Άρειος Πάγος 285/1998

Διάκριση της ενσυνείδητης από την άνευ συνειδήσεως αμέλεια. Στην απόφαση πρέπει να εκτίθεται ποιο από τα δύο είδη της αμέλειας συνέτρεξε στη συγκεκριμένη περίπτωση. Αναιρείται η προσβαλλόμενη καταδικαστική απόφαση για εμπρησμό εξ αμελείας από τον οποίο μπορούσε να προκύψει κοινός κίνδυνος σε ξένα πράγματα και ανθρώπους λόγω ελλείψεως αιτιολογίας και ελλείψεως νομίμου βάσεως, διότι α) γίνεται δεκτό ότι το αξιόποινο αποτέλεσμα επήλθε συνεπεία είτε ενσυνείδητης είτε άνευ συνειδήσεως αμελείας, χωρίς ωστόσο να προσδιορίζεται το είδος αυτής και β) δεν εξειδικεύονται τα πραγματικά περιστατικά που συνιστούν το αιτιώδη σύνδεσμο ανάμεσα στην εκ μέρους του κατηγορουμένου προμήθεια λυχνιών υγραερίου για τον φωτισμό, σε περίπτωση διακοπής της ηλεκτροδότησης, του καταστήματός του, το οποίο δεν πληρούσε τους όρους πυρασφαλείας, και στην επέλευση της πυρκαϊάς, ενόψει πάντως και της ενέργειας του υπεύθυνου σερβιτόρου να τοποθετήσει μια εκ των λυχνιών αυτών επάνω σε όρθιο πλαστικό στρώμα εντός του καταστήματος στον οποίο διασκέδαζαν τριάντα ένα μικρά παιδιά ηλικίας επτά ετών.