Ν. 4504/1966 (ΦΕΚ 57/Α` 14.3.1966)

Τα κατά τον χρόνον της πρακτικής εκπαιδεύσεως ή εξετάσεως των µαθητών-τεχνιτών περί ων το από 3/6.6.52 Β.∆/µα «περί εκπαιδεύσεως µαθητών-τεχνιτών» επερχόµενα ατυχήµατα εις τα εργοτάξια των Κέντρων Επαγγελµατικής Μορφώσεως Εργαζοµένων ή εις τα χρησιµοποιούµενα ως τοιαύτα Ιδιωτικά ή ∆ηµόσια Συνεργεία, Εργοστάσια κλπ., τη εγκρίσει του Υπουργείου Εργασίας, λογίζονται ως εργατικά ατυχήµατα εις ότι αφορά τα έναντι του οικείου φορέως Κοινωνικής Ασφαλίσεως δικαιώµατα αυτών. 
 

1. Η τελευταία περίοδος της παραγρ. 2 του άρθρου 5 του Ν.∆. 2656/53 «περί οργανώσεως και ελέγχου της αγοράς εργασίας», αντικαθίσταται ως ακολούθως:
Εργοδότης προσλαµβάνων µισθωτόν άνευ της µεσολαβήσεως του αρµοδίου Γραφείου Ευρέσεως Εργασίας υποχρεούται εις την καταβολήν προστίµου περιερχοµένου εις ΟΑΑΑ, ίσου δε προς τας αποδοχάς ενός µηνός διά τους επί µηνιαίω µισθώ ή επί ποσοστοίς αµειβοµένους, ή 25 ηµεροµισθίων διά τους επί ηµεροµισθίω ή κατά µονάδα εργασίας αµειβοµένους, ανεξαρτήτως χρόνου προσλήψεως του µισθωτού.
Το πρόστιµον τούτο βεβαιούται υπό του αρµοδίου Γραφείου Ευρέσεως Εργασίας και εισπράττεται κατά τας περί εισπράξεως των πόρων του ΟΟΑΑ διατάξεις.
Κατά της βεβαιωτικής του προστίµου πράξεως επιτρέπεται η άσκησις ενστάσεως εντός ανατρεπτικής προθεσµίας 30 ηµερών, από της κοινοποιήσεως, ενώπιον της συµβουλευτικής επιτροπής του αρµόδιου Γραφείου Ευρέσεως Εργασίας.
Τα πρόστιµα ταύτα µετά γνώµην των ως άνω Επιτροπών δύνανται να µειώνονται µέχρι το 25% του συνολικώς βεβαιωθέντος ποσού δι’αποφάσεων του Υπουργού Εργασίας, ή του αρµοδίου Νοµάρχου δια τάς εκτός της τέως ∆ιοικήσεως Πρωτευούσης περιφερείας.
2. Αι πάσης φύσεως δαπάναι λειτουργίας απάντων των εν ∆υτική Γερµανία «Ελληνικών Εργατικών Σπιτιών», βαρύνουν τον Οργανισµών Απασχολήσεως και Ασφαλίσεως Ανεργίας (ΟΑΑΑ).
3. Κυρούται η υπ'αριθ.20711/3937 από 13 Μαρτίου 1964 απόφασις των Υπουργών Εργασίας και Εθνικής Παιδείας και Θρησκευµάτων περί καταβολής εκτάκτου οικονοµικής ενισχύσεως εις τους λόγω του θανάτου του Βασιλέως Παύλου µη εργασθέντας ηθοποιούς, τεχνίτας και µουσικούς θεάτρου, έχουσα ούτω:
Έχοντες υπ’όψιν:
1) Την δηµιουργηθείσαν κατάστασιν των εργαζοµένων είς τα Θέατρα κατόπιν του επισυµβάντος θανάτου της Α.Μ. του Βασιλέως Παύλου και της µαταιώσεως των παραστάσεων των Θεάτρων, το γεγονός ότι είς αυτά εργαζόµενοι παρέµειναν άνεργοι εξ ανωτέρας βίας, ως και το γεγονός ότι εξ ουδεµίας περιπτώσεως προβλέπεται η επιδότησις τούτων κατά τας ηµέρας της υποχρεωτικής αυτών αργίας, και
2) Το από 10.3.64 υπόµνηµα Σωµατείου Ελλήνων Ηθοποιών, αποφασίζοµεν: «Όπως εις τους εκ της ανωτέρω αιτίας καταστάντας ανέργους ηθοποιούς τεχνίτας Θεάτρου και µουσικούς, επί τω σκοπώ αντιµετωπίσεως των βιωτικών αυτών αναγκών καταβληθή έκτακτος οικονοµική ενίσχυσις υπό τους κάτωθι όρους και τας προϋποθέσεις:
1) Της εκτάκτου ταύτης οικονοµικής ενισχύσεως δικαιούνται άπαντες οι ηθοποιοί, τεχνίται, µουσικοί, κλπ. Μετέχοντες εις Θιάσους εν λειτουργία κατά την τρέχουσαν χειµερινήν περίοδον εν Αθήναις, Πειραιεί και Θες/νίκη, των οποίων τα συµβόλαια έχουσι κατατεθή εις την Επιτροπήν Αδείας ασκήσεως επαγγέλµατος ηθοποιού ή περιλαµβάνονται τα ονόµατα αυτών εις την κατά τον προηγούµενον µήνα κατατεθείσαν κατάστασιν εις το Ταµείον Συντάξεως Ηθοποιών.
2) Οι εν ταις Επαρχίαις εργαζόµενοι ηθοποιοί µεταξύ της 6-12 Μαρτίου ε.ε. θέλουσι τύχει της δια της παρούσης οριζοµένης οικονοµικής ενισχύσεως εφ΄όσον προσκοµίσουν βεβαίωσιν Αστυνοµικής Αρχής της πόλεως εις ην ευρίσκοντο κατά τας ως άνω ηµεροµηνίας και ότι επρογραµµάτισαν παραστάσεις.
3) Η εις έκαστον δικαιούχον καταβληθησοµέν η οικονοµική ενίσχυσις θέλει ισούται προς την αντίστοιχον αποζηµίωσιν ην ούτος εδικαιούτο λαµβάνειν παρά του εργοδότου του και ήτις επ΄ουδενί λόγω επιτρέπεται να είναι ανωτέρα των 330 δρχ. µετά την αφαίρεσιν των υπέρ του Ταµείου Συντάξεως Ηθοποιών κρατήσεων.
4) Ως ηµεροµηνίαι καθ΄ας δικαιούνται εισπράξεως οικονοµικής ενισχύσεως αι δια της παρούσης οριζόµεναι κατηγορίαι είναι η 6η, 7η, 8η, 10η, 11η και 12η Μαρτίου 1964.
5) Της δια της παρούσης οριζοµένης οικονοµικής ενισχύσεως εξαιρείται το οιοδήποτε προσωπικόν των θιάσων εκείνων οίτινες έδωσαν παραστάσεις κατά την 6ην Μαρτίου 1964 υπέρ της Εργατικής Εστίας.
6) Το ποσόν των δρχ. όπερ θέλει διατεθή δια την αντιµετώπισιν της δια της παρούσης προβλεποµένης οικονοµικής ενισχύσεως θέλει καταβληθή παρά του Ταµείου Εργασίας Ηθοποιών και µέσω των υπηρεσιών αυτού, πάντως εν ουδεµιά περιπτώσει επιτρέπεται να είναι ανώτερον του ποσού του ενός εκατοµµυρίου (1.000.000) δρχ. εφ΄όσον δε το απαιτηθησόµενον ποσόν είναι ανώτερον του δια της παρούσης εγκρινοµένου θέλει γίνει ανάλογος µείωσις δια τα ηµεροµίσθια εκείνα, άτινα είναι ανώτερα των 100 δρχ.
Η παρούσα κυρωθήσεται νοµοθετικώς.

Οι Υπουργοί
Επί της Εργασίας
Γ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ
Επί της Εθν. Παιδείας & Θρησκευµάτων
Λ. ΑΚΡΙΤΑΣ

4. Κυρούνται αφ'ης ίσχυσαν αι υπ'αριθ.92780/13605/12.10.64 και 36687/10599/18.4.65 αποφάσεις του Υπουργού Εργασίας εκδοθείσαι βάσει του Νοµ.4346/54 και του Β.∆. 613/64, «περί προκηρύξεως διαγωνισµού προς πλήρωσιν κενών θέσεων των εν ∆υτική Γερµανία Ελληνικών Υπηρεσιών του Υπουργείου Εργασίας, έχουσαι ούτω:
α) Έχοντες υπ’όψιν:
1)Τας διατάξεις του Ν. 4346/64, «περί οργανώσεως υπηρεσιών προστασίας και εξυπηρετήσεως των εν Γερµανία εργαζοµένων ελλήνων και άλλων τινών περί Οργανισµών Κοινωνικής Πολιτικής διατάξεων» (ΦΕΚ 113/10.7.64 τ. Α΄) ως και τας διατάξεις του κατ’εφαρµογήν τούτου εκδοθέντως Ν.∆/τος υπ’αριθ. 613/64 (ΦΕΚ 173 της 9.10.1964 τ. Α΄).
2) Τας διατάξεις του άρθρου 22 παρ.3 του Ν. 1811/51 «περί καταστάσεως ∆ηµοσίων υπαλλήλων Ν.Π.∆.∆.», και
3) Τας ανάγκας της υπηρεσίας αποφασίζοµεν:
Εγκρίνοµεν όπως το ταχύτερον προκηρυχθή διαγωνισµός δια τον καταρτισµόν πίνακος σειράς επιτυχίας προς πλήρωσιν των κατά τας ανάγκας της Υπηρεσίας υπό του ως άνω ∆/τος προβλεποµένων θέσεων και συµφώνως προς το άρθρον 16 αυτού.
Ο ΟΑΑΑ εντέλλεται όπως προβή το ταχύτερον δυνατόν εις τας ενδεδειγµένας ενεργείας, εγκρίνοντες άµα και την προς τούτο απαιτουµένην δαπάνην.

Ο Υπουργός
Γ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ

α) Κατόπιν της µη πληρώσεως απασών των θέσεων των εν ∆υτική Γερµανία υπηρεσιών ηµών, λόγω του µικρού αριθµού των επιτυχόντων εις τον διαγωνισµόν της 25.11.64, παρακαλούµεν όπως προβήτε το ταχύτερον εις νέαν προκήρυξιν διαγωνισµού καταρτίσεως πινάκων προς πλήρωσιν των κενών θέσεων αυτού του Κλάδου των Εποπτών της Α΄ Κατηγορίας και β) των κλάδων βοηθών Εποπτών, γραφέων και δακτυλογράφων της β΄ κατηγορίας του Προσωπικού του καθ΄ηµάς Οργανισµού κατά τα εν τω υπ΄αριθµ.613/64 Β.∆/γµατι οριζόµενα.

Ο Υπουργός
Γ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ

5. Η υπό των διατάξεων της παρ.1 (εδάφ. α-β) του άρθρου 3 Ν.∆.3868/59, «περί συστάσεως ∆ιανεµητικού Λογαριασµού Οικογενειακών Επιδοµάτων Μισθωτών και άλλων τινών διατάξεων» προβλεποµένη εισφορά εργοδοτών και µισθωτών, υπολογίζεται επί του συνόλου των εις τους τελευταίους καταβαλλοµένων αποδοχών, εφαρµοζοµένων αναλόγως των διατάξεων του Α.Ν. 1846/51 «περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων». Εισφοραί καταβληθείσαι µέχρι της ισχύος του παρόντος Νόµου, βάσει υπολογισµού κατά τα εν τη προηγουµένη παραγράφω οριζόµενα, λογίζονται ως νοµίµως εισπραχθείσαι. 

1. Αι διατάξεις του δεύτερου εδαφίου του άρθρου 1 του Α.Ν. 552/45 «περί τροποποιήσεως του Ν. 3711/1928 περί καταστατικού Χάρτου του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού κλπ.» αντικαθίσταται δια των εποµένων:
«1. Εκ των διατάξεων της ισχυούσης εκάστοτε εργατικής νοµοθεσίας εφαρµόζονται επί των παρά του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού απασχολουµένωνµισθωτών αι τοιαύται περί καταγγελίας της συµβάσεως εργασίας, χορηγήσεως κατ΄έτος αδείας µετ΄αποδοχών, παροχής δώρων, περί χρονικών ορίων εργασίας, εβδοµαδιαίας αναπαύσεως, αµοιβής υπερωριών, αµοιβής νυκτερινής εργασίας και τοιαύτης κατά Κυριακάς και εορτάς, αποζηµιώσεως δι΄ υπηρεσίαν εκτός έδρας, ως και αι τοιαύται περί κοινωνικής ασφαλείας.
2.Κατά την αληθή έννοιαν του άρθρου 42 του Ν.3239/55 «περί τρόπου ρυθµίσεως των Συλλογικών ∆ιαφορών Εργασίας κλπ.», επί των παρά του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού απασχολουµένων µισθωτών έχουσιν εφαρµογήν µόνον αι εθνικαί γενικαί συλλογικαί συµβάσεις ή αι οµοίας εκτάσεως διαιτητικαί αποφάσεις και αι ειδικαί τοιαύται, αφορώσαι αποκλειστικώς εις την αµοιβήν και λοιπούς όρους εργασίας του προσωπικού του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού».
2. Αι πάσης φύσεως αποδοχαί του προσκαίρου υπαλληλικού και εργατοτεχνική προσωπικού της παρά τω Υπουργείω Γεωργίας Υπηρεσίας Εγγείων Βελτιώσεων (ΥΕΒ) καθορίζονται εφ' εξής δι'ειδικών συλλογικών συµβάσεων εργασίας συναπτοµένων κατά την διαδικασίαν του Νοµ.3239/55, ή οµοίας εκτάσεως αποφάσεως διαιτησίας.
Η παρ. 5 του άρθρου 32 του Ν.∆.3881/58 «περί έργων εγγείων βελτιώσεων καταργείται. Αι µέχρι της δηµοσιεύσεως του παρόντος εφαρµοζόµεναι επί των αυτών µισθωτών διατάξεις, περί αποδοχών, εξακολουθούν ισχύουσαι µέχρι της κατ' ανωτέρω τροποποιήσεως ή καταργήσεως των.
3. Αι διατάξεις της παρ.3 του άρθρου 3 του Α.Ν. 381/1936 «περί τροποποιήσεως και συµπληρώσεως των Ν. 5167, 5944 κλπ.», επεκτείνονται και επί των ενεργουµένων παρά των µυλεργατών φορτ/τών εργασιών φορτοεκφορτώσεως εντός του περιβόλου των κυλινδροµύλων Θεσσαλονίκης, των υπ' αυτής προβλεποµένων αποφάσεων εκδιδοµένων απ' ευθείας υπό των Υπουργών Εργασίας και Εµπορίου.
4. Κυρούνται αφ'ης ίσχυσαν: α) Αι υπ'αριθ.60816/4676/62 και 100208/6475/63 αποφάσεις των Υπουργών Εργασίας και Εµπορικής Ναυτιλίας (ΦΕΚ 283/Β 14.8.1962 και 564/Β 19.12.63) και
β) Η υπ'αριθ.58378/5347/51 απόφασις των αυτών Υπουργών, έχουσα ούτω:
Έχοντες υπ’όψει:
1)Τας διατάξεις του άρθρου 2 του Νόµου 1473/1950 «περί τροποποιήσεως και συµπληρώσεως των περί φορτοεκφορτωτικών εργασιών των Λιµένων ισχυουσών διατάξεων.
2)Το δια της υπ’αριθ. 986/23.10.51 αναφοράς του Γραφείου Εργασίας Λιµένος Θεσσαλονίκης υποβληθέν ηµίν αντίγραφον πρακτικών συνεδριάσεως της Επιτροπής ρυθµίσεως Φορτοεκφορτώσεων Λιµένος τούτου υπ’αριθ. 642/19.10.51 «περί διαθέσεως της δυνάµει της υπ’αριθ. 24081/81/51 αποφάσεως Γενικού ∆ιοικητού Βορ. Ελλάδος θεσπιθείσης ειδικής προσαυξήσεως των φορτοεκφορτωτικών τιµολογίων υπέρ Οικοδοµικού Συνεταιρισµού των φορτοεκφορτωτών Λιµένος Θεσσαλονίκης και εισπράξεως ταύτης παρά του οικείου Γ.Ε.Λ.Θ., αποφασίζοµεν:
Εγκρίνοµεν την εν τω ανωτέρω πρακτικώ της Επιτροπής ρυθµίσεως Φορτοεκφορτώσεων Λιµένος Θεσσαλονίκης ληφθείσαν απόφασιν, ως έχει.

Οι Υπουργοί
Εργασίας Εµπ. Ναυτιλίας
Γ. ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ Ν. ΚΡΑΣΑ∆ΑΚΗΣ

Ποσά καταβληθέντα υπό φορτωτών παραληπτών ή εργολάβων µεταφορών του Λιµένος Θεσσαλονίκης κατ'εφαρµογήν των κυρουµένων ως άνω αποφάσεως και περιελθόντα εις τον Οικοδοµικόν Συνεταιρισµόν Φορτοεκφορτωτών Λιµένος Θεσσαλονίκης «ο Αγιος Κωσταντίνος» θεωρούνται ως καλώς καταβληθέντα και δεν δύναται να αναζητηθώσιν.
5. Παρ'εκάστη Επιτροπή Ρυθµίσεως Φορτοεκφορτώσεων συνιστάται λογαριασµός καταβολής κατ'έτος αποδοχών και επιδόµατος εις τους εις άδειαν απερχοµένους εργάτας φορτοεκφορτωτάς, εργάτας κοµιστικής υπηρεσίας, τελωνείων, αρχιεργάτας, σηµειωτας και φύλακας εµπορευµάτων.
Πόροι των λογαριασµών του προηγουµένου εδαφίου ορίζονται οι θεσπισθέντες τοιούτοι δια του άρθρου 4 του υπ’αριθ. 625/64 Β.∆. «περί συστάσεως λογαριασµού αδειών φορτοεκφορτωτών ως ετεροποιηθή δια του από 29.4.64 Β.∆. (ΦΕΚ 175, τεύχος Α΄ της 10.1.1964) και του υπ’αριθ. 1059) 65 Β.∆.
Αι προϋποθέσεις διά την θεµελίωσιν δικαιώµατος λήψεως αδείας, η διάρκεια αυτής, το καταβλητέον ποσόν αποδοχών και επιδοµάτος, ο τρόπος και ο χρόνος χορηγήσεως της αδείας, ο τρόπος διοικήσεως, εποπτείας, ελέγχου βεβαιώσεως, εισπράξεως και καταθέσεως των πόρων, αι δαπάναι διοικήσεως και λειτουργίας εκάστου λογαριασµού, ως και πάσα αναγκαία λεπτοµέρεια διά την απρόσκοπτον εκπλήρωσιν του σκοπού αυτού, καθορίζονται διά κανονισµών συντασσοµένων υπό της αρµοδίας Επιτροπής Ρυθµίσεως Φορτοεκφορτώσεων και υποκειµένων εις την έγκρισιν του Υπουργού Εργασίας, δυναµένου να τροποποιή τούτους.
Ο δυνάµει του υπ'αριθ.815/62 Β.∆/τος, ως τούτο ετροποποιήθη και συνεπληρώθη διά του υπ'αριθ.625/64 Β.∆/τος συσταθείς παρά τη Εργατική Εστία Ειδικός Λογαριασµός χορηγήσεως κατ'έτος αδειών µετ'αποδοχών εις τους εργάτας φορτοεκφορτωτάς "καταργείται, τα αποµένοντα δε µετά την αφαίρεσιν των µέχρι της χρονολογίας ταύτης εξόδων του αποθεµατικά τούτου επιστρέφονται εις τας αρµοδίας Επιτροπάς ρυθµίσεως φορτοεκφορώσεων και κατατίθενται παρ' αυτών επ' ονόµατι των κατ' εφαρµογήν του παρόντος συνιστωµένων Λογαριασµών. ∆ιά τας παραβάσεις των ορισµών του παρόντος άρθρου και των εις εκτέλεσιν τούτων εκδιδοµένων Υπουργικών αποφάσεων, διωκοµένας επί τη εγκλήσει των Προέδρων των Επιτροπών ρυθµίσεως Φορτοεκφορτώσεων εφαρµόζονται αι διατάξεις της παρ. 7 του άρθρου 5 του Ν. 539/45 «περί χορηγήσεως κατ' έτος εις τους µισθωτούς αδειών µετ' αποδοχών».
6. ∆ι' αποφάσεων των Υπουργών Εργασίας και Εµπορικής Ναυτιλίας, εκδιδοµένων µετά γνώµην των αρµοδίων Επιτροπών ρυθµίσεως φορτ/σεων δύνανται να συγχωνεύωνται αι εις παραλιακάς πόλεις υφιστάµενοι διακεκριµέναι κατηγορίαι φορτ/τών λιµένος και τοιούτων ξηράς εις ενιαίαν κατηγορίαν.
Εν τη περιπτώσει ταύτη ενοποιούνται κατά την αυτήν ως άνω διαδικασίαν και τα τυχόν υφιστάµενα διακεκριµένα κεφάλαια αποζηµιώσεως φορτ/τών (ΚΑΦ) των συγχωνευοµένων κατηγοριών, αρµοδία δε, διά την κατά τας κειµένας διατάξεις, ρύθµισιν των εργασιακών θεµάτων της ενιαίας κατηγορίας και διοίκησιν και διαχείρισιν του ενιαίου ΚΑΦ καθίσταται η Επιτροπή ρυθµίσεως Φορτοεκφορτώσεων λιµένος.
7. Εν παραγρ. 1 του άρθρου 9 του Ν.∆. 1254/1949 «περί τροποποιήσεως και συµπληρώσεως ενίων διατάξεων των περί φορτ/σεων Νόµων» και µετά τας λέξεις «είς έτερας πόλεις», προστίθεται η φράσις «∆ήµους ή Κοινότητας εφ’όσον η ετήσια εις τόννους φορτ/τική κίνησις εκάστης είναι ανωτέρα των 25.000 τόννων».
Προκειµένου περί Κοινοτήτων η επέκτασις ενεργείται δια Β.∆/τος εκδιδοµένου επί τη προτάσει των Υπουργών Οικονοµικών, Εσωτερικών, Εµπορίου και Εργασίας µετ’έκθεσιν του αρµοδίου Νοµάρχου και γνωµοδότησιν του αρµοδίου τµήµατος του Ε.Γ.Σ.Κ.Π.
8. Αι, κατ'εξουσιοδότησιν του Α.Ν. 28/44 εκδοθείσαι και εν ισχύι τελούσαι εις την υπόλοιπον χώραν Υπουργικαί αποφάσεις, εφ'όσον επί των δι'αυτών ρυθµιζοµένων αντικειµένων δεν εξεδόθη, βάσει του Νοµ.547/48 και της υπ'αριθ.23 προκηρύξεως της τέως Στρατιωτικής ∆ιοικήσεως ∆ωδεκανήσου, απόφασις του τέως Γενικού ∆ιοικητικού ∆ωδεκανήσου ισχύουσα µέχρι και σήµερον, ή δεν υφίσταται σχετική συλλογική σύµβασις ή απόφασις διαιτησίας εισάγονται, και εν ∆ωδεκανήσω από της ισχύος του παρόντος Νόµου.
9. Εις το άρθρον 5 του Ν. 4345/64 «περί συντάξεως Σχεδίου Κώδικος Εργασίας» προστίθεται παράγραφος έχουσα ούτω:
Εις τον Ειδικόν Λογαριασµόν του Εθνικού Γνωµοδοτικού Συµβουλίου Κοινωνικής Πολιτικής µεταφέρεται και το 40% του κατά την ισχύν του παρόντος παρά τη Εθνική Τραπέζη της Ελλάδος αποθεµατικού του Λογαριασµού Βελτιώσεως Κοινωνικής Ασφαλίσεως.
10. Κυρούται, έχουσα ισχύν Νόµου, η από 24 Ιανουαρίου 1966 ειδική συλλογική σύµβασις εργασίας «περί αυξήσεως των αποδοχών του προσωπικού εξωτερικής υπηρεσίας της Η.Ε.Μ.», ως αύτη εδηµοσιεύθη διά της υπ'αριθ.8371/29.1.1966 αποφάσεως του Υπουργού Εργασίας, εις το υπ'αριθ.52 ΦΕΚ της 31.1.1966.
11. Εν περιπτώσει αναγκαστικού πλειστηριασµού κινητών ή ακινήτων της εν Αθήναις εδρευούσης Ανωνύµου Εταιρείας Βιοµηχανίας Υφασµάτων "ΥΦΑΝΕΤ" βαρυνοµένων δι'ενεχύρου ή υποθήκης, αι απαιτήσεις αι απολαύουσαι γενικού ή ειδικού προνοµίου κατατάξεως κατατάσσονται προ των εµπραγµάτων ησφαλισµένων δανειστών της άνω εταιρείας µέχρι του 1/3 του διανεµητέου εις τους πιστώτας ποσού µετά την αφαίρεσιν εκ του εκπλειστηριάσµατος του φόρου µεταβιβάσεως ως και των εξόδων εκτελέσεως. Απαιτήσεις εκµισθών υπαλλήλων και ηµεροµισθίων των εργατών της άνω Εταιρείας ως και αποζηµιώσεις του Ν.2112 και Β.∆. της 16/18.7.20 και εν γένει απαιτήσεις εξ αµοιβής εξηρτηµένης γένει απαιτήσεις εξ αµοιβής εξηρτηµένης εργασίας, µετά τυχόν βάσει των απαιτήσεων τούτων επιδικασθεισών διά δικαστικών αποφάσεων δικαστικών εξόδων, γεννηθείσαι από 1ης Μαΐου 1963 µέχρι της ηµέρας της διενεργείας του πλειστηριασµού, κατατάσσονται προνοµιακώς προ πάσης οιασδήποτε άλλης απαιτήσεως, περαιτέρω δε η κατάταξις, ενεργείται κατά την σειράν του προνοµίου εκάστης απαιτήσεως, εάν δε τινές τούτων είναι ισοβάθµιοι, τότε εν ανεπαρκεία του 1/3 κατατάσσονται αύται συµµέτρως. Επί του υπολοίπου του εκπλειστηριάσµατος κατατάσσονται αι εµπραγµάτως ησφαλισµέναι απαιτήσεις κατά την σειράν εκάστης επί δε του µετά την ικανοποίησιν τούτου εναποµένοντος
υπολοίπου κατατάσσονται αι µη ικανοποιηθείσαι εκ του 1/3 του εκπλειστηριάσµατος ως άνω προνοµιακαί απαιτήσεις, κατά τα ανωτέρω και µετά ταύτα αι εγχειρόγραφοι απαιτήσεις, συµµέτρως.
12. ∆ι' αποφάσεων του Υπουργού Εργασίας εκδιδοµένων µετά γνωµοδότησιν του Τµήµατος ∆ιακονισµού Εργασίας του Εθνικού Γνωµοδοτικού Συµβουλίου Κοινωνικής Πολιτικής και δηµοσιευοµένων διά της Εφηµερίδος της Κυβερνήσεως δύναται να εξασφαλίζηται εβδοµαδιαία ανάπαυσις διά πάντα µισθωτόν, µη απολαύοντα ή απολαυόντα µερικώς ταύτης κατά µίαν ηµέραν της εβδοµάδος,µη αποκλειοµένης της Κυριακής, περιλαµβάνουσαν ουχί ολιγωτέρας των 24 συνεχών ωρών.
13. Εις το άρθρον 9 του Π.∆/τος της 8/14 Μαρτίου 1930, «περί κωδικοποιήσεως των νόµων περί Κυριακής Αναπαύσεως», προστίθεται παράγραφος 6 έχουσα ούτω:
«6. Μετ΄ άδειαν της αρµοδίας Επιθεωρήσεως Εργασίας, αι εργασίαι παραλαβής και διανοµής ξένου τύπου».
14. Το άρθρο 5 του Ν. ∆ΚΘ/1912 περί εργασίας γυναικών και ανηλίκων και του άρθρου 9 του από 14.8/26.8.1913 Β.∆./τος, περί εκτελέσεως του Ν. ∆ΚΘ κ.λ.π., καταργείται ως προς τας γυναίκας.
15.Εις το τέλος της παρ. 1 του άρθρου 4 του Α.Ν. 539/45 «περί χορηγήσεως κατ΄ έτος εις τους µισθωτούς αδειών µετ΄ αποδοχών» προστίθεται εδάφιον έχον ούτω:
Η κατά τα ανωτέρω απαιτουµένη αίτησις σκοπεί µόνον εις τον προσδιορισµόν των χρονικών ορίων, εντός των οποίων υφίσταται υποχρέωσις διά την χορήγησιν της αδείας και δεν αποτελεί τυπικήν προϋπόθεσιν διά την υπό του µισθωτού, κατά τας διατάξεις του παρόντος νόµου, άσκησιν του εις άδειαν µετ΄ αποδοχών δικαιώµατος αυτού, του εργοδότου υποχρεουµένου όπως προ της λήξεως του ηµερολογιακού έτους, παράσχη την άδειαν έστω και εάν δεν εζητήθη αύτη υπό του µισθωτού.
16. Οι επί σχέσει εργασίας του ιδιωτικού δικαίου απασχολούµενοι, παρ' οιωδήποτε εργοδότη µισθωτοί δικαιούνται κατ'έτος επιδόµατος αδείας, ίσου προς το σύνολον των αποδοχών των υπό του Α.Ν. 539/45 ή άλλων διατάξεων καθοριζοµένων ηµερών αδείας αναπαύσεως µετ' αποδοχών, ων δικαιούται έκαστος µισθωτός, υπό τον περιορισµόν ότι το επίδοµα τούτο δεν δύναται να υπερβαίνη τας αποδοχάς ενός 15ηµέρου, διά τους επί µηνιαίω µισθώ αµειβοµένους, των 13 δε εργασίµων ηµερών, διά τους επί ηµεροµισθίω ή κατά µονάδα εργασίας ή επί ποσοστοίς ή κατ'άλλον τρόπον αµειβοµένους µισθωτούς.
Το ως άνω επίδοµα καταβάλλεται οµού µετά των αποδοχών της αδείας αναπαύσεως της αδείας αναπαύσεως του µισθωτού.
Εις περίπτωσιν καταγγελίας της συµβάσεως εργασίας, άνευ πταίσµατος του µισθωτού, πριν ούτος συµπληρώσει, παρά των αυτώ εργοδότη δωδεκάµηνον συνεχή απασχόλησιν, αφ'ης προσελήφθη, ή αφ'ης έλαβε το επίδοµα του προηγουµένου έτους, δικαιούται µέρους του ως άνω επιδόµατος αναλόγου προς τον χρόνον της εργασιακής σχέσεως, ήτις διέρρευσεν, από της προσλήψεως ή από της λήψεως του προηγουµένου επιδόµατος, µέχρι της ηµέρας λύσεως της συµβάσεως εργασίας.
17. Κυρούνται, έχουσαι ισχύν Νόµου, διά το χρονικόν διάστηµα από 1.1.1964 µέχρι της ενάρξεως ισχύος του παρόντος Νόµου, αι διατάξεις της παρ.ΙΙΙ της υπ' αριθ.10/1964 αποφάσεως του ∆.∆.∆.∆. Αθηνών, κηρυχθεί ίσης εκτελεστής διά της υπ' αριθ.33182/1964 αποφάσεως του Υπουργού Εργασίας, ως αύτη εδηµοσιεύθη εις το υπ' αριθ.145 ΦΕΚ τεύχος Β της 23.4.1964. 
 

(Κατάργηση άρθρου  3§3,5,6,7: §ΙΑ.7.9, Ν. 4093/2012)

Εις το τέλος της παρ. 1 του άρθρου 4 του Α.Ν. 539/45 «περί χορηγήσεως κατ΄ έτος εις τους µισθωτούς αδειών µετ΄ αποδοχών» προστίθεται εδάφιον έχον ούτω:
Η κατά τα ανωτέρω απαιτουµένη αίτησις σκοπεί µόνον εις τον προσδιορισµόν των χρονικών ορίων, εντός των οποίων υφίσταται υποχρέωσις διά την χορήγησιν της αδείας και δεν αποτελεί τυπικήν προϋπόθεσιν διά την υπό του µισθωτού, κατά τας διατάξεις του παρόντος νόµου, άσκησιν του εις άδειαν µετ΄ αποδοχών δικαιώµατος αυτού, του εργοδότου υποχρεουµένου όπως προ της λήξεως του ηµερολογιακού έτους, παράσχη την άδειαν έστω και εάν δεν εζητήθη αύτη υπό του µισθωτού. 
 

1.Εις το άρθρον 2 του Α.Ν. 1803/51, περί προστασίας των συνδικαλιστικών στελεχών, προστίθεται παράγραφος 3, έχουσα ούτω :
«3. Τα µέλη της Γραµµατείας της Εκτελεστικής Επιτροπής της Γ.Σ.Ε.Ε., τα εκλεγόµενα υπό αιρετής διοικήσεως τα συνδεόµενα διά σχέσεως εξηρτηµένης εργασίας, µεθ΄ οιουδήποτε εργοδότου, εφ΄ όσον απέχουν της εργασίας των, κατά την διάρκειαν της θητείας των, θεωρούνται ως τελούντα εν αδεία άνευ αποδοχών.
Άπας ο κατά τ΄ ανωτέρω χρόνος αποχής της εργασίας των, λογίζεται ως χρόνος πραγµατικής υπηρεσίας διά πάντα τα εκ της εργασιακής σχέσεως δικαιώµατά των, πλην του δικαιώµατος λήψεως αποδοχών διά τον χρόνον τούτον και δεν απολύονται κατά την διάρκειαν της θητείας των και εν έτος µετ΄ αυτήν, ει µη µόνον διά σπουδαίον λόγον εκ των εν αρθρ. 2 § 1, εδάφ. α, β, γ και ε, αναφεροµένων, κατά την διαδικασίαν του άρθρου 3, του παρόντος, συνεχιζοµένης της ασφαλίσεως των άνω προσώπων εις τους οικείους ασφαλιστικούς Οργανισµούς, των σχετικών εισφορών υπολογιζοµένων επί των αποδοχών του τελευταίου µηνός απασχολήσεως και βαρυνουσών (εργοδότου και µισθωτού) την Γ.Σ.Ε.Ε.».
2. Όπου κατά τας διατάξεις της κειµένης νοµοθεσίας, η καθιέρωσις ολοκληρωτικής ή µερικής Κυριακής αργίας ή εορτασίµων ηµερών ή ηµέρας εβδοµαδιαίας αναπαύσεως δι' εργοδότας ή µισθωτούς, επιβάλλεται δια ∆/τος εφεξής αρκεί απόφασις του Υπουργού Εργασίας δηµοσιευοµένη δια της Εφηµερίδος της Κυβερνήσεως.
∆ια την έκδοσιν των κατά την προηγουµένην παράγραφον αποφάσεων του Υπουργού Εργασίας τηρείται η κατά τας κειµένας διατάξεις καθιερωµένη διαδικασία και η υποβολή των δι' εκάστην περίπτωσιν προβλεποµένων στοιχείων από της εκδόσεως δε των αποφάσεων τούτων καταργούνται τα αντιστοίχου περιεχοµένου, τυχόν, ισχύοντα Β.∆/τα.
3. ∆ια Β.∆/των, εφ' άπαξ εκδοθησοµένων επί τη προτάσει του Υπουργού Εργασίας εντός εξαµήνου από της δηµοσιεύσεως του παρόντος δύναται να κωδικοποιηθούν, τροποποιηθούν, συµπληρωθούν, ή καταργηθούν αι κείµεναι διατάξεις, Νόµων και Β.∆/των α) περί χρονικών ορίων εργασίας και λειτουργίας καταστηµάτων, Γραφείων κλπ/ και β) περί εβδοµαδιαίας και Κυριακής αναπαύσεως και ηµερών αργίας, αι αναφερόµεναι εις τα πλαίσια (έννοια, συνέπειαι, καθ' υποκείµενα και κατά τόπον έκτασις µετά των τυχόν εξαιρέσεων) τας προυποθέσεις, την διαδικασίαν και τας συνεπείας επεκτάσεως ή εξαιρέσεως.
4. Η σχέσις εργασίας των κατά τας διατάξεις του Ν.6321/34 «περί συνεργείων του κατά θάλασσαν στρατού» προσλαµβανοµένων ή υπηρετούντων ήδη εργατοτεχνιτών µετά του δηµοσίου θεωρείται σχέσις εργασίας ιδιωτικού δικαίου και επ'αύτης έχουν εφαρµογήν,από της ισχύος του παρόντος, πάσαι αι κείµεναι διατάξεις της εργατικής εν γένει νοµοθεσίας. 
5. Εις το τέλος του άρθρ. 14 του Ν.∆. 2963/54 «περί ιδρύσεως Αυτονόµου Οργανισµού Εργατικής Κατοικίας» προστίθεται παραγρ. 12 έχουσα ούτω:
«12. Αι διατάξεις των παρ. 1 και 2 του άρθρου 5 του Ν.∆. 3915/58 περί χορηγήσεως δανείων υπό του Ταµείου Παρακαταθηκών και ∆ανείων διά την ανέγερσιν και διασκευήν Ξενοδοχείων κλπ., ισχύουσιν, εφαρµοζόµεναι αναλόγως, και επί ακινήτων εφ΄ ών εγγράφεται υποθήκη υπέρ του ΟΕΚ προς εξασφάλισιν χορηγουµένων παρ΄ αυτού δανείων αυτοστεγάσεως, διατιθεµένων εξ ολοκλήρου διά την ανέγερσιν νέας οικοδοµής ή την αγοράν οικίας ή διαµερίσµατος ή την βελτίωσιν, διαρρύθµισιν ή επισκευήν οικίας, εφ΄ όσον κατά την εγγραφήν της υπέρ του Αυτονόµου Οργανισµού Εργατικής Κατοικίας υποθήκης δεν έχει καταχωρηθή εις το βιβλίον διεκδικήσεων αγωγή διεκδικητική ή άλλο ένδικον µέσον κατά του καθ΄ ού ενεγράφη η υποθήκη οφειλέτου ή του αµέσου διακαιοπαρόχου αυτού εν σχέσει µε το υποθηκευθέν ακίνητον.
6. Η παρ.2 του άρθρου 7 του Ν.∆. 2963/54, ως ετροποποιήθη ή συνεπληρώθη υπό του άρθρ.25 του Ν.∆.4197/1961 καταργείται.
7. Η αληθής έννοια της διατάξεως του άρθρου 5 παρ.1 του Ν.∆.4361/64 «περί τροποποιήσεως και συµπληρώσεως διατάξεών τινών της περί επαγγελµατικών σωµατείων νοµοθεσίας», δι΄ης αντικατεστάθησαν η παρ.3 του άρθρου 43 του Ν.281/14 «περί σωµατείων» και αι παρ.3, 34 και 5 του άρθρου 30 του Β.∆. της 15/29-5-20, «περί επαγγελµατικών σωµατείων» είναι, ότι αύτη δεν αφορά τα βιοµηχανικά και Εµπορικά εργοδοτικά επαγγελµατικά σωµατεία.
8. Τα υπάρχοντα αποθεµατικά του δυνάµει της υπ'αριθ.9245/45 αποφάσεως του Υπουργού Εργασίας, συσταθέντος λογαριασµού εφεδρικών επιδοµάτων φορτ/τών λιµένος Θεσ/νίκης περιέρχονται εις το Κ.Α.Φ. λιµένος Θεσ/νίκης, ως έσοδον τούτου. 

1. Εις το τέλος του άρθρου 2 του Α.Ν. 1846/51, ως ετροποποιήθη υπό του άρθρου 2 παρ. 1 Ν. 4476/65 προστίθεται εδάφιον στ΄ έχον ούτω:
στ΄) Οι απασχολούµενοι κατά κύριον επάγγελµα εις την συλλογήν εντός ή εκτός κέντρων ασφαλίσεως του ΙΚΑ εφ΄ όσον: 1) Εργάζονται διά λογαριασµόν των βιοµηχάνων ρητίνης.- 2) Είναι: α) µέλη συνεταιρισµών σκοπούντων την συλλογήν και διάθεσιν της ρητίνης, β) µικροϊδιοκτήται πευκώνων, γ) ελεύθεροι ρητινοσυλλέκται.
Απασχόλησις κατά κύριον επάγγελµα λογίζεται, εφ΄ όσον, το εκ ταύτης ετήσιον εισόδηµα, αντιστοιχεί εις αµοιβήν 150 τουλάχιστον ηµεροµισθίων ανειδικεύτου εργάτου. Ο αριθµός των ηµεροµισθίων εξευρίσκεται διά της διαιρέσεως του εκ των στοιχείων των βιοµηχάνων ή
εµπόρων ρητίνης προκύπτοντος ετησίου εισοδήµατος εκάστου διά της εκάστοτε τιµής του ηµεροµισθίου ανειδικεύτου εργάτου και δεν δύναται να υπερβαίνη τα 220 ηµεροµίσθια ετησίως.
Εργοδόται των ανωτέρω ησφαλισµένων θεωρούνται οι βιοµήχανοι και έµποροι εις τους οποίους παραδίδουν την ρητίνην.
∆ιά Κανονισµού καθορισθήσεται πάσα σχετική λεπτοµέρεια.
2. Η εργοδοτική εισφορά προς το Ίδρυµα Κοινωνικών Ασφαλίσεων (ΙΚΑ) των εις τας πόλεις Καστοριάς και Σιατίστης εγκατεστηµένων εργοδοτών παραγωγών γουναρικών εκ δερµάτων, ή εξ αποκοµµάτων διά την ασφάλισιν των εις τας επιχειρήσεις των εργαζοµένων µισθωτών
ορίζεται ίση προς την εκάστοτε υπέρ του ΙΚΑ εισφοράν ησφαλισµένου.
Η παράγραφος 5 του άρθρου 24 του Νόµου 4476/65 καταργείται.
Η ισχύς της παρούσης διατάξεως άρχεται από 1ης Νοεµβρίου 1965.
3. Από της πρώτης του µεθεποµένου της δηµοσιεύσεως του παρόντος µηνός, το Ταµείον Ασφαλίσεως Εργατών Κεραµοποιών, Πλινθοποιών και Αγγειοπλαστών, καλύπτει και τον κίνδυνο του εργατικού ατυχήµατος, επιβαλλοµένης από της αυτής ηµεροµηνίας προς τον σκοπον τούτον ειδικής προσθέτου εισφοράς, εκ 2% επί των υποκειµένων εις εισφοράς υπέρ του Ταµείου Αποδοχών των ηφαλισµένων, εις βάρος των οικείων εργοδοτών, οίτινες απαλλάσσονται εφεξής της, εκ των διαταξεων του Β.∆/τος της 24 Ιουλίου 1920 «περί κωδικοποιήσεως των νόµων περί ευθύνης προς αποζηµίωσιν των εξ ατυχήµαος εν τη εργασία παθόντων εργατών ή υπαλλήλων», ως αύται ετροποποιήθησαν µεταγενεστέρως, υποχρεώσεως προς καταβολήν της παρά τούτων προβλεποµένης αποζηµιώσεως, εξόδων νοσηλείας και κηδείας.
Ως προς την έννοιαν του εργατικού ατυχήµατος, τας προυποθέσεις και το ύψος των πάσης φύσεως παροχών συντάξεως και ασθενείας, ισχύουν και εφαρµόζονται αναλόγως αι οικείαι διατάξεις της διέπουσης το ΙΚΑ νοµοθεσίας.
4. Μετά το πρώτον εδάφιον της παρ. 4 του άρθρου 31 του Α.Ν. 846/51, ως αντικατεστάθη υπό του άρθρου 9 του Α.Ν. 3083/54, προστίθενται αι ακόλουθοι διατάξεις:
«Εις τους κατά την διάταξιν του άρθρου 6 παρ. 1 του Ν.∆. 2656/53 µαθητάς και εφ΄ όσον δεν πληρούν τας προϋποθέσεις της παραγρ. 1 του παρόντος άρθρου, παρέχονται αι ιατρικαί φροντίδες του πρώτου εδαφίου της παρούσης παραγράφου (ιατρική αντίληψις) εν ιατρείοις και κατ΄ οίκον, από της πρώτης ηµέρας υπαγωγής των εις την ασφάλισιν. 
5. Κυρούται η υπ΄ αριθ. 99665/Ε.1651/23.10.65 απόφασις του Υπουργού Εργασίας έχουσα ως ακολούθως:
«Κατόπιν της οµοφώνου αποφάσεως του ∆ιοικητικού υµών Συµβουλίου υπέρ της προσθήκης µετά το πρώτον εδάφιον της παρ. 4 του άρθρου 31 του Α.Ν. 1846/51, ως αντικατεστάθη τούτο υπό του άρθρου 9 του Α.Ν. 3083/54, εδαφίου ως κάτωθι:
Εις τους κατά την διάταξιν του άρθρου 6 παρ. 1 του Ν.∆. 2656/53 µαθητάς και εφ΄ όσον δεν πληρούν τας προϋποθέσεις της παρ. 1 του παρόντος άρθρου παρέχονται αι ιατρικαί φροντίδες του πρώτου εδαφίου της παρούσης παραγράφου (ιατρική αντίληψις) εν ιατρείοις και κατ΄ οίκον από της πρώτης ηµέρας υπαγωγής των εις την ασφάλισιν. Παρακαλούµεν όπως µέχρι της Νοµοθετικής ρυθµίσεως του θέµατος τούτου ληφθή πρόνοια επί τω τέλει της παροχής ιατρικής περιθάλψεως εις τους ανηλίκους µαθητάς των σχολών Μαθητείας αρµοδιότητος του Υπουργείου Εργασίας, λαµβανοµένου υπ΄ όψιν ότι ούτοι υπόκεινται λόγω της ηλικίας και του τρόπου διαβιώσεως εις ασθενείας αι οποίαι λόγω της ελλείψεως οικονοµικών µέσων δεν είναι δυνατόν να αντιµετωπισθούν εξ ίδίων».
6. Η διά του Ν. 1798/51 συσταθείσα Ένωσις Ιδιοκτητών Ηµερησίων Εφηµερίδων Αθηνών, αποτελούσα Ιδιότυπον Νοµικόν Πρόσωπον Ιδιωτικού ∆ικαίου, δύναται δι΄ αποφάσεως της Γενικής Συνελεύσεως των τακτικών µελών της, λαµβανοµένης διά πλειοψηφίας τουλάχιστον των 3/5 των παρισταµένων, όπως, εις περίπτωσιν επελθούσης εις το παρελθόν ή µελλοντικής διακοπής της ηµερησίας εκδόσεως εφηµερίδος, εκδοθείσης συνεχώς τουλάχιστον επί δώδεκα έτη µετά την 15.12.1952 ενισχύση διατελέσαντα τακτικά µέλη της Ενώσεως Ιδιοκτήτας διακοπείσης εφηµερίδος ηµερησίας εκδόσεως, διά καταβολής προς τούτους, εκ της περιουσίας της Ενώσεως, ποσού καθοριζοµένου υπό της αυτής Γενικής Συνελεύσεως).
7. Η ισχύς της παρ.6 του άρθρου 6 του Ν. 4476/65 «περί προσθέτου παρά τω ΙΚΑ προαιρετικής ασφαλίσεως και άλλων τινών µεταρρυθµίσεων της περί ΙΚΑ Νοµοθεσίας» παρατείνεται επί εν εισέτι έτος από της ισχύος του παρόντος.
8. Τέως υπάλληλοι της Τραπέζης της Ελλάδος καταστάντες ανίκανοι προς εργασίαν συνεπεία φυµατιώσεως ή άλλου νοσήµατος, υποβαλόντες αίτησιν αποχωρήσεως εκ της υπηρεσίας της Τραπέζης µέχρι 31.12.1953 τυγχάνουσιν από της χρονολογίας της καθ'οιονδήποτε τρόπον αποχωρήσεως των εκ της υπηρεσίας, εφ'όσον είχον συµπεπληρωµένην 25ετή τουλάχιστον συντάξιµον υπηρεσίαν εν τη Τραπέζη, των ευεργητηµάτων της υπ'αριθ.85/1946 εγκυκλίου της Τραπέζης της Ελλάδος εφ'όσον παρεπέµφθησαν παρ'αυτής εις το οικείον Ταµείον Συντάξεων και εκρίθησαν έκτοτε ανίκανοι προς εργασίαν παρά της κατ' άρθρον 19 του Κανονισµού τούτου αρµοδίας εξ ιατρών επιτροπής.
Οι ανωτέρω δεν θίγονται υπό των διατάξεων της παρ.5 του άρθρου 7 του Ν.∆. 2510/1953.
9. Τα κατά τη δηµοσίευσιν του παρόντος λειτουργούντα κάτωθι Ταµεία :
α) Ταµείον Επικουρικής Ασφαλίσεως Υπαλλήλων Κρεοπωλών, ιδρυθέν διά του από 20.2.43 ∆/τος «περί ιδρύσεως Ταµείου Επικουρικής Ασφαλίσεως Υπαλλήλων Κρεοπωλείων (ΦΕΚ 56/43 τ.Α΄) και.
β) Ταµείον Επικουρικής Ασφαλίσεως Ηλεκτροτεχνιτών Ελλάδος ιδρυθέν διά του από 3.3.43 ∆/τος «περί συστάσεως Ν.Π.∆.∆. υπό τον τίτλον "Ταµείον Επικουρικής Ασφαλίσεως Ηλεκτροτεχνιτών Ελλάδος», (ΦΕΚ 84/43 τ.Α΄), αποτελούν από της ιδρύσεως των Νοµικά Πρόσωπα ∆ηµοσίου ∆ικαίου.
Αι διατάξεις της κατά την δηµοσίευσιν του παρόντος, διεπούσης τα ως άνω Ταµεία, νοµοθεσίας, εξακολουθούν ισχύουσαι µέχρι της ρυθµίσεως των οικείων αντικειµένων, διά Β.∆/των εκδιδοµένων συµφώνως προς τας διατάξεις του άρθρου 59 του Α.Ν. 11.11.1935 «περί οργανισµού του Υπουργείου Εργασίας»ως αυθεντικώς ηρµηνεύθη διά του άρθρου 1 του Α.Ν.694/1937.
10. Το επί συµβάσει προωπικόν του καταργουµένου Ταµείου Προνοίας Μηχανοδηγών Οδοστρωτήρων και Χ.Μ.Ε.Τ.Ε., το µη επιθυµούν την µετάταξιν εις το Ταµείον Επικουρικής Αφαλίσεως Εργατοτεχνιτών ∆οµικών και Ξυλουργικών Εργασιών και δηλούν τούτο εντός µηνός από της ισχύος του παρόντος, απολύεται από του αυτού χρόνου δικαιούµενον παρά του καταργουµένου Ταµείου, αποζηµιώσεως ίσης προς το διπλάσιον της υπό του Ν.2112/1920 προβλεποµένης τοιαύτης δια τους ιδιωτικούς υπαλλήλους µη δυναµένης να υπερβή τους 15 µισθούς.
11. Καθυστερούµεναι οφειλαί µέχρις 100.000 δραχµών κατά την δηµοσίευσιν του παρόντος υπέρ Οργανισµών Κοινωνικής Πολιτικής, αρµοδιότητος Υπουργείου Εργασίας, αναγόµεναι είς χρονικάς περιόδους µέχρι 31 ∆εκεµβρίου 1965, απαλλάσσονται παντός προσθέτου τέλους, εφ'όσον καταβληθώσιν εξ ολοκλήρου ή τµηµατικώς εντός πέντε (5) µηνών από της δηµοσίευσης του παρόντος και υπό την προϋπόθεσιν της εξ ολοκλήρου καταβολής των τρεχούσων από 1ης Ιανουαρίου 1966 και εφεξής εισφορών. Τυχόν καταβληθέντα πρόσθετα τέλη δεν επιστρέφονται.
12. Εις την ασφάλισιν του δια του Α.Ν. 1527/38 συσταθέντος Ταµείου Επικουρικής Ασφαλίσεως Προσωπικού Εταιρείας Λιπασµάτων (Τ.Ε.Α.Π.Ε.Λ.) µετονοµαζοµένου εφεξής εις «Ταµείον Επικουρικής Ασφαλίσεως Προσωπικού Εταιρειών Λιπασµάτων», υπάγεται από της 1ης του µεθεποµένους της δηµοσιεύσεως του παρόντος µηνός άπαν το υπαλληλικόν και εργατοτεχνικόν προσωπικόν της Α.Ε.Ε. Εταιρείας Χηµικών Προιόντων και Λιπασµάτων και των οµοειδών Επιχειρήσεων Χηµικών Προιόντων και Λιπασµάτων λειτουργουσών ήδη ή ιδρυθησοµένων, ανεξαρτήτως του τρόπου αµοιβής αυτού.
13. Εις την ασφάλισιν του παρά τω Ταµείω Προνοίας Προσωπικού Ελληνικών Σιδηροδρόµων, Κλάδου Επικουρικής Ασφαλίσεως, ανεξαρτήτως του ορισθησοµένου χρόνου ενάρξεως της λειτουργίας του, υπάγονται και οι εξελθόντες της υπηρεσίας µέτοχοι του Ταµείου Προνοίας Προσωπικού Ελληνικών Σιδηροδρόµων, βάσει των διατάξεων του Ν.∆.4352/17.8.64 «περί διατάξεων αφορωσών τους δηµοσίους υπαλλήλους κλπ., ως και οι απολυθέντες µέτοχοι του Ταµείου Προνοίας Προσωπικού Ελληνικών Σιδηροδρόµων, ως σωµατικώς ανίκανοι κατόπιν γνωµατεύσεως της Ανωτάτης Στρατού Υγειονοµικής Επιτροπής από 1.4.1963, δικαιούµενοι να εξαγοράσωσι πάντα ωφέλιµον χρόνον της υπηρεσίας των από της προσλήψεως των µέχρι της απολύσεως των και κατά τας οικείας διατάξεις του Κλάδου Επικουρικής Ασφαλίσεως.
14. Ο χρόνος υπηρεσίας παρά ηλεκτρική επιχειρήσει εδρεύοντος εις ∆ήµον αριθµούντα κατά 1.000 κατοίκων εξαγορασθείσης ή µη υπό της ∆ΕΗ τέως αναδόχου ή εταίρου ή µετόχου αναδόχου εταιρείας, αναγνωρίζεται ως συντάξιµος κατά τον Ν.4491/66, «περί ασφαλίσεως του προσωπικού της ∆ΕΗ» εφ'όσον τα πρόσωπα ταύτα απασχολούνται ως υπάλληλοι της ∆ΕΗ µετά την εξαγοράν της επιχειρήσεως των.
15. Από της ισχύος του παρόντος υπάγονται υποχρεωτικώς και αποκλειστικώς εις την ασφάλισιν του ΙΚΑ δι'άπαντας τους κλάδους Ασφαλίσεως πάντες οι εγγεγραµµένοι εις τας δυνάµει του Α.Ν. 1093/1938 Ενώσεις Συντακτών Θεσσαλίας, Στερεάς Ελλάδος και Ευβοίας αφ'ενός και Πελοποννήσου, Νήσων και Ηπείρου αφ'ετέρου, συντάκται, ησφαλισµένοι εις το Ταµείον Ασφαλίσεως Ιδιοκτητών Συντακτών και υπαλλήλων Τύπου, διακοπτοµένης της παρ'αυτώ ασφαλίσεως των.
Ο µέχρι της ισχύος του παρόντος χρόνος ασφαλίσεως παρά τω ΤΑΙΣΥΤ των προσώπων ων διακόπτεται η παρ'αυτώ ασφάλισις δυνάµει του παρόντος λογίζεται ως χρόνος ασφαλίσεως παρά τω ΙΚΑ διά την απόκτησιν των υπό της νοµοθεσίας τούτου προβλεποµένων δικαιωµάτων προς παροχάς και διά τον υπολογισµόν του ύψους των παροχών και εις κλάσεις ορισθησοµένας δι'αποφάσεως του ∆.Σ. του Ι.Κ.Α.
Ο χρόνος προϋπηρεσίας στρατεύσεως, κλπ., των ησφαλισµένων ων διακόπτεται η παρά τωΤΑΙΣΥΤ ασφάλισις, ο αναγνωριζόµενος κατά την διέπουσαν το Ταµείον νοµοθεσίαν ως συντάξιµος, λογίζεται ως χρόνος πραγµατικής ασφαλίσεως παρά τω ΙΚΑ εφ'όσον ανεγνωρίσθη κατά την νοµοθεσίαν του Ταµείου και εξηγοράσθη εξ ολοκλήρου, υπό τον όρον πάντως ότι δεν ελήφθη υπ'όψιν διά την απονοµήν ετέρας συντάξεως παρ'οργανισµού τινός κυρίας ασφαλίσεως ή παρά του ∆ηµοσίου.
Ως προς την εξαγοράν αναγνωρισθείσης αλλά µήπω εξαγορασθείσης εν όλω ή εν µέρει, παρά τω ΤΑΙΣΥΤ, συνταξίµου υπηρεσίας, εφαρµόζονται αναλόγως αι διατάξεις της κατ'εφαρµογήν της παρ.6 του άρθρου 5 του Α.Ν. 1846/51, εκδοθείσης υπ'αριθ. 28098/24.7.57 υπουργικής αποφάσεως «περί εγκρίσεως Κανονισµού περί τρόπου εξαγοράς χρόνου αναγνωρίσεως αλλά µη εξαγορασθείσης πλασµατικής συνταξίµου υπηρεσίας εις συγχωνευθέντα εις το ΙΚΑ Ειδικά Ταµεία».
∆ιά τον κατ'εφαρµογήν των διατάξεων των προηγουµένων εδαφίων, υπολογισµόν εις ηµέρας εργασίας εν τη ασφαλίσει του ΙΚΑ, του χρόνου της παρά τω ΤΑΙΣΥΤ πραγµατικής ασφαλίσεως ή αναγνωρισθείσης και εξαγορασθείσης προϋπηρεσίας κλπ., οσάκις εκφράζεται εις έτη ή µήνας, έκαστον πλήρες έτος λογίζεται περιλαµβάνον 300 ηµέρας εργασίας έκαστον δε πλήρης µην 25 ηµέρας εργασίας.
Η εις το ΙΚΑ εγγραφή των προσώπων ων διακόπτεται η παρά τω ΤΑΙΣΥΤ ασφάλισις, ενεργείται βάσει ονοµαστικών καταστάσεων των χορηγουµένων παρά του Ταµείου.
∆ι' αποφάσεως του Υπουργού Εργασίας εκδιδοµένης µετά γνώµην του Συµβουλίου Κοινωνικής Ασφαλίσεως, ρυθµίζονται παν θέµα και πάσα λεπτοµέρεια αναγκαία διά την εφαρµογήν της παρούσης παραγράφου. 

Η ισχύς των άρθρων 1 έως και 4 και των παρ.6, 7, 10, 11 του άρθρου 6 άρχεται από της δηµοσιεύσεως του παρόντος διά της Εφηµερίδος της Κυβερνήσεως, των δε άρθρων 5 και 6 πλην των ανωτέρω παραγράφων, από της πρώτης του µεθεποµένου της δηµοσιεύσεως του παρόντος Νόµου, µηνός.
Ο παρών νόµος ψηφισθείς υπό της Βουλής και παρ’ Ηµών σήµερον κυρωθείς, δηµοσιευθήτω δια της Εφηµερίδας της Κυβερνήσεως και εκτελεσθήτω ως νόµος του Κράτους.

Εν τη Ελληνική Β. Πρεσβεία Χάγης τη 8 Μαρτίου 1966
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
 Β.
Ο ΕΠΙ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ
Γ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ
Εθεωρήθη και ετέθη η µεγάλη του Κράτους σφραγίς.
Εν Αθήναις τη 10 Μαρτίου 1966
Ο ΕΠΙ ΤΗΣ ∆ΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ
Κ. ΣΤΕΦΑΝΑΚΗΣ