Υ.Α. Φ. 21/21/2712/1986 (ΦΕΚ 744/Β` 31.10.1986)

1. Τις διατάξεις του άρθρου 16 του Α.Ν. 1846/51 «περί κοινωνικών ασφαλίσεων» όπως τροποποιήθηκαν μεταγενέστερα.
2. Τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 5 του Ν. 861/79.
3. Τις αριθμ. 167 και 174 αποφάσεις του Δ.Σ. του ΙΚΛ που λήφθηκαν κατά τις αριθμ. 11/10.4.1986 και 12/17.4. 1986 συνεδριάσεις του αντίστοιχα και υποβλήθηκαν σ’ εμάς με το αρ. Γ54/15/29.8.1986 έγγραφο του Ιδρύματος.
4. Την αριθμ. 748/7.8.1985 (Φ.Ε.Κ. 487 τ.Β') απόφαση του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Υγείας, Πρόνοιας και Κοινών. Ασφαλίσεων «Ανάθεση αρμοδιοτήτων στην Υφυπουργό Κοινωνικών Ασφαλίσεων», αποφασίζουμε :
 

1. Το άρθρο 21 του κανονισμού ασφαλιστικής αρμοδιότητας, αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Κάθε ατύχημα που γίνεται κατά την εκτέλεση της εργασίας ή με αφορμή την εργασία αυτή και έχει ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό ή την αδυναμία για συνέχιση της εργασίας ή το θάνατο προσώπου που έχει υπαχθεί στην ασφάλιση του ΙΚΑ σύμφωνα με τα οριζόμενα από τις διατάξεις του Α.Ν. 1846/51, αναγγέλεται υποχρεωτικά στο Ίδρυμα από τον εργοδότη ή τον αντιπρόσωπό του, από τον παθόντα ασφαλισμένο και σε περίπτωση αδυναμίας του ή θανάτου του, από τα πρόσωπα που από την ασφάλισή του έλκουν δικαιώώματα, από το γιατρό που κλήθηκε για την παροχή των πρώτων βοηθειών και κάθε υπάλληλο του ΙΚΑ που λόγω της υπηρεσίας του έλαβε γνώση του ατυχήματος. Η αναγγελία του ατυχήματος μπορεί να γίνει και από οποιοδήποτε τρίτο που έλαβε γνώση αυτού.
Ο εργοδότης του ασφαλισμένου, εκτός από την κατά τ’ανωτέρω αναγγελία, υποχρεούται να καταχωρίζει σε ειδικό έντυπο που χορηγεί η υπηρεσία τα αναφερόμενα στην παρ. 6 στοιχεία. Σε περίπτωση καταχώρησης ψευδών στοιχείων ο εργοδότης έχει υποχρέωση να αποκαταστήσει τη ζημιά που προκλήθηκε στο Ίδρυμα από την καταχώριση αυτή.
2. Με την αναγγελία εργατικού ατυχήματος εξομοιώνεται κάθε αίτηση δήλωση κ.λπ. που υποβάλλεται σε υπηρεσία του ΙΚΑ, εφόσον σ’ αυτήν μνημονεύεται συγκεκριμένο ατύχημα και ταυτόχρονα περιγράφονται τα εξωτερικά στοιχεία και περιστατικά που το συνιστούν.
Αναγγελία εργατικού ατυχήματος θεωρείται και η δήλωση που γίνεται από τον παθόντα ασφαλισμένο ή από τα μέλη της οικογένειάς του σε γιατρό του ΙΚΑ ή σε γιατρό, κλινική ή νοσοκομείο που έχουν συμβληθεί με το Ίδρυμα, εφόσον η δήλωση αυτή δεν περιορίζεται σε απλή μνεία των συμπτωμάτων της πάθησης ή βλάβης, αλλά περιέχει ταυτόχρονα και περιγραφή των εξωτερικών στοιχείων και περιστατικών που τονιστούν το ατύχημα ή τις εξαιρετικές και ασυνήθιστες συνθήκες με τις οποίες ο ασφαλισμένος απασχολήθηκε σε συγκεκριμένο χρόνο και οι οποίες αποτέλεσαν την πρόσφορη αιτία που προκάλεσε την αναπηρία ή το θάνατό του.
Για την παραδοχή της κατά τα ανωτέρω δήλωσης ως αναγγελίας ατυχήματος πρέπει να αποδεικνύεται από γραπτά στοιχεία που τηρούνται από το γιατρό και προκειμένου για ασφαλισμένο που νοσηλεύτηκε σε κλινική ή νοσοκομείο που έχουν σύμβαση με το Ίδρυμα, από το φύλλο νοσηλείας, ότι δηλώθηκε η ιδιότητα του παθόντα ως ασφαλισμένου του ΙΚΑ και αναφέρθηκαν οι κατά το προηγούμενο εδάφιο συνθήκες και περιστατικά.
3. Η αναγγελία του ατυχήματος πρέπει να γίνεται μέσα σε 5 ημέρες από το ατύχημα. Ο γιατρός όμως και κάθε υπάλληλος του ΙΚΑ πρέπει να αναγγέλουν το ατύχημα μέσα σε 24 ώρες από τότε που έλαβαν γνώση. Παράλειψη του γιατρού να αναγγείλει το ατύχημα θεωρείται δεοντολογικό παράπτωμα που συνεπάγεται την παραπομπή του στα Πειθαρχικά Συμβούλια των ιατρικών Συλλόγων, για την επιβολή κυρώσεων. Παράλειψη, εξάλλου υπαλλήλου του ΙΚΑ θεωρείται βαρύ πειθαρχικό παράπτωμα.
Εφόσον τα πρόσωπα που από την ασφάλιση του παθόντα έχουν δικαιώματα διαμένουν σε τόπο που απέχει το λιγότερο 100 χιλιόμετρα από τον τόπο διαμονής του παθόντα, η κατά το προηγούμενο εδάφιο προθεσμία αναγγελίας αρχίζει από τότε που έλαβαν γνώση του ατυχήματος, η οποία τεκμαίρεται ότι επήλθε την 5η μέρα μετά το ατύχημα.
Προκειμένου για στρατευμένους ασφαλισμένους, ως ημέρα αναγγελίας του ατυχήματος θεωρείται ή από την αρμόδια στρατιωτική αρχή βεβαιουμένη ημέρα του τραυματισμού ή του θανάτου.
Σε περίπτωση που οι συνέπειες του ατυχήματος εκδηλώνονται σε χρόνο μεταγενέστερο και διαπιστώνεται ότι η εκδήλωσή τους ήταν αποτέλεσμα βαθμιαίας εξέλιξης, η προθεσμία για την αναγγελία του ατυχήματος δεν αρχίζει από τη μέρα που έγινε το ατύχημα, το οποίο αποτέλεσε την αιτία για την αναπηρία που εκδηλώθηκε αργότερα, αλλά από το χρόνο που πραγματικά εκδηλώθηκε η αναπηρία.
Για να γίνει όμως δεκτή η δήλωση ατυχήματος, πρέπει ο παθών να προβάλλλει με σαφήνεια τους σχετικούς με την επιδείνωση της κατάστασης της υγείας του σε χρόνο μεταγενέστερο απο ατύχημα ισχυρισμούς του, για να μπορεί να ελεγχθεί η ακρίβεια των ισχυρισμών αυτών.
4. Οι Κυριακές και οι επίσημα καθιερωμένες ημέρες αργίας δεν υπολογίζονται για τη συμπλήρωση των κατά την προηγούμενη παράγραφο προθεσμιών.
5.  Ο Διευθυντής του ΙΚΑ μπορεί να δεχθεί δηλώσεις ατυχημάτων που έγιναν εμπρόθεσμα όταν πείθεται ότι λόγοι εντελώς ανεξάρτητοι από τη θέληση των δηλούντων εμπόδισαν την έγκαιρη δήλωση. Σε καμιά περίπτωση, πάντως η προθεσμία για την αναγγελία του ατυχήματος δεν παρατείνεται πέραν των 60 ημερών από το ατύχημα και οι δηλώσεις που γίνονται μετά την προθεσμία αυτή απορρίπτονται ως εκπρόθεσμες, εκτός αν πρόκειται για ατυχήματα που είχαν ως συνέπεια την απόλυτη αναπηρία ασφαλισμένου, οπότε η προθεσμία της αναγγελίας για την απόκτηση σύνταξης μπορεί να παραταθεί μέχρι ένα έτος από το ατύχημα ή αν πρόκειται για ατυχήματα που είχαν ως συνέπεια το θάνατο, οπότε η προθεσμία της αναγγελίας για την απόκτηση σύνταξης μπορεί να παραταθεί μέχρι δύο χρόνια.
6. Η δήλωση, που μπορεί να είναι γραφτή ή προφορική οπότε για τη σύνταξή της μεριμνά η αρμόδια υπηρεσία του ΙΚΑ, υπογράφεται από τον εργοδότη ή τον αντιπρόσωπό του, από τον παθόντα ή σε περίπτωση αδυναμίας ή θανάτου του από τα μέλη της οικογένειάς του και από τους αυτόπτες μάρτυρες και πρέπει να περιέχει οπωσδήποτε : α) το ονοματεπώνυμο ή την επαγγελματική φίρμα του εργοδότη, το είδος της επιχείρησής του και τη διεύθυνση της επαγγελματικής του στέγης, β) το ονοματεπώνυμο, την ηλικία, το επάγγελμα και τον αριθμό μητρώου του παθόντα, καθώς και τη συγκεκριμένη εργασία που εκτελούσε κατά την ώρα του ατυχήματος, γ) την ακριβή ημερομηνία και ώρα που έγινε το ατύχημα, δ) τον τόπο που έγινε το ατύχημα, ε) ακριβή περιγραφή των συνθηκών κάτω από τις οποίες έλαβε αυτό χώρα και τις συνέπειες που είχε για τον παθόντα, όπως υπέπεσαν στην αντίληψη των αυτόπτων μαρτύρων, ζ) τον τόπο που μεταφέρθηκε ο παθών μετά το ατύχημα, το ονοματεπώνυμο και τη διεύθυνση κατοικίας του γιατρού, που κλήθηκε για την παροχή των πρώτων βοηθειών, το νοσηλευτικό Ίδρυμα στο οποίο μεταφέρθηκε και τα ονόματα και τις διευθύνσεις των αυτόπτων μαρτύρων που υπογράφουν τη δήλωση.
Μεταγενέστερη της δήλωσης διαφοροποίηση ως προς τον τόπο, την ημερομηνία και ώρα, τις συνθήκες με τις οποίες έγινε το ατύχημα, των επιπτώσεων που είχε για τον παθόντα, τους αυτόπτες μάρτυρες, που θα γίνει από τον εργοδότη, τον παθόντα ή τα μέλη της οικογένειας του και τους μάρτυρες που υπογράφουν τη δήλωση, δεν γίνεται αποδεκτή, εκτός αν από έγγραφα στοιχεία δημοσίων ή άλλων επισήμων αρχών επιβεβαιώνεται η ακρίβεια των δηλουμένων μεταγενέστερα της αρχικής δήλωσης.
7.  Η δήλωση γίνεται στο πλησιέστερο προς τον τόπο που συνέβηκε το ατύχημα Υποκ/μα του ΙΚΑ. Αν στον τόπο αυτό δεν εδρεύει Υποκ/μα του Ιδρύματος, η δήλωση γίνεται στην αστυνομική αρχή, η οποία τη διαβιβάζει στο πλησιέστερο Υποκ/μα».
Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης.

Αθήνα, 19 Σεπτεμβρίου 1986
Η ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ
ΡΟΥΛΑ ΚΑΚΛΑΜΑΝΑΚΗ-ΡΗΓΟΥ