Οι διατάξεις περί αποζημιώσεως για εργατικό ατύχημα εφαρμόζονται και στη σύμβαση ναυτολόγησης. - Η ευθύνη του εργοδότη που προέρχεται απ' το ναυτεργατικό ατύχημα είναι συνέπεια της σύμβασης ναυτολόγησης. - Εμπίπτει στην έννοια του εργατικού ατυχήματος η πτώση του παθόντος που επήλθε κατά την εκτέλεση της εργασίας του, εφόσον η σωματική βλάβη προήλθε από την πτώση. - Η αθροιστική καταβολή αποζημίωσης για πρόσκαιρη ολική ανικανότητα και για μερική διαρκή ανικανότητα για εργασία δεν είναι δυνατή, αλλά ο παθών δικαιούται αποζημίωσης για την κατάστασή του όπως τελικώς διαμορφώθηκε. - Η αμέλεια του παθόντος έχει ως μόνη συνέπεια τη μείωση της οφειλομένης αποζημίωσης μέχρι το μισό του ποσού της, εφόσον αυτή συνίσταται στην αδικαιολόγητη παράβαση των όρων ασφαλείας, μη εφαρμοζομένης της γενικής διάταξης περί ζημίας εξ οικείου πταίσματος. - Η διάταξη όμως αυτή εφαρμόζεται προκειμένου για την επιδίκαση χρηματικής ικανοποίησης, λόγω ηθικής βλάβης επί εργατικού ατυχήματος. - Ο ναυτικός που υφίσταται ατύχημα κατά τη διάρκεια της σύμβασης δικαιούται μισθό ασθενείας μέχρι τεσσάρων μηνών που συνίσταται στον πλήρη βασικό μισθό του. - Ο νόμιμος ή συμβατικός μισθός στο ναυτικό πρέπει να καταβάλλεται οπωσδήποτε μέχρι το χρόνο λύσης της σύμβασης, που αποτελεί δήλη ημέρα, από την οποία μπορεί να αξιωθεί τόκος υπερημερίας. - Για τις λοιπές όμως απαιτήσεις τόκος μπορεί να ζητηθεί από την επίδοση της αγωγής.