όταν το τελευταίο είναι στο έδαφος. 
(ο) Πρακτική εκπαίδευση και οποιοδήποτε άλλο αντικείμενο κρίνεται χρήσιμο για το έργο της πυρασφάλειας αεροσκαφών. 
13.1.5. Στο ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι αναφέρονται αναλυτικά τα προγράμματα εκπαίδευσης και επαναληπτικής εκπαίδευσης που εκπονούνται από τη ΣΠΟΑ για διάφορους φορείς (υπαλλήλους ΥΠΑ, Πολεμικής Αεροπορίας, Αεροπορίας Στρατού, Πυροσβεστικού Σώματος, πυροσβέστες ιδιωτικών αεροδρομίων, υπευθύνων ελικοδρομίων και πεδίων προσγείωσης) καθώς και οι διάφοροι τύποι πιστοποιητικών εκπαίδευσης. 
13.2. Τοπική εκπαίδευση στο αεροδρόμιο 
13.2.1. Επί πλέον της εκπαίδευσης στη ΣΠΟΑ, το προσωπικό πρέπει να υποστεί εκπαίδευση στο αεροδρόμιο στο οποίο υπηρετεί (on the job training), ώστε να εξασφαλιστεί η σωστή χρήση των μέσων και του εξοπλισμού που διαθέτει αυτό. Η εξοικείωση με τα αεροσκάφη πρέπει να αποτελεί ιδιαίτερο τομέα της τοπικής εκπαίδευσης στο αεροδρόμιο. Οι μέθοδοι λειτουργίας των θυρών α/φους, η μετακίνηση καθισμάτων, ο εντοπισμός αλλά και ο τύπος των συστημάτων διαφυγής (τσουλήθρες), τα σημεία κοπής α/φους και η διάσωση υπερηλίκων, ΑΜΕΑ κ.λπ. είναι από τα πιο σοβαρά θέματα της εκπαίδευσης αυτής. Επιπλέον η εκπαίδευση αυτή πρέπει να περιλαμβάνει τα επικίνδυνα χημικά, κινδύνους από ραδιενέργεια και διαδικασίες απολύμανσης όπου απαιτείται. Πρέπει να κρατούνται εγγραφές, σε προσωπική βάση, όλων των πρακτικών και τεχνικών εκπαιδεύσεων από τον εκπαιδευτή. 
13.2.2. Οι πυροσβέστες πρέπει να εκπαιδεύονται και να εξοικειώνονται με την τοπογραφία του αεροδρομίου. 
Έμφαση πρέπει να δίνεται ώστε ο εκπαιδευόμενος και κυρίως ο οδηγός να δύναται: 
(α) Να αναγνωρίζει τη σήμανση και τον φωτισμό που χρησιμοποιείται στους διαδρόμους − τροχοδρόμους. 
(β) Να γνωρίζει το έδαφος που μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να είναι επικίνδυνο. 
(γ) Να αναγνωρίζει σημεία και σήματα στο έδαφος. 
(δ) Να οδηγεί κάτω από δύσκολες συνθήκες οδοστρώματος και κάτω από οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες. 
(ε) Να επιλέγει τους συντομότερους δρόμους για πρόσβαση. 
(στ) Να χρησιμοποιεί τον GRID MAP του αεροδρομίου. 
(ζ) Να γνωρίζει πώς να επικοινωνεί με τον ΠΕΑ ώστε να λαμβάνει πληροφορίες για το συμβάν ή την κίνηση του εντός του αεροδρομίου. 
(η) Να επιλέγει εναλλακτικές διόδους για να αποφύγει τυχόν μπλοκαρισμένους δρόμους. 
13.2.3. Οδηγίες για τη σύνθεση των προγραμμάτων εκπαίδευσης και τη διεξαγωγή αυτής μπορούν να παρέχονται από το Τμήμα Πυρασφάλειας και Εξοπλισμού Αεροδρομίων της Διεύθυνσης Αερολιμένων (Δ3/Γ) της ΥΠΑ. Τα βασικά αντικείμενα εκπαίδευσης περιγράφονται στο ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Θ. Τα αεροδρόμια πρέπει να αποστέλλουν προς έγκριση στο τμήμα πυρασφάλειας α/φών και (ν) Την κείμενη νομοθεσία, αφορούσα στην πυρα− εξοπλισμού αερολιμένων της Διεύθυνσης Αερολιμένων της ΥΠΑ ανά έτος τα προγράμματα επιτόπιας εκπαίδευσής τους. 
13.3. Πεδίο ασκήσεων Κάθε αεροδρόμιο πρέπει να διαθέτει το δικό του πεδίο ασκήσεων (ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Θ) προκειμένου οι πυροσβέστες να κάνουν τακτική εκπαίδευση στο αεροδρόμιό τους. 
13.4. Εκπαίδευση στις αναπνευστικές συσκευές. Όλο το προσωπικό απαιτείται να έχει εκπαιδευτεί και να είναι ικανό στην χρήση αναπνευστικών συσκευών. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί ώστε να διασφαλιστεί ότι οι φέροντες αναπνευστικές συσκευές εκπαιδεύονται πρακτικά σε περιβάλλον που εξομοιώνει τις συνθήκες που πιθανόν να αντιμετωπίσουν αυτοί κατά την διάρκεια κατάσβεσης πυρκαγιάς στο εσωτερικό, αλλά και στο εξωτερικό της ατράκτου του αεροσκάφους. Όλοι οι φέροντες αναπνευστικές συσκευές πρέπει να εκπαιδεύονται τόσο σε υψηλές θερμοκρασίες, όσο και σε συνθήκες καπνού. Η εκπαίδευση αυτή πρέπει να διενεργείται από εκπαιδευτή αναπνευστικών συσκευών. 
13.5. Κατόψεις αεροσκαφών με στοιχεία για αντιμετώπιση κατάστασης έκτακτης ανάγκης. 
13.5.1. Οι κατόψεις αεροσκαφών για τις καταστάσεις ανάγκης τα οποία δείχνουν τις κανονικές και τις εξόδους κινδύνου, τον εντοπισμό σημείων διαφυγής και του εξοπλισμού ανάγκης, πρέπει να παρέχονται από τον εκμεταλλευόμενο το αεροσκάφος ενώ η εξασφάλιση τους αποτελεί φροντίδα του υπεύθυνου Y.A.E.K.A.A του αεροδρομίου. Είναι απαραίτητη η προμήθεια αυτών των διαγραμμάτων, δεδομένου ότι περιλαμβάνουν διαφοροποιήσεις από τις βασικές προδιαγραφές οι οποίες πιθανόν να έχουν καθιερωθεί από διάφορες εταιρείες και περιγράφονται σε ειδικό έντυπο που εκδίδει το τμήμα πυρασφάλειας α/φών και εξοπλισμού αερολιμένων (Δ3/Γ) της Διεύθυνσης Αερολιμένων της ΥΠΑ. 
13.5.2. Ένα περαιτέρω βοήθημα, υπό τον τίτλο «Πληροφοριακό Δελτίο Αεροσκάφους», αναφερόμενο στους τύπους αεροσκαφών που χρησιμοποιούν το αεροδρόμιο, μπορεί επίσης να γίνει τοπικά στο κάθε αεροδρόμιο. Αυτό θα είναι σε μικρό εύχρηστο μέγεθος και μπορεί να τοποθετηθεί στο ντουλαπάκι του κάθε πυροσβεστικού οχήματος. 
Οι πληροφορίες που θα μπορούσε να περιλαμβάνει είναι: 
(α) θέση και τρόπος ανοίγματος − λειτουργίας των θυρών και των εξόδων κινδύνου, 
(β) ύψος κατωφλίου θύρας από το έδαφος, 
(γ) μήκος ατράκτου και εκπέτασμα πτερύγων, 
(δ) τύπος καυσίμου, χωρητικότητα καυσίμου, τύπος και θέση δεξαμενών καυσίμου, 
(ε) τύπος κινητήρων και λεπτομέρειες για τις θυρίδες πρόσβασης κατάσβεσης (fire access panels), 
(στ) διάταξη καθισμάτων εντός του αεροσκάφους, 
(ζ) θέση μπαταριών αεροσκάφους και τρόπος απομόνωσης αυτών, 
(η) απομόνωση τροφοδοσίας καυσίμων, ενεργοποίηση συστήματος, αυτόματης πυρόσβεσης κινητήρων α/φους από το πιλοτήριο. 
2. Το Παράρτημα Ι ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΩΝ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΩΝ αντικαθίσταται ως ακολούθως: 
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι 
ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΩΝ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΠΟΥ ΕΜΠΛΕΚΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΥΡΑΣΦΑΛΕΙΑ ΑΕΡΟΣΚΑΦΩΝ 
1. ΓΕΝΙΚΑ 
1.1. Στο παρόν παράρτημα περιγράφονται αναλυτικά τα προγράμματα εκπαίδευσης, θεωρητικής και εκπαίδευσης στην πράξη, που πρέπει να παρακολουθούν οι πυροσβέστες αεροδρομίων καθώς εν γένει και το προσωπικό που εμπλέκεται στην πυρασφάλεια, ούτως ώστε να είναι πλήρως καταρτισμένοι για να μπορούν να ανταπεξέλθουν στο δύσκολο έργο της πυρασφάλειας αεροσκαφών. 
1.2. Για να είναι αποδεκτό ένα πρόγραμμα εκπαίδευσης πρέπει να επικεντρώνεται στις ιδιαίτερες ανάγκες του κάθε εκπαιδευόμενου ή ομάδας εκπαιδευόμενων. 
1.3. Το κάθε εκπαιδευτικό πρόγραμμα περιλαμβάνει τον τίτλο μαθήματος, τις εκπαιδευτικές ώρες και τον αριθμό των εκπαιδευτών για την διεξαγωγή του μαθήματος. Συγκεκριμένα τα μαθήματα θεωρητικής εκπαίδευσης διεξάγονται σε αίθουσα και διενεργούνται από έναν εκπαιδευτή. Τα μαθήματα εκπαίδευσης στην πράξη διεξάγονται στο πεδίο ασκήσεων και απαιτούν την ύπαρξη ταυτόχρονα δύο ή τριών εκπαιδευτών. Τα μαθήματα εκπαίδευσης στην πράξη δεν περιλαμβάνουν εξετάσεις, αλλά η αξιολόγηση γίνεται από τους εκπαιδευτές με βάση τη συνολική επίδοση του εκπαιδευόμενου στις πραγματοποιούμενες πρακτικές ασκήσεις. 
1.4. Ανάλογα με τις παρουσιαζόμενες υπηρεσιακές ανάγκες εκπαίδευσης ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα δύναται να υποβάλλεται για υλοποίηση 
α) στο σύνολο των θεματικών ενοτήτων του ή σε ένα υποσύνολο αυτών, 
β) σαν συνδυασμός διαφόρων ενοτήτων (μιας ή περισσοτέρων) από αυτές που συνθέτουν τα εκπαιδευτικά προγράμματα του Παραρτήματος Ι του παρόντος Κανονισμού. 
1.5. Οι ώρες εκπαίδευσης των επί μέρους εκπαιδευτικών προγραμμάτων και των θεματικών ενοτήτων, εξαιρουμένων των προγραμμάτων βασικής εκπαίδευσης, δύνανται να μειωθούν κατά περίπτωση, κατόπιν σχετικής τεκμηριωμένης εισήγησης της καθ’ ύλην αρμόδιας Διεύθυνσης, ανάλογα με τις υπηρεσιακές ανάγκες και τον επιδιωκόμενο σκοπό.

2. Πρόγραμμα Εισαγωγικής Εκπαίδευσης Πυροσβέστη Αεροδρομίων (Ε.Ε.Π.Α) για υπαλλήλους που αποτελούν το προσωπικό πυρασφάλειας σε αεροδρόμια καθώς και για πυροσβέστες ιδιωτικών αεροδρομίων.

Μετά το πέρας της εκπαίδευσης η ΣΠΟΑ θα χορηγεί στους εκπαιδευόμενους, ΒΕΒΑΙΩΣΗ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗΣ του ως άνω εκπαιδευτικού προγράμματος. 
3. Στο κεφάλαιο 25 ΤΗΡΗΣΗ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΠΥΡΑΣΦΑΛΕΙΑΣ, η παράγραφος 25.2 αντικαθίσταται ως ακολούθως: Για τα ελικοδρόμια που έχουν ήδη άδεια λειτουργίας δίδεται επιπλέον χρονική περίοδος προσαρμογής στις διατάξεις του παρόντος Κανονισμού ήτοι μέχρι 31 Δεκεμβρίου 2016. 
4. Κατά τα λοιπά ισχύει η υπ. αριθ. Δ3/Γ/35526/8161/01−09−2008 απόφαση Διοικητή ΥΠΑ (ΦΕΚ 1810 Β΄/09−09−2008), περί «Έγκρισης Κανονισμού Πυρασφάλειας για αεροδρόμια − ελικοδρόμια και πεδία προσγειώσεων αεροσκαφών» όπως τροποποιήθηκε με τις υπ’ αριθ. Δ3/Γ/5741/1465/01−03−2013 (ΦΕΚ 648 Β΄/21−03−2013) και Δ3/Γ/10563/2921/10−04−2014 (ΦΕΚ 1053 Β΄/29−04−2014) αντιστοίχως, αποφάσεις Διοικητή ΥΠΑ. 
5. Ισχύς της παρούσας απόφασης από δημοσιεύσεως στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 
Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 

Ελληνικό, 22 Μαρτίου 2016 
Ο Διοικητής 
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΙΝΤΖΕΡΑΚΟΣ