ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ – ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ
Το αίτημα του εργαζομένου να υποχρεωθεί ο εργοδότης να τον απασχολεί πραγματικώς δεν είναι νόμιμο, διότι η υποχρέωση του τελευταίου εξαντλείται στην καταβολή του μισθού προς τον εργαζόμενο. Μόνο κατ΄ εξαίρεση ανακύπτει τέτοια υποχρέωση του εργοδότη, και τούτο στην περίπτωση που η ανωτέρω άρνησή του συνεπάγεται την προσβολή της προσωπικότητας του εργαζομένου, καθώς και στην περίπτωση που υπάρχει υλικό ή ηθικό συμφέρον του τελευταίου να προσφέρει τις υπηρεσίες του. Μη νόμιμο είναι επίσης και το αίτημα του εργαζομένου να του επιδικασθούν μισθοί υπερημερίας για το μετά τη συζήτηση της αγωγής του διάστημα, εάν δεν συντρέχει καμία από τις προϋποθέσεις της Κ.Πολ.Δ. 69 για παροχή προληπτικής δικαστικής προστασίας. Καταχρηστική η απόλυση εργαζομένου, η οποία προκλήθηκε εξ αιτίας της μακράς απουσίας του λόγω εργατικού ατυχήματός του και της συνεπεία αυτής μεταστάσεώς του, κατά τον εργοδότη, σε μη χρήσιμο και αντιπαραγωγικό, ενώ αυτός μέχρι του χρόνου του ανωτέρω ατυχήματός του ήταν παραγωγικός και οι υπηρεσίες του είχαν θεωρηθεί αποδοτικές και χωρίς ο εργοδότης να προβεί προηγουμένως σε τροποποιητική καταγγελία της εργασίας του σχέσεως, προτείνοντάς του υποδεέστερα καθήκοντα, ώστε να μην απολέσει τη θέση εργασίας του. Χρόνος από του οποίου αρχίζει να τρέχει η αποσβεστική προθεσμία προσβολής της απολύσεως ως άκυρης.
Κυριότερες διατάξεις: Α.Κ. άρθρα 57, 59, 281, 288, 652, 656, 914 και 932. Κπολ.Δ. άρθρο 69. Ν. 3198/1955 άρθρο 6 παρ. 1.