Ο καθορισμός της αποζημιώσεως του παθόντος εξ εργατικού ατυχήματος
Ο παθών εξ εργατικού ατυχήματος μισθωτός πέραν της αξιώσεως που έχει κατά του υπαιτίου εργοδότου του, βάσει των ειδικών περί εργατικών ατυχημάτων νόμων, έχει την δυνατότητα να απαιτήσει και εύλογη χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης.
- Το ύφος της δεύτερης αυτής αποζημιώσεως προσδιορίζεται κατά την ελεύθερη εκτίμηση του αρμόδιου δικαστηρίου του οποίου η κρίση δεν υπόκειται σε αναιρετικό έλεγχο αφού αυτή σχηματίζεται από την στάθμιση πραγματικών περιστατικών χωρίς την υπαγωγή του πορίσματος σε νομική έννοια.
- Λαμβανομένου όμως υπόψη ότι, για τον προσδιορισμό του ποσού της αποζημιώσεως συνεκτιμώνται, εκτός της βαρύτητας του ατυχήματος και της οικονομικής αντοχής των μερών, και άλλα περιστατικά που συγκεκριμενοποιούν την υπαιτιότητα του υπόχρεου καθώς και την συνυπαιτιότητα του παθόντος, έπεται ότι, η κρίση του δικαστηρίου ελέγχεται αναιρετικώς αν η απόφαση του παραβίασε τις οικείες, περί υπαιτιότητας και συνυπαιτιότητας διατάξεις των άρθρων 300, 330 και 914 ΑΚ, σε συνδυασμό με τις τοιούτες του άρθρου 559 ΚΠολΔικ.