1. Το υπ’ αριθμ. οικ. 30/005/367/19.05.2014 έγγραφο της Διεύθυνσης Πετροχημικών του Γενικού Χημείου του Κράτους.
2. Το Ν. 1338/1983 «Εφαρμογή του Κοινοτικού Δικαίου» (ΦΕΚ 34/Α΄/1983), όπως τροποποιήθηκε με το Ν. 1440/1984 «Συμμετοχή της Ελλάδος στο Κεφάλαιο, στα αποθεματικά και στις προβλέψεις της Ευρωπαϊκή Τράπεζας Επενδύσεων, στο Κεφάλαιο της Ευρωπαϊκής Κοινότητος Άνθρακος και Χάλυβος και του Οργανισμού Εφοδιασμού ΕΥΡΑΤΟΜ» (ΦΕΚ 70/Α΄/1984) καθώς και το άρθρο 65 του Ν. 1892/1990 (ΦΕΚ 101/Α΄/1990). 
3. Το εδάφιο δ της παρ. 8 του άρθρου 6 του Ν. 4328/1929 (ΦΕΚ 272/Α΄/1929) «Περί συστάσεως Γενικού Χημείου του Κράτους», όπως αντικαταστάθηκε από την παρ. 6 του άρθρου 11 του Ν. 2343/1995 (ΦΕΚ 211/Α΄/1995).
4. Το άρθρο 4 του Διατάγματος της 31ης Οκτωβρίου 1929 «Περί κανονισμού της λειτουργίας και των εργασιών του Συμβουλίου της Χημικής Υπηρεσίας» (ΦΕΚ Α΄391).
5. Τα Π.Δ. 284/1988 και 543/1989 «Οργανισμός του Υπουργείου Οικονομικών» (ΦΕΚ Α΄ 128 και Α΄ 229).
6. Την υπ’ αριθμ. 1078204/927/0006Α/6.8.1992 απόφαση των Υπουργών Προεδρίας και Οικονομικών «Περιορισμός Συλλογικών Οργάνων του Υπουργείου Οικονομικών» (ΦΕΚ Β΄ 517).
7. Το Π.Δ. 185/2009 «Ανασύσταση Υπουργείου Οικονομικών, συγχώνευση του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών με τα Υπουργεία Ανάπτυξης και Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής και μετονομασία του σε «Υπουργείο Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας», μετατροπή του Υπουργείου Μακεδονίας−Θράκης σε Γενική Γραμματεία Μακεδονίας−Θράκης και υπαγωγή στο Υπουργείο Εσωτερικών της Γενικής Γραμματείας Μακεδονίας−Θράκης και της Γενικής Γραμματείας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής» (ΦΕΚ Α΄ 213).
8. Τις διατάξεις του Ν. 3054/2002 (ΦΕΚ Α΄ 230) «Οργάνωση της αγοράς πετρελαιοειδών και άλλες διατάξεις» όπως ισχύει.
9. Τις διατάξεις του άρθρου 8 του Ν. 1650/1986 «Για την προστασία του περιβάλλοντος» (Α΄ 160).
10. Το Π.Δ. 189/2009 «Καθορισμός και ανακατανομή αρμοδιοτήτων των Υπουργείων» (ΦΕΚ Α΄ 221).
11. Το Π.Δ. 85/2012 «Ίδρυση και μετονομασία Υπουργείων, μεταφορά και κατάργηση υπηρεσιών» (ΦΕΚ Α΄ 141).
12. Το Π.Δ 87/2012 «Διορισμός Υφυπουργών» (ΦΕΚ Α΄ 141).
13. Το Π.Δ. 118/2013 «Τροποποίηση του Π.Δ. 85/2012 (ΦΕΚ Α΄ 141) −Ίδρυση Υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων και Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και μετονομασία των Υπουργείων Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων και Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού σε Υπουργείο Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας και σε Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων αντίστοιχα» (Α΄ 152).
14. Το Π.Δ. 89/2014 «Διορισμός Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών» (ΦΕΚ 134/Α΄/10.06.2014).
15. Την υπ’ αριθμ. Υ 301/25.06.2013 απόφαση του Πρωθυπουργού «Καθορισμός σειράς τάξης των Υπουργείων» (ΦΕΚ Β΄ 1594).
16. Την υπ’ αριθμ. ΥΠΟΙΚ 07927 ΕΞ/19.09.2012 απόφαση του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Οικονομικών «Ανάθεση αρμοδιοτήτων στον Υφυπουργό Οικονομικών Γεώργιο Μαυραγάνη» (ΦΕΚ 2574/Β΄/24.09.2012).
17. Την υπ’ αριθ. 13829/15.07.2013 απόφαση του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής «Καθορισμός αρμοδιοτήτων του Υφυπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Ασημάκη Παπαγεωργίου» (ΦΕΚ Β΄ 1785).
18. Τις διατάξεις του άρθρου 90 του «Κώδικα Νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα κυβερνητικά όργανα», που κυρώθηκε με το πρώτο άρθρο του Π.Δ. 63/2005 (ΦΕΚ 98/Α΄/2005). 
19. Το γεγονός ότι από τις διατάξεις της παρούσας δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού, αποφασίζουμε:

1. Σκοπός της παρούσας απόφασης είναι η μείωση των εκπομπών διοξειδίου του θειου που οφείλονται στην καύση ορισμένων τύπων υγρών καυσίμων, ώστε να μειωθούν οι επιβλαβείς συνέπειες των εκπομπών αυτών στον άνθρωπο και το περιβάλλον.
2. Η μείωση των εκπομπών διοξειδίου του θείου, οι οποίες οφείλονται στην καύση ορισμένων υγρών καυσίμων παραγώγων πετρελαίου, επιτυγχάνεται με την επιβολή ορίων περιεκτικότητας των εν λόγω καυσίμων σε θείο, ως προϋπόθεση για τη χρήση τους εντός της επικράτειας, των χωρικών υδάτων και των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών ή των ζωνών ελέγχου της ρύπανσης των κρατών μελών .
3. Ωστόσο, οι περιορισμοί στην περιεκτικότητα σε θείο ορισμένων υγρών καυσίμων παραγώγων πετρελαίου, οι οποίοι θεσπίζονται με την παρούσα απόφαση, δεν ισχύουν για:
α) τα καύσιμα που προορίζονται για έρευνα και δοκιμές·
β) τα καύσιμα που προορίζονται να υποστούν επεξεργασία πριν από την τελική καύση·
γ) τα καύσιμα που προορίζονται να υποστούν επεξεργασία στη βιομηχανία διύλισης·
δ) τα καύσιμα που χρησιμοποιούνται και διατίθενται στην αγορά στις εξόχως απόκεντρες περιοχές της Κοινότητας, εφόσον τα κράτη μέλη μπορούν να εξασφαλίσουν ότι στις περιοχές αυτές:
—  τηρούνται τα πρότυπα ποιότητας του αέρα,
— το βαρύ μαζούτ δεν χρησιμοποιείται εάν η περιεκτικότητά του σε θείο υπερβαίνει το 3 % κατά μάζα·
ε) τα καύσιμα που χρησιμοποιούνται από πολεμικά πλοία και άλλα σκάφη που εκτελούν στρατιωτική υπηρεσία. Ωστόσο, με τη θέσπιση κατάλληλων μέτρων τα οποία δεν δυσχεραίνουν την επιχειρησιακή δραστηριότητα ή ικανότητα των εν λόγω πλοίων, οι αρμόδιες αρχές επιδιώκουν να διασφαλίζουν ότι τα πλοία αυτά λειτουργούν κατά τρόπο συμβιβαζόμενο με την παρούσα απόφαση, εφόσον αυτό είναι εύλογο και πρακτικά εφικτό·
στ) οιαδήποτε χρήση καυσίμων σε σκάφος που είναι αναγκαία ειδικά για την ασφάλεια του πλοίου ή για τη διάσωση ανθρώπινων ζωών στη θάλασσα·
ζ) οιαδήποτε χρήση καυσίμων σε πλοίο που καθίσταται αναγκαία λόγω βλάβης του σκάφους ή του εξοπλισμού του, υπό τον όρο ότι, μετά την εμφάνιση της βλάβης, έχουν ληφθεί όλα τα εύλογα μέτρα για την πρόληψη ή την ελαχιστοποίηση των υπερβολικών εκπομπών και ότι λαμβάνονται, το ταχύτερο δυνατό, μέτρα για την αποκατάσταση της βλάβης. Τούτο δεν εφαρμόζεται εάν ο πλοιοκτήτης ή ο πλοίαρχος προκάλεσαν τη βλάβη εκ προθέσεως ή εξ αμελείας·
η) με την επιφύλαξη του άρθρου 3α, τα καύσιμα που χρησιμοποιούνται σε πλοία τα οποία εφαρμόζουν μεθόδους μείωσης των εκπομπών σύμφωνα με τα άρθρα 4γ και 4ε της παρούσας απόφασης.
 

Για τους σκοπούς της παρούσας απόφασης νοούνται ως:
1. «βαρύ μαζούτ (heavy fuel oil)»:
—  κάθε υγρό καύσιμο παράγωγο του πετρελαίου, εξαιρουμένων των καυσίμων πλοίων, το οποίο υπάγεται σε κωδικό ΣΟ από 2710 19 51 έως 2710 19 68, 2710 20 31, 2710 20 35, 2710 20 39, ή
—    κάθε υγρό καύσιμο παράγωγο του πετρελαίου (εκτός από το πετρέλαιο εσωτερικής καύσης που ορίζεται στα σημεία 2 και 3, το οποίο, λόγω των ορίων απόσταξής του, υπάγεται στην κατηγορία των βαρέων ελαίων που προορίζονται να χρησιμοποιηθούν ως καύσιμα και του οποίου λιγότερο από 65 % κατ' όγκο (περιλαμβανομένων των απωλειών) αποστάζει σε θερμοκρασία 250 °C, με τη μέθοδο ASTM D86. Εάν η απόσταξη δεν μπορεί να προσδιοριστεί με τη μέθοδο ASTM D86, το πετρελαϊκό προϊόν ομοίως κατατάσσεται στην κατηγορία του βαρέος μαζούτ·
2. «πετρέλαιο εσωτερικής καύσης (gas oil)»:
— κάθε υγρό καύσιμο παράγωγο του πετρελαίου, εξαιρουμένων των καυσίμων πλοίων, το οποίο υπάγεται στον κωδικό ΣΟ 2710 19 25, 2710 19 29, 2710 19 47, 2710 19 48, 2710 20 17 ή 2710 20 19, ή
— κάθε υγρό καύσιμο παράγωγο του πετρελαίου, εξαιρουμένων των καυσίμων πλοίων, του οποίου λιγότερο από το 65 % κατ' όγκο (συμπεριλαμβανομένων των απωλειών) αποστάζει σε θερμοκρασία 250 °C και του οποίου τουλάχιστον 85 % κατ' όγκο (συμπεριλαμβανομένων των απωλειών) αποστάζει σε θερμοκρασία 350 °C με τη μέθοδο ASTM D86.
Τα πετρέλαια ντίζελ που ορίζονται στο άρθρο 2 παρ. 2 και 3 της απόφασης Α.Χ.Σ. 316/2010 (Φ.Ε.Κ. 501/Β/2012), αποκλείονται από τον παρόντα ορισμό. Επίσης εξαιρούνται από τον ορισμό αυτό τα καύσιμα που χρησιμοποιούνται από μη οδικά κινητά μηχανήματα και γεωργικούς ελκυστήρες·
3. «καύσιμα πλοίων»:
κάθε υγρό καύσιμο παράγωγο του πετρελαίου που προορίζεται για πλοία ή χρησιμοποιείται επ' αυτών, συμπεριλαμβανομένων των καυσίμων που ορίζονται στο πρότυπο ISO 8217. Περιλαμβάνει κάθε υγρό καύσιμο παράγωγο του πετρελαίου που χρησιμοποιείται σε σκάφη εσωτερικής ναυσιπλοΐας ή σκάφη αναψυχής, όπως ορίζονται στην υπ' αριθμ. Δ13ε/9321/98 κοινή υπουργική απόφαση (ΦΕΚ 121/Β'/1998) με την οποία ενσωματώθηκε στην ελληνική νομοθεσία η οδηγία 97/68/ΕΚ, και στην υπ' αριθμ. 4841/Φ7Β/52 κοινή υπουργική απόφαση (ΦΕΚ 111/Β'/1997) με την οποία ενσωματώθηκε στην ελληνική νομοθεσία η οδηγία 94/25/ΕΚ, όταν τα σκάφη αναψυχής βρίσκονται στη θάλασσα·
(Σημειώνεται ότι ο ορισμός αυτός προβλέπεται στο άρθρο 2 της οδηγίας 2009/30ΕΚ και ενσωματώθηκε στο εθνικό δίκαιο με το άρθρο 12 της απόφασης ΑΧΣ 316/2010, ΦΕΚ 501/Β/2012)
4. «ντίζελ πλοίων»:
κάθε καύσιμο πλοίων, όπως ορίζεται για την ποιότητα DMB στον πίνακα I του προτύπου ISO 8217, εξαιρουμένης της αναφοράς στην περιεκτικότητα σε θείο·
5. «πετρέλαιο εσωτερικής καύσης πλοίων»:
κάθε καύσιμο πλοίων, όπως ορίζεται για τις ποιότητες DMX, DMA και DMZ στον πίνακα I του προτύπου ISO 8217, εξαιρουμένης της αναφοράς στην περιεκτικότητα σε θείο·
6. «MARPOL»:
η διεθνής σύμβαση για την πρόληψη της ρύπανσης από πλοία του 1973, όπως τροποποιήθηκε από το σχετικό πρωτόκολλο του 1978·
7. «παράρτημα VI της MARPOL»:
το παράρτημα με τίτλο "Κανονισμοί για την πρόληψη ρύπανσης του αέρα από πλοία", το οποίο προστίθεται στη MARPOL με το πρωτόκολλο του 1997·
8. «περιοχές ελέγχου των εκπομπών SOx»:
θαλάσσιες περιοχές που ορίζονται με αυτόν τον τρόπο από το Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό (ΔΝΟ) δυνάμει του παραρτήματος VI της MARPOL· 
9. «επιβατηγά πλοία»:
πλοία που μεταφέρουν περισσότερους από 12 επιβάτες·
ως επιβάτης νοείται οιοδήποτε άτομο, εκτός από:
α) τον πλοίαρχο και τα μέλη του πληρώματος η άλλα άτομα που απασχολούνται η έχουν προσληφθεί υπό οποιαδήποτε ιδιότητα στο πλοίο για τις ανάγκες του εν λόγω πλοίου, και
β) παιδιά κάτω του ενός έτους·
10. «τακτικό δρομολόγιο»:
σειρά διαπλεύσεων επιβατηγού πλοίου που εξυπηρετεί τη συγκοινωνία μεταξύ των αυτών δύο ή περισσότερων λιμανιών, ή σειρά ταξιδιών από και προς το ίδιο λιμάνι χωρίς ενδιάμεσες στάσεις, είτε: α) σύμφωνα με δημοσιευμένο πρόγραμμα δρομολογίων είτε
β) όταν οι διαπλεύσεις είναι τόσο τακτικές ή συχνές που να συνιστούν αναγνωρίσιμο πρόγραμμα·
11.  «πολεμικό πλοίο»:
πλοίο το οποίο ανήκει στις ένοπλες δυνάμεις ενός κράτους και φέρει τα εξωτερικά χαρακτηριστικά που διακρίνουν τέτοια πλοία της εθνικότητάς του, υπό τη διοίκηση αξιωματικού δεόντως τοποθετημένου από την κυβέρνηση του κράτους και του οποίου το όνομα εμφαίνεται στη σχετική επετηρίδα ή ανάλογο πίνακα, και το οποίο πλοίο είναι επανδρωμένο με πλήρωμα που τελεί υπό κανονική στρατιωτική πειθαρχία·
12. «ελλιμενισμένα πλοία»:
πλοία που βρίσκονται ασφαλώς προσδεδεμένα ή αγκυροβολημένα σε κοινοτικό λιμένα κατά τη διάρκεια της παραμονής τους για φόρτωση, εκφόρτωση ή διανυκτέρευση, συμπεριλαμβανομένου του χρόνου που διανύουν όταν δεν εκτελούν εργασίες φορτοεκφόρτωσης·
13.  «διάθεση στην αγορά»:
η προμήθεια ή η διάθεση σε τρίτους, επί πληρωμή ή δωρεάν, οπουδήποτε εντός της δικαιοδοσίας των κρατών μελών, καυσίμων πλοίων προς καύση επ' αυτών. Εξαιρείται η προμήθεια ή η διάθεση καυσίμων πλοίων προς εξαγωγή στις δεξαμενές φορτίου των πλοίων·
14.  «εξόχως απόκεντρες περιοχές της Κοινότητας»:
τα γαλλικά υπερπόντια διαμερίσματα, οι Αζόρες, η Μαδέρα και οι Κανάριες Νήσοι και η Μαγιότ, όπως προβλέπεται στο άρθρο 349 της ΣΛΕΕ.
15. «μέθοδος μείωσης εκπομπών»:
κάθε εξάρτημα, υλικό, συσκευή ή όργανο προς εγκατάσταση σε πλοίο, ή άλλη διαδικασία, εναλλακτικό καύσιμο ή μέθοδος συμμόρφωσης, τα οποία χρησιμοποιούνται αντί του καυσίμου χαμηλής περιεκτικότητας σε πλοίο που πληροί τις απαιτήσεις της παρούσας και είναι δυνατόν να εξακριβωθούν, να ποσοτικοποιηθούν και να επιβληθούν·
16. «μέθοδος ASTM»:
Οι μέθοδοι οι οποίες έχουν καθοριστεί από την Αμερικανική Εταιρεία Δοκιμών και Υλικών (American Society for Testing and Materials) στην έκδοση 1976 των προτύπων ορισμών και προδιαγραφών για τα πετρελαϊκά και τα λιπαντικά προϊόντα·
17. «μονάδα καύσης»:
Οποιαδήποτε τεχνική συσκευή εντός της οποίας διενεργείται η οξείδωση των καυσίμων προκειμένου να χρησιμοποιηθείη εκλυόμενη θερμότητα·
 

I. Αρμόδια Αρχή για την εφαρμογή στην Ελλάδα της Οδηγίας 2012/33/ΕΕ ορίζεται η Διεύθυνση Πετροχημικών του Γενικού Χημείου του Κράτους, ή η υπηρεσιακή μονάδα που ασκεί τις αρμοδιότητες της ανωτέρω Διεύθυνσης σύμφωνα με τον εκάστοτε ισχύοντα Οργανισμό του Υπουργείου Οικονομικών. Στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της, η Διεύθυνση Πετροχημικών είναι υπεύθυνη για:
-  Την ενσωμάτωση στο εθνικό δίκαιο της εν λόγω Οδηγίας.
-  Τη σύναψη ετήσιου πρωτοκόλλου συνεργασίας μεταξύ ΓΧΚ και Λιμενικού Σώματος για τη δειγματοληψία καυσίμων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας απόφασης
-  Τη χρήση των αποτελεσμάτων που υπάρχουν στις εκθέσεις εξέτασης των δειγμάτων αυτών από τα αρμόδια διαπιστευμένα εργαστήρια του ΓΧΚ για στατιστική επεξεργασία, προκειμένου να συντάξει την ετήσια έκθεση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
-  Την υποβολή στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, έως τις 30 Ιουνίου κάθε έτους, έκθεσης σχετικά με την περιεκτικότητα σε θείο των υγρών καυσίμων τα οποία εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας απόφασης και τα οποία χρησιμοποιήθηκαν εντός της ελληνικής επικράτειάς κατά το προηγούμενο ημερολογιακό έτος.
II.    Αρμόδιες Υπηρεσίες:
Α. Υπηρεσίες του ΥΠ. Ναυτιλίας και Αιγαίου:
1. Η Διεύθυνση Ελέγχου Πλοίων του Αρχηγείου Λιμενικού Σώματος-Ελληνικής Ακτοφυλακής (ΑΛΣ-ΕΛΑΚΤ/ΔΕΛΕΠ) είναι αρμόδια για:
-  Τον έλεγχο της περιεκτικότητας σε θείο των καυσίμων πλοίων που πωλούνται στην ελληνική επικράτεια βεβαιώνεται από τον προμηθευτή σε δελτίο παράδοσης καυσίμων, το οποίο συνοδεύεται από σφραγισμένο δείγμα που φέρει την υπογραφή του αντιπροσώπου του παραλαμβάνοντος πλοίου.
- Την εξέταση στοιχείων (μητρώο των ενεργειών στις οποίες προέβησαν οι υπεύθυνοι στην προσπάθεια για επίτευξη συμμόρφωσης) που δικαιολογούν ότι κάποιο πλοίο δεν συμμορφώνεται με τα πρότυπα για καύσιμα πλοίων βάσει της οδηγίας (ισχυρισμοί για μη διαθεσιμότητα καυσίμων κατάλληλης περιεκτικότητας σε θείο).
-  Τις προβλεπόμενες από την ισχύουσα νομοθεσία ενέργειες και την επιβολή κυρώσεων, μέσω Λιμενικών Αρχών, στην περίπτωση διαπιστωμένης μη συμμόρφωσης προς την παρούσα απόφαση, κατόπιν ελέγχου ή/και δειγματοληψίας.
- Την αποστολή στην Αρμόδια Αρχή, έως την 31η Μαΐου κάθε έτους, στοιχείων για τις επιθεωρήσεις του προηγούμενου έτους σε ελληνικά πλοία και σε πλοία ξένης σημαίας, στα πλαίσια της παρούσας απόφασης.
-    Τη συγκέντρωση των στοιχείων που έχουν αποσταλεί από τις Λιμενικές Αρχές, σχετικά με έλλειψη διαθεσιμότητας καυσίμων για πλοία που έχουν καταπλεύσει στην περιοχή δικαιοδοσίας του λιμένα τους, και την ενημέρωση της Ε. Επιτροπής.
2. Ο Κλάδος Ελέγχου Εμπορικών Πλοίων είναι αρμόδιος για να προβαίνει σε ενέργειες που σχετίζονται με την ενημέρωση από πλοία τα οποία φέρουν ελληνική σημαία σχετικά με την αδυναμία αγοράς καυσίμου που συμμορφώνεται με την παρούσα απόφαση.
3. Η Διεύθυνση Μελετών Κατασκευών του Κλάδου Ελέγχου Εμπορικών Πλοίων (ΚΕΕΠ/ΔΜΚ) είναι αρμόδια για την έγκριση δοκιμών τεχνολογιών μείωσης των εκπομπών σε σκάφη που  
φέρουν την ελληνική σημαία και την παροχή στην Ε. Επιτροπή και δημοσίευση πλήρων αποτελεσμάτων εντός έξι μηνών από το τέλος των δοκιμών.
4.  Οι Λιμενικές Αρχές είναι αρμόδιες για:
- Τη βεβαίωση της παράβασης κατά των προμηθευτών καυσίμων πλοίων, σε περίπτωση διαπίστωσης κατά τον ανεφοδιασμό του πλοίου καυσίμων, τα οποία δεν συμμορφώνονται με όσα δηλώνονται στο δελτίο παράδοσης αυτών, καθώς και την ενημέρωση της ΔΠΘΠ για τις ενέργειές της.
- Τη δειγματοληψία των καυσίμων πλοίων που προορίζονται για καύση επί των πλοίων, κατά την παράδοσή τους στα πλοία, υπό την εποπτεία της ΔΕΛΕΠ.
- Τη δειγματοληψία από τις δεξαμενές των πλοίων, υπό την εποπτεία της ΔΕΛΕΠ.
- Τον έλεγχο της παράδοσης από τον προμηθευτή δελτίου καυσίμων, το οποίο συνοδεύεται από σφραγισμένο δείγμα που φέρει την υπογραφή του αντιπροσώπου του παραλαμβάνοντος πλοίου.
-  Την επιθεώρηση των ημερολογίων των πλοίων και των δελτίων παράδοσης των αποθηκών καυσίμων επί ελληνικών πλοίων, υπό την εποπτεία της ΔΕΛΕΠ.
-  Την επιθεώρηση των ημερολογίων των πλοίων και των δελτίων παράδοσης των αποθηκών καυσίμων επί ξένων πλοίων σε ελληνικούς λιμένες, υπό την εποπτεία της ΔΕΛΕΠ.
-  Τον έλεγχο της διαχείρισης τυχόν λυμάτων από τα συστήματα καθαρισμού καυσαερίων του παραρτήματος II της παρούσας απόφασης, υπό την εποπτεία της ΔΙΠΘΑΠ.
- Τη συγκέντρωση των αποδεικτικών στοιχείων για έλλειψη διαθεσιμότητας καυσίμων από πλοία που έχουν καταπλεύσει στην περιοχή δικαιοδοσίας του λιμένα τους και την αποστολή αυτών στη ΔΕΛΕΠ.
5. -Η Διεύθυνση Προστασίας Θαλασσίου Περιβάλλοντος είναι αρμόδια για:
Την διασφάλιση της ορθής διαχείρισης τυχόν λυμάτων από τα συστήματα καθαρισμού καυσαερίων του παραρτήματος II της παρούσας απόφασης και την παρακολούθηση των επιπτώσεων της χρήσης συστημάτων καθαρισμού καυσαερίων στο θαλάσσιο περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένων των περίκλειστων λιμένων, αγκυροβολίων και εκβολών ποταμών, μέσω των οικείων Λιμενικών Αρχών.
Β. «Αρμόδιες Υπηρεσίες για τηνεπιτήρηση καιτον έλεγχο τηςπαράδοσης καυσίμωνωςεφόδια σε πλοία είναι οι Τελωνειακές Αρχές, με την τεχνική συνδρομή όπου απαιτείται της αντίστοιχης Χημικής Υπηρεσίας, σύμφωνα με τα οριζόμενα στις ισχύουσες κάθε φορά διατάξεις .»
Για τη διάθεση και πάράδοση ναυτιλιακών καυσίμων σε πλοία, την ευθύνη έχει ο κάτοχος άδειας εμπορίας, του άρθρου 6 του ν. 3054/2002 (ΦΕΚ 230 Α'), όπως ισχύει, σύμφωνα με τις διατάξεις των παρ. 7 και 9 του ιδίου άρθρου.
Γ. Αρμόδιες Υπηρεσίες για την προστασία του περιβάλλοντος για εγκαταστάσεις καύσης που αναφέρονται στο άρθρο 3 της παρούσας απόφασης είναι οι οριζόμενες στο άρθρο 20 παρ. 3 του νόμου υπ' αριθ. 4014/2011, «Περιβαλλοντική αδειοδότηση έργων και δραστηριοτήτων, ρύθμιση αυθαιρέτων σε συνάρτηση με δημιουργία περιβαλλοντικού ισοζυγίου και άλλες διατάξεις αρμοδιότητας Υπουργείου Περιβάλλοντος», ΦΕΚ 209/Α/2011.
Δ. Για τη δημιουργία συστήματος διαχείρισης στοιχείων και πληροφοριών για την αναλυτική παρακολούθηση της αποθήκευσης, εισαγωγής, εξαγωγής και διακίνησης πετρελαιοειδών προϊόντων αρμόδια είναι η Δ/νση Πετρελαϊκής Πολιτικής του Υπ. Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, ως αρμόδια Υπηρεσία, σύμφωνα με την απόφαση υπ. αριθμ. Δ1/Β/7364, ΦΕΚ 1116/Β/2012, για την «Δημιουργία Συστήματος Διαχείρισης Στοιχείων και Πληροφοριών για την αναλυτική παρακολούθηση της παραγωγής, διύλισης, αποθήκευσης, εισαγωγής, εξαγωγής και διακίνησης αργού πετρελαίου, ημικατεργασμένων και πετρελαιοειδών προϊόντων». Στη Δ/νση Εποπτείας και Διαχείρισης Πετρελαιοειδών του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, τηρείται Εθνικό Μητρώο Αδειών πετρελαιοειδών προϊόντων στο οποίο καταχωρούνται όλες οι Άδειες Εμπορίας που χορηγούνται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 6 του ν. 3054/2002 (ΦΕΚ 230/Α/02.10.2002), σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο άρθρο 4, παρ. 9α, του ν. 3054/2002 και του άρθρου 9 του Κανονισμού Αδειών (ΦΕΚ 1306/Β/2005).
Το παρόν άρθρο εφαρμόζεται με την επιφύλαξη των διατάξεων που ισχύουν ή θεσπίζονται στα πλαίσια ειδικότερων ρυθμίσεων.
Σημειώνεται ότι όπου στην παρούσα απόφαση γίνεται αναφορά σε αρμόδιες Διευθύνσεις ή Υπηρεσίες νοούνται οι εκάστοτε αρμόδιες Διευθύνσεις ή Υπηρεσίες όπως διαρθρώνονται στον εκάστοτε ισχύοντα Οργανισμό των οικείων Υπουργείων.
 

1. Δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιείται βαρύ μαζούτ με περιεκτικότητα σε θείο άνω του 1% κατά μάζα εντός της ελληνικής επικράτειας.
2. Μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2015 και με την επιφύλαξη της κατάλληλης παρακολούθησης των εκπομπών εκ μέρους των αρμόδιων Υπηρεσιών για την προστασία του περιβάλλοντος, η απαίτηση αυτή δεν εφαρμόζεται για το βαρύ μαζούτ που χρησιμοποιείται:
α) στις εγκαταστάσεις καύσης, οι οποίες εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της απόφασης Η.Π 29457/1511 (ΦΕΚ 992/Β/2005) όπως ισχύει, που αποτελεί ενσωμάτωση στο εθνικό δίκαιο της οδηγίας 2001/80/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 23ης Οκτωβρίου 2001, για τον περιορισμό των εκπομπών στην ατμόσφαιρα ορισμένων ρύπων από μεγάλες εγκαταστάσεις καύσης, οι οποίες θεωρούνται νέες εγκαταστάσεις σύμφωνα με τον ορισμό του άρθρου 3 παράγραφος 9 της εν λόγω απόφασης και οι οποίες τηρούν τις οριακές τιμές εκπομπών διοξειδίου του θείου που ισχύουν για αυτές τις εγκαταστάσεις, κατά τα οριζόμενα στο παράρτημα IV, της εν λόγω απόφασης, και σύμφωνα με το άρθρο 4 αυτής·
β) σε μονάδες καύσης οι οποίες εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της απόφασης Η.Π 29457/1511 όπως ισχύει, οι οποίες θεωρούνται υφιστάμενες εγκαταστάσεις σύμφωνα με τον ορισμό του άρθρου 3 παράγραφος 10 της εν λόγω απόφασης, εφόσον ο μηνιαίος μέσος όρος των οικείων εκπομπών διοξειδίου του θείου δεν υπερβαίνει τα 1700 mg/Nm³, με κατ' όγκο περιεκτικότητα των καυσαερίων σε οξυγόνο 3% επί ξηρού·
γ) σε μονάδες καύσης οι οποίες δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των στοιχείων α) και β), εφόσον ο μηνιαίος μέσος όρος των οικείων εκπομπών διοξειδίου του θείου δεν υπερβαίνει τα 1 700 mg/Nm³, με κατ' όγκο περιεκτικότητα των καυσαερίων σε οξυγόνο 3 % επί ξηρού·
δ) για καύση σε διυλιστήρια, εφόσον ο μηνιαίος μέσος όρος των εκπομπών διοξειδίου του θείου όλων των μονάδων καύσης που περιλαμβάνει το διυλιστήριο, εξαιρουμένων εκείνων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των στοιχείων α) και β), των αεριοστροβίλων και των αεριοκίνητων μηχανών, δεν υπερβαίνει τα 1 700mg/ Nm³, με κατ' όγκο περιεκτικότητα των καυσαερίων σε οξυγόνο 3 % επί ξηρού, ανεξαρτήτως του τύπου του χρησιμοποιούμενου καυσίμου ή συνδυασμού καυσίμων. 
3. Από την 1η Ιανουάριου 2016 και με την επιφύλαξη της κατάλληλης παρακολούθησης των εκπομπών από τις αρμόδιες Υπηρεσίες, η παράγραφος 1 δεν εφαρμόζεται στο βαρύ μαζούτ που χρησιμοποιείται:
α) σε μονάδες καύσης οι οποίες εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του κεφαλαίου ΙΙΙ της ΚΥΑ 36060/1155/Ε103/2013, «Καθορισμός πλαισίου κανόνων, μέτρων και διαδικασιών για την ολοκληρωμένη πρόληψη και τον έλεγχο της ρύπανσης του περιβάλλοντος από βιομηχανικές δραστηριότητες, σε συμμόρφωση προς τις διατάξεις της οδηγίας 2010/75/ΕΕ «περί βιομηχανικών εκπομπών (ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχος της ρύπανσης)» του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 24ης Νοεμβρίου 2010.», ΦΕΚ 1450/Β/2013, και τηρούν τις οριακές τιμές εκπομπών διοξειδίου του θείου που καθορίζονται για τις εγκαταστάσεις αυτές στο παράρτημα V της εν λόγω ΚΥΑ ή, στις περιπτώσεις που, σύμφωνα με την ίδια ΚΥΑ, δεν έχουν εφαρμογή οι οριακές αυτές τιμές εκπομπών, εφόσον ο μηνιαίος μέσος όρος των οικείων εκπομπών διοξειδίου του θείου δεν υπερβαίνει τα 1700mg/Nm³, με κατ' όγκο περιεκτικότητα των καυσαερίων σε οξυγόνο 3 % επί ξηρού·
β) σε μονάδες καύσης οι οποίες δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του στοιχείου α), εφόσον ο μηνιαίος μέσος όρος των οικείων εκπομπών διοξειδίου του θείου δεν υπερβαίνει τα 1 700 mg/Nm³, με κατ' όγκο περιεκτικότητα των καυσαερίων σε οξυγόνο 3 % επί ξηρού·
γ) για καύση σε διυλιστήρια, εφόσον ο μηνιαίος μέσος όρος των εκπομπών διοξειδίου του θείου όλων των μονάδων καύσης που περιλαμβάνει το διυλιστήριο, εξαιρουμένων εκείνων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του στοιχείου α), των αεριοστροβίλων και των αεριοκίνητων μηχανών, δεν υπερβαίνει τα 1700 mg/Nm³, με κατ' όγκο περιεκτικότητα των καυσαερίων σε οξυγόνο 3% επί ξηρού, ανεξαρτήτως του τύπου του χρησιμοποιούμενου καυσίμου ή συνδυασμού καυσίμων.
Οι εγκαταστάσεις καύσης που χρησιμοποιούν βαρύ μαζούτ με περιεκτικότητα σε θείο μεγαλύτερη από την προβλεπόμενη στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου συνεχίζουν να λειτουργούν μόνον εφ' όσον στην έγκριση περιβαλλοντικών όρων που χορηγείται σύμφωνα με τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας καθορίζονται συγκεκριμένα οι οριακές τιμές εκπομπών.
 

Δεν επιτρέπεται η χρήση καυσίμων πλοίων περιεκτικότητας σε θείο άνω του 3,50 % κατά μάζα, εκτός από τα καύσιμα που προορίζονται για τον εφοδιασμό πλοίων τα οποία χρησιμοποιούν τις μεθόδους μείωσης των εκπομπών που αναφέρονται στο άρθρο 4γ της παρούσας απόφασης, σε κλειστό σύστημα.

Δεν επιτρέπεται η χρήση πετρελαίου εσωτερικής καύσης περιεκτικότητας σε θείο άνω του 0,10 % κατά μάζα.

1. Με την επιφύλαξη των παραγράφων 2 και 3 του παρόντος άρθρου, επιτρέπεται η χρήση μεθόδων μείωσης εκπομπών από τα πλοία με οποιαδήποτε σημαία, που βρίσκονται στους λιμένες, στα χωρικά ύδατα, στις αποκλειστικές οικονομικές ζώνες και ζώνες ελέγχου της ρύπανσης των Κρατών-Μελών, εναλλακτικά της χρήσης καυσίμων πλοίων που πληρούν τις απαιτήσεις των άρθρων 4α και 4β της παρούσας απόφασης.
2. Τα πλοία που χρησιμοποιούν τις αναφερόμενες στην παράγραφο 1 μεθόδους μείωσης εκπομπών επιτυγχάνουν συνεχώς μειώσεις των εκπομπών διοξειδίου του θείου τουλάχιστον ισοδύναμες με εκείνες που θα μπορούσαν να επιτευχθούν με τη χρήση καυσίμων πλοίων τα οποία πληρούν τις απαιτήσεις των άρθρων 4α και 4β της παρούσας απόφασης. Οι ισοδύναμες τιμές εκπομπών προσδιορίζονται σύμφωνα με το παράρτημα I.
2α. Η χρήση συστημάτων παροχής ενέργειας από την ξηρά για τα ελλιμενισμένα πλοία ενθαρρύνεται ως εναλλακτική λύση για τη μείωση των εκπομπών.
3. Οι αναφερόμενες στην παράγραφο 1 μέθοδοι μείωσης των εκπομπών πληρούν τα κριτήρια που καθορίζονται στις νομοθετικές πράξεις του παραρτήματος II.
 

Με Κ.Ύ.Α. των Ύπ. Ναυτιλίας και Αιγαίου και Ύπ. Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και σε συνεργασία με άλλα κράτη μέλη όταν είναι σκόπιμο, μπορούν να εγκρίνονται δοκιμές τεχνολογιών μείωσης των εκπομπών σε σκάφη που φέρουν την ελληνική σημαία ή σε θαλάσσιες περιοχές εντός της ελληνικής επικράτειας.
Κατά τις δοκιμές αυτές, δεν είναι υποχρεωτική η χρήση καυσίμων πλοίων που ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις των άρθρων 4α και 4β της παρούσας απόφασης, εφόσον πληρούνται όλες οι ακόλουθες προϋποθέσεις:
α) η Επιτροπή και κάθε ενδιαφερόμενο κράτος λιμένα ειδοποιούνται εγγράφως, τουλάχιστον έξι μήνες πριν από την έναρξη των δοκιμών·
β) η διάρκεια ισχύος των αδειών για τις δοκιμές δεν υπερβαίνει τους 18 μήνες·
γ) όλα τα πλοία που συμμετέχουν στις δοκιμές είναι εφοδιασμένα με απαραβίαστο εξοπλισμό για τη συνεχή παρακολούθηση των εκπομπών αερίων από την καπνοδόχο, τον οποίο χρησιμοποιούν σε όλη τη διάρκεια των δοκιμών·
δ) όλα τα πλοία που συμμετέχουν στις δοκιμές επιτυγχάνουν μειώσεις των εκπομπών τουλάχιστον ισοδύναμες με εκείνες που θα μπορούσαν να επιτευχθούν μέσω των ορίων περιεκτικότητας των καυσίμων σε θείο τα οποία καθορίζονται στην παρούσα απόφαση·
ε) εφαρμόζονται κατάλληλα συστήματα διαχείρισης αποβλήτων, για όλα τα απόβλητα που προκύπτουν από τις μεθόδους μείωσης των εκπομπών σε όλη τη διάρκεια των δοκιμών·
στ) διενεργείται εκτίμηση των επιπτώσεων στο θαλάσσιο περιβάλλον, ιδίως στα οικοσυστήματα περίκλειστων λιμένων, αγκυροβολίων και εκβολών ποταμών σε όλη τη διάρκεια των δοκιμών· και ζ) παρέχονται στην Επιτροπή και δημοσιεύονται πλήρη αποτελέσματα, εντός έξι μηνών από το τέλος των δοκιμών.

Με απόφαση των συναρμόδιων υπουργών μπορούν να λαμβάνονται οικονομικά μέτρα υπέρ των φορέων εκμετάλλευσης που ζημιώνονται από την παρούσα απόφαση, εφόσον τα μέτρα αυτά είναι σύμφωνα προς τους ισχύοντες και τους υπό έγκριση εθνικούς κανόνες για τις κρατικές ενισχύσεις στον συγκεκριμένο τομέα.

Εάν μία αιφνίδια αλλαγή στην προμήθεια αργού πετρελαίου, προϊόντων πετρελαίου ή άλλων υδρογονανθράκων καταστήσει δυσχερή την εφαρμογή των ορίων μέγιστης περιεκτικότητας σε θείο, που προβλέπονται στα άρθρα 3 και 4 της παρούσας απόφασης το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής ενημερώνει την Επιτροπή σχετικά. Τα στοιχεία αυτά κοινοποιούνται στην Αρμόδια Αρχή. Η Επιτροπή μπορεί να επιτρέψει υψηλότερες οριακές τιμές, για χρονικό διάστημα όχι μεγαλύτερο των έξι μηνών και κοινοποιεί την απόφασή της στο Συμβούλιο και στα κράτη μέλη.
Η απόφαση της Επιτροπής μπορεί να παραπεμφθεί από κάθε κράτος μέλος στο Συμβούλιο μέσα σε ένα μήνα. Το Συμβούλιο, αποφασίζοντας με ειδική πλειοψηφία, μπορεί να εκδώσει διαφορετική απόφαση μέσα σε δύο μήνες.
 

1.  Οι αρμόδιες Υπηρεσίες, πραγματοποιούν δειγματοληψίες, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, για να ελέγχεται αν η περιεκτικότητα των χρησιμοποιούμενων καυσίμων σε θείο είναι σύμφωνη με τα άρθρα 3, 3α, 4, 4α και 4β της παρούσας απόφασης. Η δειγματοληψία αρχίζει την ημερομηνία έναρξης ισχύος του αντίστοιχου ανώτατου ορίου περιεκτικότητας του καυσίμου σε θείο. Διεξάγεται περιοδικά, με επαρκή συχνότητα και σε επαρκείς ποσότητες, κατά τρόπο ώστε τα δείγματα να είναι αντιπροσωπευτικά του εξεταζόμενου καυσίμου και, στην περίπτωση των καυσίμων πλοίων, του καυσίμου που χρησιμοποιείται από τα σκάφη ενώ βρίσκονται στις οικείες θαλάσσιες περιοχές και λιμένες. Τα λαμβανόμενα δείγματα καυσίμων αποστέλλονται στις αρμόδιες Υπηρεσίες του Γενικού Χημείου του Κράτους για εξέταση. Τα δείγματα αναλύονται χωρίς χρονοτριβή.
1α. Χρησιμοποιούνται τα ακόλουθα μέσα δειγματοληψίας, ανάλυσης και επιθεώρησης καυσίμων πλοίων:
α) επιθεώρηση των ημερολογίων των πλοίων και των δελτίων παράδοσης των αποθηκών καυσίμων· και, όταν είναι σκόπιμο, τα ακόλουθα μέτρα δειγματοληψίας και ανάλυσης:
β) δειγματοληψία των καυσίμων πλοίων που προορίζονται για καύση επί των πλοίων, κατά την παράδοσή τους στα πλοία, σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές για τη δειγματοληψία καύσιμου πετρελαίου με σκοπό τη διαπίστωση της συμμόρφωσης με το αναθεωρημένο παράρτημα VI της MARPOL, το οποίο εγκρίθηκε στις 17 Ιουλίου 2009 σύμφωνα με το ψήφισμα 182(59) της Επιτροπής Προστασίας του Θαλάσσιου Περιβάλλοντος (MEPC) του ΔΝΟ και ανάλυση της περιεκτικότητάς τους σε θείο· ή
γ) δειγματοληψία και ανάλυση της περιεκτικότητας σε θείο των καυσίμων πλοίων που προορίζονται για καύση επί των πλοίων, όταν είναι τεχνικά εφικτό και οικονομικά σκόπιμο, και σε σφραγισμένα δείγματα από τις δεξαμενές.
2. Η μέθοδος αναφοράς για τον προσδιορισμό της περιεκτικότητας σε θείο είναι η μέθοδος ΕΛΟΤ EN ISO 8754 (2003) ή ΕΛΟΤ ΕΝ ISO 14596 (2007). Για τη διαπίστωση της συμμόρφωσης των καυσίμων πλοίων που παραδίδονται σε πλοία και χρησιμοποιούνται επ' αυτών προς τα όρια περιεκτικότητας σε θειο που επιβάλλουν τα άρθρα 3α, 4, 4α και 4β της παρούσας απόφασης, εφαρμόζεται η διαδικασία ελέγχου καυσίμων για τα δείγματα καύσιμου πετρελαίου που προβλέπονται στο προσάρτημα VI του παραρτήματος VI της MARPOL.
 

Με βάση τα αποτελέσματα της δειγματοληψίας, της ανάλυσης και των επιθεωρήσεων που διενεργούνται σύμφωνα με το άρθρο 6 της παρούσας απόφασης, η Δ/νση Πετροχημικών του Γενικού Χημείου του Κράτους, υποβάλλει στην Επιτροπή, έως τις 30 Ιουνίου κάθε έτους, έκθεση σχετικά με την τήρηση των προτύπων για το θείο που καθορίζονται στην παρούσα απόφαση κατά το προηγούμενο έτος.
Το περιεχόμενο και η μορφή της έκθεσης μπορούν να καθορίζονται με εκτελεστικές πράξεις της Επιτροπής. Εν αναμονή των πράξεων αυτών η έκθεση αναφέρει τον συνολικό αριθμό δειγμάτων που ελέγχθηκαν ανά τύπο καυσίμων καθώς και την αντίστοιχη ποσότητα καυσίμων που χρησιμοποιήθηκε και την υπολογισμένη μέση περιεκτικότητα σε θείο. Αναφέρεται επίσης ο αριθμός των επιθεωρήσεων που διενεργήθηκαν επί των πλοίων.
Τα δεδομένα για τις ποσότητες καυσίμων ναυτιλίας που παραδόθηκαν στην τελική κατανάλωση στην ελληνική επικράτεια αποστέλλονται στη Δ/νση Πετροχημικών από την αρμόδια Υπηρεσία του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής. Επίσης οι πληροφορίες για τον αριθμό των επιθεωρήσεων που διενεργήθηκαν σε ελληνικούς λιμένες ή αγκυροβόλια σε πλοία που φέρουν τόσο ελληνική όσο και ξένη σημαία αποστέλλονται στη Δ/νση Πετροχημικών από τις αρμόδιες Υπηρεσίες του Υπ. Ναυτιλίας και Αιγαίου.
 

Στους παραβάτες της παρούσας απόφασης επιβάλλονται:
1. Οι κυρώσεις που προβλέπονται στον Αγορανομικό Κώδικα για παραβάσεις των όρων εμπορίας και κυκλοφορίας των καυσίμων, καθώς και οι αντίστοιχες διοικητικές κυρώσεις για νοθεία καυσίμων, που προβλέπονται από τις διατάξεις της ισχύουσας νομοθεσίας.
2. Επίσης από το Υπ. Ναυτιλίας και Αιγαίου επιβάλλονται οι κυρώσεις που προβλέπονται από το νόμο 1269/1982, ΦΕΚ 89/Α/82, «Πρόληψη θαλάσσιας ρύπανσης από πλοία» και το νόμο 3104/2003, ΦΕΚ 28/Α/2003, «Κύρωση του Πρωτοκόλλου του 1997 που τροποποιεί τη Διεθνή Σύμβαση για την Πρόληψη Ρύπανσης από πλοία του 1973, όπως τροποποιήθηκε από το πρωτόκολλο του 1978 που σχετίζεται με αυτή.»
3. Οι κυρώσεις που προβλέπονται στις προηγούμενες παραγράφους, επιβάλλονται ανεξάρτητα από τις κυρώσεις που προβλέπονται σε άλλες διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας. 
 

Η ισχύς της παρούσας απόφασης αρχίζει από τη 18η Ιουνίου 2014.
Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Αθήνα, 25 Ιουλίου 2014
ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ