Εν τέλει του άρθρου 7 του από 22/29.12.1933 Πρ. Δ/τος «περί ασφαλείας εργατών και υπαλλήλων εργαζομένων επί φορητών κλιμάκων» προστίθενται πέμπτον, έκτον και έβδομον εδάφια έχοντα ως ακολούθως:
«Εις εξαιρετικάς περιπτώσεις δύναται να χορηγηθή παρά του Επιθεωρητού Εργασίας άδεια χρησιμοποιήσεως ολισθαινουσών κλιμάκων μήκους μείζονος των οκτώ (8) και κατ' ανώτατον όριον δώδεκα (12) μέτρων». 
«Τα υλικά κατασκευής των δύναται να είναι και έτερα πλην του ξύλου, εφ' όσον πληρούν τας περί μηχανικής αντοχής απαιτήσεις». 
«Η χρησιμοποίησις των κλιμάκων τούτων τελεί υπό την επίβλεψιν και απόλυτον ευθύνην του αρμοδίου τεχνικού των εν άρθρω 1 υποχρέων αναλόγως των τοπικών και τεχνικών συνθηκών και υπό την απαραίτητον προϋπόθεσιν ότι, αφ' ενός μεν λαμβάνονται πάντα τα μέτρα εξασφαλίσεως του εργάτου διά προσδέσεως αυτού εις γειτονικά σταθερά σημεία, αφ' ετέρου δε παρίσταται παρά τους πόδας της κλίμακος και έτερος εργάτης, όστις θα κρατή ταύτην, εξασφαλίζων την σταθερότητα αυτής».