Ν. 495/1976 (ΦΕΚ 337/Α` 18.12.1976)

1. Η εισαγωγή εκ του εξωτερικού των εις το άρθρον 1 παρ. 1 όπλων και λοιπών αντικειμένων, καθώς και ανταλλακτικών και εξαρτημάτων αυτών απαγορεύεται, εξαιρέσει των εν παραγράφοις 2 έως 5 του παρόντος αναφερομένων.
2. Η εισαγωγή περιστρόφων, πιστολιών, ανταλλακτικών και φυσιγγίων αυτών, αεροβόλων όπλων και ανταλλακτικών αυτών, ως και εκρηκτικών υλών επιτρέπεται μόνον κατόπιν αδείας χορηγουμένης εις εκάστην περίπτωσιν εισαγωγής και δια συγκεκριμένα είδη και ποσότητας υπό του Υπουργού Δημοσίας Τάξεως ή των παρ' αυτού εξουσιοδοτουμένων Υπηρεσιών Χωροφυλακής και Αστυνομίας Πόλεων, τηρουμένων και των υπό ετέρων διατάξεων προβλεπομένων προϋποθέσεων εισαγωγής.
3. Δια την εισαγωγήν των εις το άρθρον 1 παράγρ. 1 περίπτ. ζ΄ αντικειμένων δεν απαιτείται άδεια.
4. Η εισαγωγή εκ του εξωτερικού κυνηγετικών όπλων, μερών, φυσιγγίων και ανταλλακτικών αυτών ενεργείται υπό τας ακολούθους διατυπώσεις:
α) Ο αριθμός των εισακτέων ετησίως προς εμπορίαν κυνηγετικών όπλων καθορίζεται υπό του Υπουργού Δημοσίας Τάξεως, κατανέμεται δε υπό του Υπουργείου Εμπορίου κατά τα κεκανονισμένα. Τα μέρη και ανταλλακτικά τούτων εισάγονται εκ του κατανεμητέου ποσού συναλλάγματος, το οποίον προσδιορίζεται υπό του Υπουργείου Εμπορίου, βάσει του ως άνω αριθμού εισακτέων όπλων. Τα εισαγόμενα μέρη και ανταλλακτικά κυνηγετικών όπλων δύναται να χρησιμοποιούνται δια την κατασκευήν ολομερών όπλων υπό την προϋπόθεσιν τηρήσεως των δι' αποφάσεως του Υπουργού Δημοσίας Τάξεως επιβαλλομένων υποχρεώσεων.
β) Δια την εισαγωγήν απαιτείται άδεια του Υπουργού Δημοσίας Τάξεως ή των παρ' αυτού εξουσιοδοτουμένων Υπηρεσιών Χωροφυλακής και Αστυνομίας Πόλεων, τηρουμένων και των υπό ετέρων διατάξεων προβλεπομένων προϋποθέσεων εισαγωγής.
5. Επιτρέπεται η άνευ αδείας:
α) Εισαγωγή ενός κυνηγετικού όπλου και 200 φυσιγγίων αυτού, υπό καθεστώς ελευθέρας χρήσεως και υπό τον όρον της επανεξαγωγής του όπλου, υπό αλλοδαπών ταξιδιωτών, προς ιδίαν αυτών χρήσιν. Το όπλον τούτο καταχωρίζεται εις το διαβατήριον και η καθ' οιονδήποτε τρόπον διάθεσίς του απαγορεύεται, οι δε κομίζοντες τούτο υποχρεούνται όπως υποβάλλουν εις το Τελωνείον εισόδου των δήλωσιν, προς έκδοσιν δελτίου κατοχής, ήν το Τελωνείον διαβιβάζει εντός 5νθημέρου υπό της υποβολής της, εις την αρμοδίαν Δασικήν Αρχήν, δια την υπό ταύτης έκδοσιν του προβλεπομένου υπό των διατάξεων του άρθρου 252 παράγρ. 2 του Ν.Δ. 86/1969 «περί Δασικού Κώδικος» δελτίου κατοχής. Κατά την έξοδον του ταξιδιώτου εκ της Χώρας θα ελέγχηται η κατοχή υπ' αυτού του εισαχθέντος κυνηγετικού όπλου.
β) Εφ' άπαξ εισαγωγή άνευ συναλλαγματικών διατυπώσεων ενός κυνηγετικού όπλου και 200 φυσιγγίων αυτού δια προσωπικήν χρήσιν του κομίζοντος ημεδαπού ή ομογενούς ξένης υπηκοότητος, εφ' όσον ούτοι έχουν συμπληρώσει το δέκατον όγδοον έτος της ηλικίας των και αποδεικνύουν νόμιμον κτήσιν συναλλάγματος, ελεγχομένης της προϋποθέσεως ταύτης υπό της αρμοδίας Τελωνειακής Αρχής. Το όπλον τούτο καταχωρίζεται εις το διαβατήριον, ο δε κάτοχος αυτού υποχρεούται όπως υποβάλη εις το Τελωνείον εισόδου του την κατά την προηγουμένην περίπτωσιν δήλωσιν, προς έκδοσιν δελτίου κατοχής υπό της Δασικής Αρχής.
6. Η διαμετακόμισις των εν άρθρω 1 παράγρ. 1 περίπτ. α΄ και β΄ όπλων, εκρηκτικών υλών, εκρηκτικών μηχανημάτων και πυρομαχικών εκ χώρας της αλλοδαπής εις ετέραν χώραν, μέσω της Ελληνικής Επικρατείας, δύναται να επιτρέπεται μόνον κατόπιν κοινής αποφάσεως των Υπουργών Εθνικής Αμύνης, Εμπορίου και Δημοσίας Τάξεως, δι' ης ρυθμίζονται οι όροι και αι προϋποθέσεις της ασφαλούς διαμετακομίσεως.
7. Οι παραβάται των διατάξεων των παραγρ. 1, 2, και 6 του παρόντος άρθρου τιμωρούνται δια φυλακίσεως τουλάχιστον έξ μηνών και χρηματικής ποινής τουλάχιστον είκοσι χιλιάδων δραχμών, οι δε παραβάται των διατάξεων της παραγρ. 5 καθ' ό μέρος αύται αφορούν εις την μη επανεξαγωγήν του υπό αλλοδαπού εισαχθέντος κυνηγετικού όπλου ή την υπό αλλοδαπών ή ημεδαπών εισαγωγήν πλειόνων του ενός όπλων τιμωρούνται δια φυλακίσεως μέχρις ενός έτους ή δια χρηματικής ποινής. 

1. Η εντός του Κράτους κατασκευή, μετασκευή, συναρμολόγησις, επεξεργασία ή επισκευή των εν άρθρω 1 παραγρ. 1 όπλων και λοιπών αντικειμένων, πλην αιχμηρών μαχαίρων και ακοντίων επιτρέπεται μόνον κατόπιν αδείας του Υπουργού Δημοσίας Τάξεως ή των παρ' αυτού εξουσιοδοτουμένων Αστυνομικών Αρχών, χορηγουμένης εις φυσικά ή νομικά πρόσωπα, τηρουμένων και των υπό ετέρων διατάξεων προβλεπομένων προϋποθέσεων ιδρύσεως και λειτουργίας των συναφών επιχειρήσεων.
2. Απαγορεύεται η αναγόμωσις κενών φυσιγγίων, πλην των κυνηγετικών, υπό μη ελεγχομένων υπό της Αστυνομικής ή Στρατιωτικής Αρχής Εργοστασίων.
3. Οι παραβάται της παραγρ. 1 του παρόντος άρθρου τιμωρούνται δια φυλακίσεως τουλάχιστον ενός έτους και χρηματικής ποινής τουλάχιστον είκοσι χιλιάδων δραχμών, οι δε της παραγρ. 2 δια φυλακίσεως μέχρις ενός έτους ή δια χρηματικής ποινής μέχρις είκοσι χιλιάδων δραχμών. 

1. Επιφυλασσομένων των διατάξεων των παραγράφων 2, 3 και 4 του παρόντος άρθρου η εμπορία και η καθ' οιονδήποτε τρόπον διάθεσις των εις το άρθρον 1 παράγρ. 1 του παρόντος όπλων και λοιπών αντικειμένων απαγορεύεται.
2. Η εμπορία και η καθ' οιονδήποτε τρόπον διάθεσις περιστρόφων, πιστολίων, ανταλλακτικών και φυσιγγίων αυτών, ως και εκρηκτικών υλών επιτρέπεται κατόπιν αδείας του Υπουργού Δημοσίας Τάξεως ή των παρ' αυτού εξουσιοδοτουμένων Αστυνομικών Αρχών, χορηγουμένης εις φυσικά ή νομικά πρόσωπα. Οι εισαγωγείς ως και οι κατασκευασταί ή έμποροι εκρηκτικών υλών, υποχρεούνται να εναποθηκεύουν ταύτας εις αποθήκας αυτών ή τρίτων, λειτουργούσας κατά τας ισχυούσας εκάστοτε διατάξεις. Η εναποθήκευσις των λοιπών εν τη παρούση παραγράφω όπλων και αντικειμένων επιτρέπεται εις χώρον εγκρινόμενον υπό των αυτών ως άνω Αρχών.
3. Η εμπορία κυνηγετικών και αεροβόλων όπλων, ανταλλακτικών και φυσιγγίων αυτών, πυριτίδων, καλύκων και καψυλλίων κυνηγίου, επιτρέπεται κατόπιν αδείας των κατά τόπους Διοικήσεων Χωροφυλακής ή Αστυνομικών Διευθύνσεων, χορηγουμένης εις φυσικά ή νομικά πρόσωπα.
4. Δια την εμπορίαν αιχμηρών μαχαίρων και ακοντίων δεν απαιτείται άδεια.
5. Δι' αποφάσεως του Υπουργού Δημοσίας Τάξεως, δημοσιευομένης δια της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως, δύναται, εις εξαιρετικάς περιπτώσεις δημοσίας ασφαλείας, να απαγορεύεται η εμπορία περιστρόφων, πιστολίων και εκρηκτικών υλών, ως και η κατασκευή ή εισαγωγή τούτων εκ του εξωτερικού. Δι' ομοίας αποφάσεως δύνανται να τίθενται περιορισμοί εις την κατασκευήν ή διάθεσιν βολιδωτών φυσιγγίων κυνηγετικών όπλων.
6. Απαγορεύεται:
α) Η πώλησις περιστρόφων ή πιστολίων εις πάντα μη κατέχοντα έγγραφον της Αστυνομικής Αρχής ότι δύναται να προβή εις την αγοράν, προκειμένου να τύχη αδείας οπλοφορίας ή κατοχής.
β) Η πώλησις εκρηκτικών υλών εις πάντα μη κατέχοντα ισχύουσαν άδειαν της αρμοδίας Αστυνομικής Αρχής περί αγοράς, μεταφοράς ή καταναλώσεως τούτων.
7. Οι εμπορευόμενοι περίστροφα, πιστόλια, εκρηκτικάς ύλας, κυνηγετικά και αεροβόλα όπλα υποχρεούνται εις την τήρησιν βιβλίων κινήσεως των ειδών τούτων, εις α θα καταχωρίζουν τα πωλούμενα είδη μετά των χαρακτηριστικών αυτών, τα στοιχεία του
αγοραστού, ως και πάσαν άλλην λεπτομέρειαν, κατά τα οριζόμενα δια Π. Δ/τος, εκδιδομένου προτάσει του Υπουργού Δημοσίας Τάξεως.
8. Οι παραβάται των διατάξεων των παραγρ. 1, 2 και 6 του παρόντος άρθρου τιμωρούνται δια φυλακίσεως τουλάχιστον εξ μηνών και δια χρηματικής ποινής τουλάχιστον είκοσι χιλιάδων δραχμών, ο δε παραβάται των διατάξεων των παραγράφων 3 και 7 τιμωρούνται δια φυλακίσεως μέχρις ενός έτους και δια χρηματικής ποινής.
Εν περιπτώσει καταδίκης το Δικαστήριον απαγγέλλει οπωσδήποτε στέρησιν της αδείας εμπορίας από ενός μέχρι τριών ετών. 
 

1. Η κατοχή πιστολίων, περιστρόφων φυσιγγίων αυτών, ως και εκρηκτικών υλών επιτρέπεται κατόπιν αδείας της Αστυνομικής Διευθύνσεως ή Διοικήσεως Χωροφυλακής του τόπου κατοικίας του κατέχοντος.
2. Δια την κατοχήν κυνηγετικών όπλων έχουν εφαρμογήν αι διατάξεις του Δασικού Κώδικος.
Αι Δασικαί Αρχαί δια πάσαν χορήγησιν δελτίου κατοχής κυνηγετικού όπλου δέον να ενημερώνουν την αρμοδίαν κατά τόπους, Αστυνομικήν Αρχήν, αποστέλλουσαι εις ταύτην αντίγραφον του χορηγηθέντος δελτίου κατοχής εντός 5νθημέρου από της εκδόσεως αυτού.
3. Η κατοχή ξιφών, ξιφιδίων, λογχών, ξιφολογχών και ακοντίων επιτρέπεται μόνον αν ο κάτοχος τούτων είναι εφωδιασμένος δι' ειδικού δελτίου κατοχής, εκδιδομένου παρά της Αστυνομικής Αρχής του τόπου διαμονής ή κατοικίας του και εμφαίνοντος τα στοιχεία ταυτότητος αυτού και του κατεχομένου αντικειμένου.
4. Δια την κατοχήν αιχμηρών μαχαιρών, αεροβόλων όπλων, ως και φυσιγγίων, καλύκων, καψυλλίων και πυριτίδων κυνηγετικών όπλων δεν απαιτείται άδεια.
5. Επιφυλασσομένων των διατάξεων των προηγουμένων παραγράφων του παρόντος άρθρου και των τοιούτων της παραγρ. 3 του άρθρου 6 του παρόντος απαγορεύεται η κατοχή των λοιπών εις το άρθρον 1 παράγρ. 1 του παρόντος διαλαμβανομένων όπλων και λοιπών αντικειμένων.
6. Οι παραβάται των παραγρ. 1 και 5 του παρόντος άρθρου τιμωρούνται δια φυλακίσεως τουλάχιστον εξ μηνών και δια χρηματικής ποινής είκοσι πέντε ως εβδομήκοντα πέντε χιλιάδων δραχμών, εν υποτροπή δε δια φυλακίσεως τουλάχιστον 2 ετών και δια χρηματικής ποινής εβδομήκοντα πέντε έως εκατόν πεντήκοντα χιλιάδων δραχμών, οι δε παραβάται της παραγρ. 3 τιμωρούνται δια φυλακίσεως μέχρις εξ μηνών ή δια χρηματικής ποινής.
7. Εις φυσικά ή νομικά πρόσωπα, ασχολούμενα αποδεδειγμένως με την προαγωγήν του αθλήματος της σκοποβολής ή ξιφασκίας δύναται να χορηγήται άδεια κατοχής όπλων, υπό της κατά τόπον αρμοδίας Αστυνομικής Αρχής. Προκειμένου περί νομικών προσώπων η άδεια χορηγείται επ' ονόματι του διοικούντος το νομικόν πρόσωπον, επί πολυμελούς δε διοικήσεως τούτου, επ' ονόματι του Προέδρου αυτής.
8. Δι' αποφάσεως των Υπουργών Δημοσίας Τάξεως και Προεδρίας της Κυβερνήσεως ρυθμίζονται τα της λειτουργίας των Σκοπευτηρίων, ως και πάσα εν γένει περί ταύτα λεπτομέρεια, σκοπούσα εις την εξασφάλισιν των τε αθλουμένων και του κοινού. Οι παραβάται των αποφάσεων τούτων τιμωρούνται δια κρατήσεως ή προστίμου.
9. Δι' όπλα αποτελούνται ιστορικά κειμήλια και φυλασσόμενα εις συλλογάς φυσικών ή νομικών προσώπων, χορηγείται άδεια κατοχής υφ' όρους καθοριζομένους δι' αστυνομικών διατάξεων. Η άδεια αυτή δεν δύναται να αφορά εις την κατοχήν ενεργών φυσιγγίων. 

1. Η οπλοφορία άνευ αδείας της Αστυνομικής Διευθύνσεως ή της Διοικήσεως Χωροφυλακής του τόπου κατοικίας ή διαμονής του οπλοφορούντος απαγορεύεται. Άδειαι οπλοφορίας χορηγούνται μόνον εις Έλληνας πολίτας συμπληρώσαντας το 21ον έτος της ηλικίας των:
α) Δι' ιδίαν αυτών ασφάλειαν, μετά γνώμην του Εισαγγελέως Πλημμελειοδικών της περιφερείας των.
β) Δια την ασφάλειαν δημοσίων καταστημάτων, Τραπεζών, μουσείων, επιχειρήσεων κοινής ωφελείας ή προωρισμένων εις εξυπηρέτησιν της εθνικής αμύνης ή άλλων μεγάλης αξίας και σπουδαιότητος επιχειρήσεων, οικημάτων χρηζόντων ειδικής προστασίας, ποιμνίων ή μεταφοράς χρημάτων ή αξιών.
2. Άδειαι οπλοφορίας χορηγούνται επίσης προς άσκησιν εις την σκοποβολήν διά των προς τον σκοπόν τούτον επιτρεπομένων εκάστοτε όπλων. Αύται εκδίδονται υπό της Αστυνομικής Διευθύνσεως ή της Διοικήσεως Χωροφυλακής επ' ονόματι μελών ανεγνωρισμένων αθλητικών σωματείων επιδιωκόντων την προαγωγήν του αθλήματος της σκοποβολής. Ο κάτοχος τοιαύτης αδείας επιτρέπεται να οπλοφορή μόνον εντός του χώρου ασκήσεως, ως και να μεταφέρη το όπλον από τόπου εις τόπον, προς συμμετοχήν εις επισήμους αγώνας σκοποβολής.
3. Άδειαι κατοχής και οπλοφορίας δύναται να χορηγούνται υπό της αρμοδίας Αστυνομικής Διευθύνσεως ή Διοικήσεως Χωροφυλακής και δι' έτερα, εκτός περιστρόφων και πιστολίων, όπλα, εφ' όσον τούτο κρίνεται αναγκαίον δια την προστασίαν εγκαταστάσεων ή άλλων μεγάλης αξίας και σπουδαιότητος επιχειρήσεων ή οικημάτων ή προς προστασίαν πολυτίμων εν γένει αντικειμένων, αξιών και χρηματαποστολών. Εις τας αδείας οπλοφορίας αναγράφονται και αι προϋποθέσεις υφ' ας δύνανται οι κατέχοντες ταύτας να φέρουν τα εν αυταίς διαλαμβάνομενα όπλα.
4. Εις περίπτωσιν μη χορηγήσεως υπό της αρμοδίας Αστυνομικής Αρχής των υπό του παρόντος Νόμου προβλεπομένων αδειών κατοχής ή οπλοφορίας, ο ενδιαφερόμενος δύναται να προσφύγη ενώπιον του Υπουργού Δημοσίας Τάξεως, όστις αποφαίνεται οριστικώς.
5. Αι εις την παράγραφον 1 του παρόντος άρθρου άδειαι οπλοφορίας δύνανται να ισχύουν και εκτός της κατά τόπον αρμοδιότητος του εκδίδοντος, τούτου μνημονευομένου ρητώς εις την άδειαν.
6. Δια Π. Δ/τος εκδιδομένου προτάσει του υπουργού Δημοσίας Τάξεως, καθορίζονται τα απαιτούμενα δικαιολογητικά και αι λοιπαί λεπτομέρειαι δια την χορήγησιν των αδειών οπλοφορίας και κατοχής όπλου.
7. Επιτρέπεται να φέρουν αιχμηράς μαχαίρας άνευ αδείας οι ποιμένες, ζωέμποροι, γεωργοί, αλιείς και αγωγείς, εκτός των πόλεων, κωμοπόλεων και χωρίων. Ομοίως επιτρέπεται να φέρουν αιχμηράς μαχαίρας άνευ αδείας και οι σφαγείς, κρεοπώλαι και παντοπώλαι εντός των καταστημάτων ή εντός των χώρων ασκήσεως του επαγγέλματός των, εφ' όσον έχουν συμπληρώσει το 16ον έτος της ηλικίας των.
8. Το φέρειν κυνηγετικόν όπλον προς θήραν ρυθμίζεται υπό των διατάξεων του Δασικού Κώδικος.
9. Το φέρειν αεροβόλα όπλα εις ουδεμίαν διατύπωσιν υπόκειται, απαγορεύεται πάντως η χρήσις αυτών εντός κατωκημένων περιοχών, εάν εκ ταύτης δύναται να προκύψη κίνδυνος προσώπου.
10. Επιφυλασσομένων των διατάξεων των παραγράφων 1, 2, 3, 7, 8 και 9 του παρόντος απαγορεύεται το φέρειν όπλα και έτερα αντικείμενα εκ των αναφερομένων εις το άρθρον 1 παράγρ. 1 του παρόντος.
11. Οι παραβάται των διατάξεων των παραγράφων 1,2,3 και 10 του παρόντος τιμωρούνται δια φυλακίσεως τουλάχιστον 6 μηνών και δια χρηματικής ποινής είκοσι πέντε χιλιάδων έως εβδομήκοντα πέντε χιλιάδων δραχμών, εν υποτροπή δε δια φυλακίσεως τουλάχιστον δύο ετών και δια χρηματικής ποινής εβδομήκοντα πέντε χιλιάδων έως εκατόν πεντήκοντα χιλιάδων δραχμών.
12. Οι φέροντες αιχμηράς μαχαίρας εκτός πόλεων, κωμοπόλεων και χωρίων, ως και οι εντός κατωκημένων περιοχών χρησιμοποιούντες αεροβόλα όπλα κατά τρόπον δυνάμενον να προκαλέση κίνδυνον προσώπου, τιμωρούνται δια φυλακίσεως μέχρις εξ μηνών ή δια χρηματικής ποινής.
13. Το φέρειν παρανόμως όπλα, εκρηκτικάς ύλας και εκρηκτικά μηχανήματα εις συνελεύσεις, πανηγύρεις, δημοσίας συναθροίσεις, κέντρα διασκεδάσεως ή παιγνίων, καταστήματα πωλήσεως οινοπνευματωδών ποτών ή εντός μεταφορικών μέσων δημοσίας μεταφοράς προσώπων συνεπάγεται την αύξησιν των κατωτάτων ορίων των δια της παραγράφου 11 του παρόντος άρθρου απειλουμένων ποινών φυλακίσεως κατά εξ μήνας. 

1. Εξαιρουμένης της πυρίτιδος κυνηγίου, απαγορεύεται η μεταφορά και κατανάλωσις εκρηκτικών υλών, άνευ αδείας αγοράς, μεταφοράς και καταναλώσεως, εκδιδομένης υπό της αρμοδίας Αστυνομικής Αρχής κατά τα καθορισθησόμενα δια Π. Δ/τος εκδιδομένου προτάσει του Υπουργού Δημοσίας Τάξεως.
2. Επίσης απαγορεύεται η άνευ αδείας της Αστυνομικής Διευθύνσεως ή Διοικήσεως Χωροφυλακής του τόπου κατοικίας ή διαμονής του ενδιαφερομένου μεταφορά των εις το άρθρον 1 παράγρ.1 περίπτ. α΄, β΄, δ΄, στ΄ και ζ΄ αντικειμένων, εξαιρέσει των αιχμηρών μαχαιρών και ακοντίων, αδιαφόρως αν ταύτα προορίζονται ή μη προς εμπορίαν.
3. Οι παραβάται των διατάξεων του παρόντος άρθρου και των διατάξεων του κατά την παράγρ. 1 εκδιδομένου Π. Δ/τος τιμωρούνται δια φυλακίσεως τουλάχιστον 3 μηνών. 

Όστις οπουδήποτε πυροβολεί ή χρησιμοποιεί εκρηκτικάς ύλας δια σκοπούς αλλοτρίους των δι΄ ους η άδεια αγοράς και καταναλώσεως αυτών ή εκρηκτικόν μηχάνημα τιμωρείται, εάν δεν συντρέχη βαρυτέρα αξιόποινος πράξις, δια φυλακίσεως μέχρις ενός έτους. Η πράξις αύτη τιμωρείται ανεξαρτήτως της δια παράνομον κατοχήν ή οπλοφορίαν επιβαλλομένης ποινής. 
 

1. Ο διαπράξας κακούργημα ή πλημμέλημα εκ δόλου ή εξ αμελείας και καταδικασθείς, ανεξαρτήτως της δια τούτο επιβαλλομένης ποινής, τιμωρείται, εάν η χρήσις των όπλων, εκρηκτικών υλών, εκρηκτικών μηχανημάτων, και λοιπών αναφερομένων εν τω παρόντι επικινδύνων αντικειμένων δεν αποτελή κατ' ειδικήν διάταξιν στοιχείον του αδικήματος, δια φυλακίσεως τουλάχιστον εξ μηνών.
2. Η οπλοχρησία διώκεται αυτεπαγγέλτως, έστω και εάν δια την κυρίαν πράξιν απαιτήται έγκλησις.
3. Η δια την οπλοχρησίαν επιβληθείσα ποινή εκτίεται αθροιστικώς, μη εφαρμοζομένων εν γένει ως προς αυτήν των περί συρροής διατάξεων.

1. Οι εν ταις φυλακαίς ή εις έτερον χώρον υπό δημοσίας αρχής κρατούμενοι, κατέχοντες οιονδήποτε όπλον ή έτερον αντικείμενον εκ των εν τω παρόντι νόμω αναφερομένων τιμωρούνται δια φυλακίσεως τουλάχιστον δύο ετών. Η επιβαλλομένη ποινή εκτίεται αθροιστικώς, μη εφαρμοζομένων εν γένει ως προς αυτήν των περί συρροής διατάξεων.
2. Οι παρανόμως εισάγοντες εις τους εν τη προηγουμένη παραγράφω χώρους όπλα και λοιπά εκ των αναφερομένων εις το άρθρον 1 παράγρ. 1 του παρόντος αντικείμενα, ως και εργαλεία μη επιτρεπόμενα υπό του Κανονισμού των φυλακών και δι' ων δύναται να επιτευχθή σωματική βλάβη, εάν η πράξις δεν φέρη βαρύτερον χαρακτήρα, τιμωρείται δια φυλακίσεως τουλάχιστον δύο ετών. 
 

1. Αι υπό του παρόντος νόμου προβλεπόμεναι άδειαι ή δελτία κατοχής, κατά περίπτωσιν, εισαγωγής εκ του εξωτερικού, κατασκευής, μετασκευής, συναρμολογήσεως, επισκευής και επεξεργασίας εν τω εσωτερικώ, εμπορίας, κατοχής, οπλοφορίας και αγοράς ή μεταφοράς ή καταναλώσεως εκρηκτικών υλών, δεν επιτρέπεται να χορηγώνται εις καταδικασθέντας:
α) Εις θανατικήν ποινήν μετατραπείσαν εις κάθειρξιν, ως και εις καταδικασθέντας εις κάθειρξιν.
β) Δια παραβάσεις των νόμων περί ναρκωτικών και αλιείαν δια δυναμίτιδος.
γ) Δια ποινής φυλακίσεως επί λαθρεμπορία, παρανόμω οπλοφορία, ως και παρανόμω εισαγωγή, κατασκευή, συναρμολογήσει, επισκευή, επεξεργασία, εμπορία, κατοχή, των εν άρθροις 1 παράγρ. 1 αντικειμένων και μεταφορά και καταναλώσει εκρηκτικών υλών εντός πέντε ετών, αρχομένων από της αποτίσεως ή της δια χάριτος αφέσεως ή της παραγραφής της ποινής.
δ) Δια τινα των εν άρθροις 167 έως και 171 του Ποινικού Κώδικος αδικημάτων, εντός πέντε ετών, αρχομένων από της αποτίσεως ή της δια χάριτος αφέσεως ή της παραγραφής της ποινής.
2. Αι εν τη προηγουμένη παραγράφω άδειαι, δεν επιτρέπεται ωσαύτως να χορηγώνται:
α)Εις πάντα κρινόμενον επικίνδυνον εις την δημοσίαν τάξιν και ασφάλειαν εν γένει, ως και εις πάντα μη παρέχοντα εχέγγυα ασφαλούς διαχειρίσεως των εν άρθρω 1 παράγρ. 1 αντικειμένων.
β) Εις άτομα μη συμπληρώσαντα το 18ον έτος της ηλικίας των, επιφυλασσομένης της διατάξεως της παραγρ. 1 του άρθρου 6 του παρόντος.
3. Εν περιπτώσει καταδίκης, αποτελούσης κώλυμα χορηγήσεως αδείας κατά τα εν παραγρ. 1 και 2 του παρόντος άρθρου οριζόμενα, αφαιρούνται και αι χορηγηθείσαι άδειαι υπό της Αρχής, ήτις εξέδωκε ταύτας. Νέαι άδειαι δύναται να μη χορηγώνται επ' ονόματι συζύγου ή συγγενών του καταδικασθέντος εξ αίματος ή εξ αγχιστείας μέχρι τετάρτου βαθμού συμπεριλαμβανομένου προς της παρελεύσεως διετίας από της αμετακλήτου αποφάσεως του ποινικού δικαστηρίου.
4. Εν περιπτώσει καταδίκης του υπευθύνου του νομικού προσώπου ή ετέρου μέλους του διοικητικού συμβουλίου επί παρανόμω εμπορία, κατασκευή, συναρμολογήσει, επισκευή και επεξεργασία εν τω εσωτερικώ όπλων και εκρηκτικών υλών η αρμοδία Αρχή, δύναται κατά την κρίσιν της, να αφαιρέση ή να μη επαναχορηγήση εις το νομικόν πρόσωπον τας προβλεπομένας υπό του παρόντος νόμου αδείας.
5. Αι κατά τας διατάξεις του παρόντος χορηγούμεναι ή χορηγηθείσαι άδειαι ισχύουν επί δύο έτη από της εκδόσεώς των, ανακαλούνται δε οποτεδήποτε, εφ' όσον δεν υπήρχον ή μετεβλήθησαν αι προϋποθέσεις χορηγήσεως αυτών. 

1. Τα παρανόμως κατεχόμενα, φερόμενα, κατασκευαζόμενα, μεταφερόμενα όπλα και λοιπά εν άρθρω 1 αντικείμενα, ως και τα εκουσίως παραδιδόμενα εις τας αρμοδίας Αρχάς τοιαύτα κατάσχονται. Οι τελωνειακοί υπάλληλοι δια τα εν τοις Τελωνείοις και κατά παράβασιν των διατάξεων του παρόντος εισαγόμενα όπλα και λοιπά ως άνω αντικείμενα ως και αι αξιωματικοί και υπαξιωματικοί των Ενόπλων Δυνάμεων δια τα εις τας παραμεθορίους περιοχάς ή εντός των επιτηρουμένων ή απηγορευμένων ζωνών, παρανόμως φερόμενα όπλα και λοιπά αντικείμενα του παρόντος νόμου, δικαιούνται να προβαίνουν εις κατάσχεσιν, εκπληρούντες καθήκοντα ειδικών ανακριτικών υπαλλήλων.
2. Τα κατά την προηγουμένην παράγραφον όπλα και λοιπά εν άρθρω 1 αντικείμενα δημεύονται, εφαρμοζομένων κατά τα λοιπά των διατάξεων του άρθρου 76 παράγρ. 2 του Ποινικού Κώδικος.
3. Το εκ της εκποιήσεως των κατά τας διατάξεις του παρόντος άρθρου δημευομένων όπλων και λοιπών αντικειμένων προϊόν αποτελεί πόρον του Μετοχικού Ταμείου Στρατού, εις ο και κατατίθεται μερίμνη του εκάστοτε αναδεικνυομένου τελικού πλειοδότου. 

1. Όστις εισάγει, κατέχει, κατασκευάζει εμπορεύεται, παραδίδει, προμηθεύει ή μεταφέρει πολεμικά τυφέκια, αυτόματα, πολυβόλα, πιστόλια, περίστροφα, χειροβομβίδας, πυρομαχικά, εκρηκτικάς ύλας ή εκρηκτικά μηχανήματα επί σκοπώ διαθέσεως αυτών εις τρίτους προς διάπραξιν κακουργήματος ή επί σκοπώ παρανόμου εφοδιασμού ομάδων, οργανώσεων, σωματείων ή ενώσεων προσώπων, τιμωρείται δια της ποινής προσκαίρου καθείρξεως. Δια της αυτής ποινής τιμωρείται και ο, δια τους αυτούς ως άνω σκοπούς, λαμβάνων, κατέχων, αποκρύπτων, ή άλλως πως δεχόμενος παρ' εαυτώ τ' ανωτέρω αντικείμενα. Δια της αυτής επίσης ποινής τιμωρούνται και τα μέλη διοικητικού συμβουλίου ή διοικούσης επιτροπής ή οι υπεύθυνοι ή αρχηγοί των κατά την προηγουμένην περίπτωσιν ομάδων, οργανώσεων, σωματείων και ενώσεων, εάν τελούν εν γνώσει του παρανόμου εφοδιασμού ή της κατοχής των ως άνω αντικειμένων υπό τινος των μελών αυτών ως και των υπό τούτων επιδιωκομένων σκοπών.
2. Πάσα εκ προθέσεως προπαρασκευαστική ενέργεια τινός των εν τη προηγουμένη παραγράφω πράξεων τιμωρείται δια φυλακίσεως τουλάχιστον δύο ετών.
3. Εις τας περιπτώσεις των προηγουμένων παραγράφων δημεύονται και τα μεταφορικά μέσα, εφ' όσον ο κύριος ή, προκειμένου περί νομικού προσώπου, ο εκπρόσωπος αυτού είναι αυτουργός ή συμμέτοχος της πράξεως.
4. Αρμόδιον προς εκδίκασιν των εις την παρ. 1 του παρόντος άρθρου πράξεων είναι το πενταμελές εφετείον. Άμα τω πέρατι της ανακρίσεως, η δικογραφία υποβάλλεται υπό του Εισαγγελέως Πλημμελειοδικών εις τον Εισαγγελέα Εφετών όστις, εάν κρίνη ότι προκύπτουν ενδείξεις και ότι δεν πρέπει να επιστρέψη ταύτην προς συμπλήρωσιν της ανακρίσεως, υποχρεούται, εφ' όσον συμφωνή ο Πρόεδρος Εφετών, να εισαγάγη την υπόθεσιν εις το ακροατήριον δι' απ' ευθείας κλήσεως, καθ' ης ουδεμία προσφυγή επιτρέπεται. Εν τη περιπτώσει ταύτη περί της διαρκείας της ισχύος του εντάλματος συλλήψεως και περί της διαρκείας της προφυλακίσεως του κατηγορουμένου αποφαίνεται δια διατάξεώς του, καθ' ης δεν χωρεί προσφυγή, ο Πρόεδρος Εφετών, περί της προσωρινής δε απολύσεως του κατηγορουμένου, το Συμβούλιον Εφετών, συντιθέμενον εκ τριών Εφετών. Εάν διετάχθη η διατήρησις της ισχύος εντάλματος συλλήψεως, ο Εισαγγελεύς των Εφετών δια διατάξεώς του, ης δεν απαιτείται τοιχοκόλλησις, διατάσσει την αναστολήν της εν τω ακροατηρίω διαδικασίας, ως προς τον φυγοδικούντα κατηγορούμενον, μέχρι προσελεύσεως ή συλλήψεως αυτού. Το ως άνω Συμβούλιον, επί πλειόνων κατηγορουμένων, είναι αρμόδιον να αποφανθή ως προς ους δεν προκύπτουν ενδείξεις ή ως προς ους δέον να κηρυχθή απαράδεκτος ή να παύση η ποινική δίωξις, χωριζομένης ως προς τούτους της υποθέσεως. Εάν ως προς τινας των κατηγορουμένων δεν επερατώθη η ανάκρισις, προβλέπεται δε βραδύτης περατώσεως, ο ανακριτής διατάσσει τον χωρισμόν δια διατάξεώς του, μη υποκειμένης εις προσφυγήν, συνεχίζει δε την ανάκρισιν ως προς τούτους, δι' ούς άμα τη περατώσει ενεργούνται τα εν τη παρούση παραγράφω ως άνω οριζόμενα. 

Δι' αποφάσεως του Υπουργού Δημοσίας Τάξεως, εκδιδομένης μετά πρότασιν των Αρχηγών Χωροφυλακής ή Αστυνομίας Πόλεων, καθορίζονται αι Αστυνομικαί Αρχαί, προς ας υποβάλλονται υπό των ενδιαφερομένων αι αιτήσεις δια την χορήγησιν αδειών, περί ων αι διατάξεις του άρθρου 2 παράγρ. 1 και 2 και του άρθρου 4 παράγρ. 1 του παρόντος. 

Πας κάτοχος όπλων και λοιπών αντικειμένων εκ των εις το άρθρο 1 του παρόντος διαλαμβανομένων, όστις έχει αυθορμήτως παραδώσει ταύτα εις δημοσίαν αρχήν ή θέλει παραδώσει αυτά εις αστυνομικήν αρχήν εντός προθεσμίας ενός μηνός από της ισχύος του παρόντος, δυναμένης να παραταθή μέχρι δύο εισέτι μήνας, δια κοινής αποφάσεως των Υπουργών Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως, δημοσιευομένης δια της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως, παραμένει ατιμώρητος, η δε δικογραφία τίθεται δια πράξεως του Εισαγγελέως εις το αρχείον. 
 

1. Το Ν.Δ. 542/1970 «περί όπλων, εκρηκτικών υλών, εκρηκτικών μηχανημάτων και πυροτεχνημάτων» καταργείται.
2. Μέχρις εκδόσεως των υπό του παρόντος νόμου προβλεπομένων Π. Δ/των ή αποφάσεων, εφαρμόζονται αι διατάξεις των κατ' εξουσιοδότησιν του Ν.Δ. 542/1970 εκδοθέντων διαταγμάτων και αποφάσεων. 

1. Η παρ. 3 του άρθρου 82 του Ποινικού Κώδικος, ως το άρθρον τούτο αντικατεστάθη υπό του άρθρου 3 του Ν.Δ. 790/1970, αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«3. Ο καθορισμός του ποσού της μετατροπής, λαμβανομένων υπ' όψιν και των οικονομικών όρων του καταδικασθέντος, γίνεται δι' ειδικώς ητιολογημένης αποφάσεως, υπολογιζομένης μιας ημέρας φυλακίσεως προς δραχμάς διακοσίας μέχρις είκοσι χιλιάδας και μιας ημέρας κρατήσεως προς δραχμάς εκατόν μέχρι πέντε χιλιάδας».
2. Εις το άρθρον 82 του Ποιν. Κώδικος, ως τούτο αντικατεστάθη υπό του άρθρου 3 του Ν.Δ. 790/1970, προστίθεται παράγραφος υπ' αριθ. 5, έχουσα ως ακολούθως:
«5. Δια κοινών αποφάσεων των Υπουργών Δικαιοσύνης και Οικονομικών δύναται να αυξομειούνται τα εν παρ. 3 του παρόντος άρθρου προβλεπόμενα ποσά μετατροπής των στερητικών της ελευθερίας ποινών». 
 

Το άρθρον 385 του Ποινικού Κώδικος αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«Άρθρον 385 : Εκβίασις 1. Όστις, εκτός των εν άρθρω 380 περιπτώσεων, επί σκοπώ του να περιποιήση εις εαυτόν ή εις άλλον παράνομον περιουσιακόν όφελος, εξαναγκάζει τινά δια βίας ή απειλής εις πράξιν, παράλειψιν ή ανοχήν, εξ ης επέρχεται ζημία εις την περιουσίαν αυτού του εξαναγκαζομένου ή άλλου, τιμωρείται: α)κατά τα εν άρθρω 380 παρ. 1 και 2 οριζόμενα, εάν η πράξις ετελέσθη δια σωματικής βίας κατά προσώπου ή δι' απειλών ηνωμένων με επικείμενον κίνδυνον σώματος ή ζωής, β) δια φυλακίσεως τουλάχιστον δύο ετών, μη επιτρεπομένης μετατροπής και αναστολής της ποινής, εάν ο υπαίτιος μετεχειρίσθη βίαν ή απειλήν βλάβης της υπό του εξαναγκαζομένου ή άλλου ασκουμένης επιχειρήσεως, επαγγέλματος, λειτουργήματος ή άλλης δραστηριότητος ή προσεφέρθη να παράσχη ή παρέχει προστασίαν δια την αποτροπήν προκλήσεως υπό τρίτου τοιαύτης βλάβης. Δια καθείρξεως δε μέχρι δέκα ετών, εάν αι ως άνω πράξεις ετελέσθησαν υπό προσώπου διαπράττοντος κατά συνήθειαν ή κατ' επάγγελμα τοιαύτας πράξεις ή εκ των περιστάσεων αποδεικνύεται ότι ο υπαίτιος είναι ιδιαιτέρως επικίνδυνος και γ) δια φυλακίσεως τουλάχιστον τριών μηνών κατά πάσαν άλλην περίπτωσιν.
2. Αι διατάξεις του άρθρου 72 περί οίκου εργασίας έχουν και εν προκειμένω εφαρμογήν». 

Η παρ. 3 του άρθρου 249 του Κώδικος Ποινικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«3. Εις εξαιρετικάς περιπτώσεις ο ανακριτής δύναται να αναθέση την ενέργειαν ωρισμένων πράξεων εις έτερον ανακριτήν ή εις οιονδήποτε προανακριτικόν υπάλληλον της έδρας του, ειδοποιών συγχρόνως τον οικείον εισαγγελέα εφετών». 

Η παρ. 1 του άρθρου 489 του Κώδικος Ποινικής Δικονομίας, ως το άρθρον τούτο αντικατεστάθη υπό του άρθρου 18 του Ν.Δ. 1160/1972, αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«1. Ο καταδικασθείς και ο εισαγγελεύς ή δημόσιος κατήγορος δικαιούνται να ασκήσουν έφεσιν:
α)Κατά της αποφάσεως του πταισματοδικείου και του ειρηνοδικείου (άρθρον 116) εάν δι' αυτής κατεδικάσθη ο κατηγορούμενος εις κράτησιν υπέρ τας οκτώ ημέρας ή εις πρόστιμον υπερβαίνον τας δύο χιλιάδας εξακοσίας δραχμάς ή εις αποζημίωσιν ή χρηματικήν ικανοποίησιν υπέρ του πολιτικώς ενάγοντος υπερβαινούσας εν συνόλω τας πέντε χιλιάδας δραχμάς.
β) Κατά της αποφάσεως του μονομελούς πλημμελειοδικείου εάν δι' αυτής κατεδικάσθη ο κατηγορούμενος εις φυλάκισιν υπερβαίνουσαν τας τριάκοντα ημέρας ή εις χρηματικήν ποινήν υπερβαίνουσαν τας εξ χιλιάδας πεντακοσίας δραχμάς ή εάν επεδικάσθη κατ' αυτού οιαδήποτε αποζημίωσις και ικανοποίησις υπερβαίνουσα εν συνόλω τας είκοσι χιλιάδας δραχμάς ή εάν κατεδικάσθη εις ποινήν οιανδήποτε συνεπαγομένην τας εν τη επομένη περιπτώσει, υπό στοιχ. γ΄ στερήσεις και ανικανότητας ή την έκτισιν ετέρας ανασταλείσης ποινής φυλακίσεως υπερβαινούσης τας τριάκοντα ημέρας ή συνεπαγομένης τα αυτά αποτελέσματα και 
γ) Κατά της αποφάσεως του τριμελούς πλημμελειοδικείου και της αποφάσεως του εφετείου επί πλημμελήματι (άρθρον 111, αριθ. 6 και 116) εάν δι' αυτής κατεδικάσθη ο κατηγορούμενος εις ποινήν φυλακίσεως υπερβαίνουσαν τους τρεις μήνας ή εις χρηματικήν ποινήν υπερβαίνουσαν τας τριάκοντα τρεις χιλιάδας δραχμάς ή εις ποινήν οιανδήποτε συνεπαγομένην στέρησιν πολιτικών δικαιωμάτων ή την από δημοσίας, δημοτικής ή κοινοτικής υπηρεσίας έκπτωσιν ή ανικανότητα προς απόκτησιν αυτής ή εις ποινήν συνεπαγομένην την έκτισιν ετέρας ανασταλείσης ποινής τριών μηνών και επέκεινα ή συνεπαγομένην τας ανωτέρω στερήσεις και ανικανότητας ή εις αποζημίωσιν και χρηματικήν ικανοποίησιν υπέρ του πολιτικώς ενάγοντος υπερβαίνουσαν εν συνόλω τας τεσσαράκοντα χιλιάδας δραχμάς.
δ) Κατά της αποφάσεως του μονομελούς και τριμελούς δικαστηρίου ανηλίκων, δι' ης κατεδικάσθη ο ανήλικος εις περιορισμόν εντός σωφρονιστικού καταστήματος υπερβαίνοντα κατά το ελάχιστον όριον το έτος.
ε) Κατά της αποφάσεως του μονομελούς ή τριμελούς δικαστηρίου ανηλίκων δι' ης κατεδικάσθη κατά το άρθρον 130 του Ποινικού Κώδικος εις ποινήν στερητικήν της ελευθερίας μείζονα των τριών μηνών, ανήλικος, άγων μεν κατά τον χρόνον της τελέσεως της πράξεως την εφηβικήν αυτού ηλικίαν, εισαχθείς όμως εις δίκην μετά την συμπλήρωσιν του 17ου έτους. Υπό την αυτήν προϋπόθεσιν το δικαίωμα εφέσεως παρέχεται και εις τας περιπτώσεις του άρθρου 131 του Ποινικού Κώδικος». 
 

Το άρθρον 8 του Ν.Δ. 743/1970 «περί τιμωρίας των παραβατών των νόμων «περί ναρκωτικών και ουσιών προκαλουσών τοξικομανίαν ή εξάρτησιν του ατόμου, ως και περί μεταχειρίσεως των τοξικομάνων εν γένει» αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«Άρθρον 8. 1. Εάν το δικαστήριον πεισθή ότι ο υπαίτιος τινός των εν άρθροις 3 έως 6 και 7 παρ.1 αναφερομένων πράξεων οικεία βουλήσει συνετέλεσε, προ της καταδίκης αυτού ουσιωδώς εις την ανακάλυψιν και εξάρθρωσιν συμμορίας επιδιδομένης εις διάπραξιν των εν άρθροις 3 και 4 πράξεων, διατάσσει εν τη αποφάσει αυτού την αναστολήν εκτελέσεως της καταγνωσθείσης ποινής, ασχέτως συνδρομής των όρων των άρθρων 99 και 100 του Ποινικού Κώδικος, επί διάστημα δύο μέχρις είκοσιν ετών, εφαρμοζομένων κατά τα λοιπά και εν προκειμένω αναλόγως των αρθρων 101 παρ. 2 και 102 έως 104 του Ποινικού Κώδικος.
2. Εάν ο καταδικασθείς επί τινι των εν άρθροις 3 έως 6 και 7 παρ. 1 αναφερομένων πράξεων συντελέση ουσιωδώς οικεία βουλήσει εις την ανακάλυψιν και εξάρθρωσιν συμμορίας επιδιδομένης εις την διάπραξιν των εν άρθροις 3 και 4 πράξεων, απολύεται των φυλακών, υφ' όρον, μετ' απόφασιν του δικαστηρίου, εκδιδομένην τη αιτήσει του, ή τη αιτήσει της διευθύνσεως του καταστήματος εν ω ούτος κρατείται ως και τη αιτήσει του Εισαγγελέως, εφαρμοζομένων κατά τα λοιπά αναλόγως των διατάξεων των άρθρων 106 και 110 του Ποινικού Κώδικος». 

Το άρθρον 9 του Ν.Δ. 743/1970 αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«Άρθρον 9. Προς εκδίκασιν των εν άρθροις 3 και 4 αναφερομένων πράξεων αρμόδιον είναι το Πενταμελές Εφετείον. Αμα τω πέρατι της ανακρίσεως η δικογραφία υποβάλλεται υπό του Εισαγγελέως Πλημμελειοδικών εις τον Εισαγγελέα Εφετών, όστις, εάν κρίνη ότι προκύπτουν ενδείξεις και ότι δεν πρέπει να επιστρέψη ταύτην προς συμπλήρωσιν της ανακρίσεως, υποχρεούται, εφ' όσον συμφωνή ο Πρόεδρος Εφετών, να εισαγάγη την υπόθεσιν εις το ακροατήριον δι' απ' ευθείας κλήσεως, καθ' ης ουδεμία προσφυγή επιτρέπεται. Εν τη περιπτώσει ταύτη περί της διαρκείας της ισχύος του εντάλματος συλλήψεως και περί της διαρκείας της προφυλακίσεως του κατηγορουμένου αποφαίνεται δια διατάξεώς του, καθ' ης δεν χωρεί προσφυγή, ο Πρόεδρος Εφετών, περί της προσωρινής δε απολύσεως του κατηγορουμένου, το Συμβούλιον Εφετών, συντιθέμενον εκ τριών Εφετών. Εάν διετάχθη η διατήρησις της ισχύος εντάλματος συλλήψεως, ο Εισαγγελεύς των Εφετών δια διατάξεώς του, ης δεν απαιτείται τοιχοκόλλησις, διατάσσει την αναστολήν της εν τω ακροατηρίω διαδικασίας, ως προς τον φυγοδικούντα κατηγορούμενον, μέχρι προσελεύσεως ή συλλήψεως αυτού. Το ως άνω Συμβούλιον, επί πλειόνων κατηγορουμένων, είναι αρμόδιον να αποφανθή ως προς ους δεν προκύπτουν ενδείξεις ή ως προς ους δέον να κηρυχθή απαράδεκτος ή να παύση η ποινική δίωξις, χωριζομένης ως προς τούτους της υποθέσεως. Εάν ως προς τινας των κατηγορουμένων δεν επερατώθη η ανάκρισις, προβλέπεται δε βραδύτης περατώσεως, ο ανακριτής διατάσσει τον χωρισμόν δια διατάξεώς του, μη υποκειμένης εις προσφυγήν, συνεχίζει δε την ανάκρισιν ως προς τούτους, δι' ούς άμα τη περατώσει ενεργούνται τα εν τη παρούση παραγράφω ως άνω οριζόμενα». 
 

Αι παράγρ. 2 και 3 του άρθρου 97 του Ν. 1165/1918 «περί τελωνειακού Κώδικος», προστεθείσαι εις τούτον δια των άρθρων 1 και 4 του Α.Ν. 1514/1950 κυρωθέντος υπό του Ν. 1591/1950, αντικαθίστανται ως ακολούθως:
«2. Επί παραλείψεως της τηρήσεως ή επί ανακριβούς ή ατάκτου τηρήσεως των εις εκτέλεσιν των διατάξεων της παραγράφου 3 του άρθρου 88 του παρόντος καθοριζομένων διατυπώσεων, επιβάλλεται κατά των παραβατών πρόστιμον από είκοσι χιλιάδας μέχρι πεντήκοντα χιλιάδας δραχμάς, πλην αν συντρέχη περίπτωσις λαθρεμπορίας, ότε εφαρμόζονται και αι περί ταύτης διατάξεις.
3. Κατά των οπωσδήποτε συμμετασχόντων της κατά την παράγραφον 2 του άρθρου 89 του παρόντος τελωνειακής παραβάσεως και αναλόγως του βαθμού της συμμετοχής εκάστου, ασχέτως της ποινικής διώξεως αυτών, επιβάλλεται, κατά τας διατάξεις των άρθρων 100 και επ. του παρόντος, ιδιαιτέρως εις έκαστον και αλληλεγγύως πολλαπλούν τέλος από του διπλού μέχρι του δεκαπλού των βαρυνόντων το αντικείμενον ταύτης δασμών, φόρων, τελών και δικαιωμάτων, εν συνόλω δια πάντας τους συνυπαιτίους.
Προς τούτο, οι δασμοί και φόροι λογίζονται δια μεν τας περιπτώσεις του άρθρου 111 του παρόντος, εκείνοι οι οποίοι θα εφηρμόζοντο κατά την ημέραν της κατασχέσεως, εις τας λοιπάς δε περιπτώσεις οι δασμοί και φόροι οι οποίοι θα εφηρμόζοντο κατά την ημέραν της αποστολής της δικογραφίας εις την Εισαγγελικήν Αρχήν, ελλείψει δε τοιαύτης κατά την ημέραν περιελεύσεως εις ταύτην της οικείας μηνύσεως.
Εν η περιπτώσει το δεκαπλούν των ανηκόντων δασμών και λοιπών φόρων εις το αντικείμενον της λαθρεμπορίας είναι μικρότερον των είκοσι χιλιάδων δραχμών, τα επιβλητέα τέλη δύναται να καθορισθούν μέχρι του ποσού τούτου, το οποίον δύναται να αυξομειούται δια Προεδρικών Διαταγμάτων εκδιδομένων προτάσει του Υπουργού των Οικονομικών». 

Το άρθρον 102 του Νόμου 1165/1918 «περί Τελωνειακού Κώδικος», ως αντικατεστάθη υπό του άρθρου 5 του Α.Ν. 1514/1950, κυρωθέντος υπό του Ν. 1591/1950, αντικαθίστανται ως ακολούθως:
«Άρθρον 102.1. Η κατά το άρθρον 100 λαθρεμπορία τιμωρείται:
Α)Δια φυλακίσεως τουλάχιστον εξ μηνών. Εάν όμως η λαθρεμπορία έχη αντικείμενον μη σημαντικής αξίας και προς ατομικήν χρήσιν ή ανάλωσιν του υπαιτίου προωρισμένον, το ελάχιστον όριον της ποινής μειούται εις το ήμισυ.
Β) Δια φυλακίσεως τουλάχιστον ενός έτους εις τας εξής περιπτώσεις: α)εάν επράχθη καθ' υποτροπήν, β)εάν επράχθη ενόπλως ή υπό τριών ή πλειόνων, ηνωμένων, γ)εάν οι δασμοί, φόροι, τέλη ή δικαιώματα ων εστερήθη το δημόσιον, ανέρχωνται εις σημαντικόν ποσόν και δ)εάν ο υπαίτιος μετεχειρίσθη ιδιαίτερα τεχνάσματα.
Εν περιπτώσει υποτροπής ουδέποτε δύναται να επιβληθή ποινή ελαφροτέρα της πρότερον καταγνωσθείσης.
2. Επί αποπείρας επιβάλλεται η εις την τετελεσμένην λαθρεμπορίαν απειλουμένη ποινή, εις δε τους συνεργούς, δύναται να επιβληθή η κατά των αυτουργών απειλουμένη ποινή». 

Εις το υπ' αριθ. 29 της 15/28 Ιανουαρίου 1971 Β. Διάταγμα «περί κωδικοποιήσεως εις ενιαίον κείμενον των ισχυουσών διατάξεων «περί τυχηρών και μη παιγνίων», προστίθεται άρθρον, υπ' αριθ. 7Α έχον ως ακολούθως:
«Άρθρον 7 Α
Απάτη περί τα παίγνια. Ο κατ' επάγγελμα διενεργών οιονδήποτε, κατεταγμένον ή μη παίγνιον και μετερχόμενος προς εξασφάλισιν της υπέρ αυτού εκβάσεως τούτου οιασδήποτε παραπλανητικάς κατά την διεξαγωγήν του παιγνίου ενεργείας, τιμωρείται δια φυλακίσεως τουλάχιστον ενός έτους, εάν η πράξις δεν τιμωρήται βαρύτερον κατ' άλλην διάταξιν, μη επιτρεπομένης της αναστολής και της μετατροπής της ποινής». 

Το άρθρον 344 του Ποινικού Κώδικος αντικαθίσταται ως ακολούθως:
Έγκλησις
«Άρθρον 344.
Εις τας περιπτώσεις των άρθρων 336, 337, 338, 341 ως και εις τας των άρθρων 339, 342 και 343, όταν το παθόν πρόσωπον είναι θήλυ, η ποινική δίωξις χωρεί επί εγκλήσει.
Εις τας περιπτώσεις του άρθρου 341, όταν ο υπαίτιος ετέλεσε γάμον μετά της παθούσης, ποινική δίωξις χωρεί μόνον αφ' ού προηγουμένως ο γάμος κηρυχθή άκυρος». 

Το εν άρθροις 1 και 2 του Ν.1608/1950 «περί αυξήσεως των ποινών των προβλεπομένων διά τους καταχραστάς του Δημοσίου», ως ετροποποιήθη διά του Α.Ν.790/1970, ποσόν των πεντήκοντα χιλιάδων δραχμών αυξάνεται εις διακοσίας πεντήκοντα χιλιάδας δραχμάς. 

Η ισχύς των διατάξεων των άρθρων 1 έως 14 και 16 του παρόντος άρχεται μετά τριάκοντα ημέρας από της δημοσιεύσεως αυτού διά της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως, του δε άρθρ.15 και των λοιπών άρθρων από της δημοσιεύσεως τούτου διά της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως.
Ο παρών νόμος ψηφισθείς υπό της Βουλής και παρ’ Ημών σήμερον κυρωθείς, δημοσιευθήτω δια της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως και εκτελεσθήτω ως νόμος του Κράτους.

Εν Αθήναις τη 17 Δεκεμβρίου 1976
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Δ. ΤΣΑΤΣΟΣ
ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ

ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣ

Εθεωρήθη και ετέθη η μεγάλη του Κράτους σφραγίς.
Εν Αθήναις τη 18 Δεκεμβρίου 1976
Ο ΕΠΙ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΤΕΦΑΝΑΚΗΣ